Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η διαχρονική αξία της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς και ειδικότερα οι κοινοί πυλώνες ιστορίας της Μάνης στην Πελοπόννησο και της Μεγάλης Ελλάδας στην Κάτω Ιταλία.
Χτίστηκε αρχικά το θεωρητικό υπόβαθρο αξιολογώντας τις ιστορικές αξίες επετείων, μνημείων και ευρημάτων ως κίνητρα θεματικού τουρισμού. Η έρευνα για το θεματικό τουρισμό πολιτισμού, παραδόσεων, λαϊκών μύθων και τοπικών συνηθειών έγινε υπό το πρίσμα της αειφορίας και της καινοτομίας των τοπικών κοινοτήτων ώστε να επιτευχθεί ευρωστία.
Λέξεις κλειδιά γι’ αυτή τη μελέτη είναι η κουλτούρα, η άυλη πολιτιστική κληρονομιά, η Agenda 21, τα Ευρωπαϊκά προγράμματα υποστήριξης πράσινου ταμείου, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική, slow tourism και το Regional Branding.
Στη συνέχεια η εργασία περνάει στο ερευνητικό πλαίσιο των περιπτώσεων μελέτης που επιλέχθηκαν, δηλαδή τη Μάνη και τη Magna Grecia. Η επιλογή τους έγινε εξαιτίας της ιστορίας που τις ενώνει. Έγινε όμως και επειδή ένιωσε η συγγραφέας την ανάγκη να αγγίξει έναν παρεξηγημένο λαό, τους Μανιάτες και έναν λαό γείτονα και αδερφό, τους Ιταλούς, που περνάει ιδιαίτερα τραγικές στιγμές την εποχή της πανδημικής υγειονομικής κρίσης που διανύουμε.
Ιστορικά ευρήματα στην πρώτη περιοχή μελέτης αναφέρουμε το Ταίναρο, τον Ταΰγετο, την πλατεία 17ης Μαρτίου όπου ξεκίνησε την Ελληνική επανάσταση ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, τα κανόνια του Λάμπρου Κατσώνη στο Πόρτο Κάγιο.
Σημεία που καθηλώνουν στη δεύτερη περιοχή είναι η ελληνική βρύση στην Καλλίπολη, η πηγή της Αρεθούσας στην Ορτυγία, ο ναός της Ομόνοιας και η Κοιλάδα των ναών στον Ακράγαντα, τα χάλκινα αγάλματα αυθεντικά δείγματα της Ελληνικής τέχνης του 5ου αιώνα π.Χ.στο Ρήγιο.
Μέσα στη μελέτη συμπεριλαμβάνονται, επίσης, όσων αφορά τη Μάνη κάποιες βασικές έννοιες, όπως των πατριών, της ευνομίας της ιδιαίτερης διοικητικής της διαίρεσης. Όσων αφορά τη Μεγάλη Ελλάδα της Κάτω Ιταλίας η γκρεκάνικη διάλεκτος που ακούγεται έως σήμερα από τους κατοίκους στην καθομιλουμένη αλλά και στα τραγούδια τους, η ταραντέλα, οι μύθοι του Ομήρου μέσα από το Σκύλλαιον της Μεσσήνας και όχι μόνο.
Σκοπός λοιπόν αυτής της μελέτης είναι αρχικά, ο αναγνώστης της εργασίας και γνώστης της κληρονομιάς αυτής να αποβάλει την παθητική προσκόλληση και την απλή αναπόληση στο παρελθόν. Αυτόματα συμπεραίνουμε μέσα από τις γραμμές που γράψαμε, την πολυτιμότητα των ιστορικών πόρων της Ελλάδας που διευρύνονται ως την Κάτω Ιταλία και τη Μεγάλη Ελλάδα.
Σκοπός είναι τελικά, οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς του τουρισμού να ενεργοποιήσουν τεχνικές marketing οι οποίες θα προωθήσουν την προσέλευση ταξιδιωτών σε σημεία και περιοχές που έχουν διαμορφώσει την Ελληνική υπόσταση.