Εισαγωγή:Η φυματίωση, μία θανατηφόρα αναπνευστική ασθένεια κατατάσσεται στη δεύτερη θέση μετά τον SARS Cov-2 και η οποία παραμελήθηκε ακριβώς λόγω της εμφάνισης της πανδημίας. Συνολικά 1,6 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από φυματίωση το2021.Ο τερματισμός της επιδημίας της φυματίωσης έως το 2030 είναι μεταξύ των στόχων για την υγεία, σύμφωνα με τους «Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης» των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο, η διαχείριση της πανδημίας είναι ένα πολυπαραγοντικό και αρκετά περίπλοκο ζήτημα.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η συνολική εξέταση της διαχείρισης της νόσου της φυματίωσης τον 21ο αιώνα μέσα από τη διερεύνηση των πολιτικών υγείας για τον έλεγχο και τον τερματισμό της νόσου και τον ρόλο που διαδραματίζουν οι νοσηλευτικές μονάδες.
Υλικό και μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε μία ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε βάσεις δεδομένων (PubMed, ScienceDirect, Wiley, GoogleScholar) και με συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά (tuberculosis, management, treatment, strategies, policies, governments, healthcare, hospitals, progress, 21stcentury, challenges, recommendations). Η βιβλιογραφική αναζήτηση διεξήχθη την περίοδο Δεκέμβριος 2022-Φεβρουάριος 2023.Συνολικά συμπεριελήφθησαν 54 μελέτες.
Αποτελέσματα: Προσδιοριστικοί παράγοντες της διαχείρισης της φυματίωσης τον 21ο αιώνα είναι καταρχάς η συννοσηρότητα, με έμφαση στον ιό HIV και σε μη μεταδιδόμενες νόσους (ειδικότερα διαβήτης), η ανθεκτικότητα στη φαρμακευτική αγωγή και η πανδημία Covid-19. Όσον αφορά στις Πολιτικές Υγείας, διαπιστώθηκε πως δεν ακολουθούνται τόσο οι συστάσεις του ΠΟΥ, αλλά και πως αρκετές χώρες έχουν εφαρμόσει Εθνικά Συστήματα. Ωστόσο, προκλήσεις που αντιμετωπίζουν κυρίως οι χώρες μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος είναι οι εξής: η προμήθεια φαρμάκων, η αναδιοργάνωση εργαστηρίων φυματίωσης και εκπαίδευση του προσωπικού της φυματίωσης, η άμεσα παρατηρούμενη σύντομη θεραπεία για όλες τις περιπτώσεις, η υιοθέτηση μίας πολιτικής για ενεργό εντοπισμό περιπτώσεων μεταξύ νέων μεταναστών και η εκτεταμένη αξιολόγηση επαφών για όλα τα κρούσματα φυματίωσης. Τέλος, όσον αφορά στην αντιμετώπιση της φυματίωσης σε επίπεδο νοσηλευτικών μονάδων βρέθηκε η προληπτική θεραπεία με ισονιαζίδη, η συμβολή της μαγνητικής τομογραφίας και η επιλογή χειρουργικών επεμβάσεων, αλλά και ο ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες.
Συμπεράσματα: Η διαχείριση της φυματίωσης τον 21ο αιώνα καθίσταται ιδιαίτερα περίπλοκη, καθώς άπτεται αρκετών ζητημάτων, όπως της έλλειψης μίας ολοκληρωμένης Πολιτικής, της έλλειψης αξιολόγησης Πολιτικών για την υγεία, τη μη εφαρμογή ολιστικών πρακτικών σε επίπεδο νοσηλευτικών μονάδων με επίκεντρο τον ασθενή, αλλά και την απουσία εύρους μελετών σε ανεπτυγμένες χώρες, που να εστιάζουν σε διάφορες πτυχές της διαχείρισης της φυματίωσης.
Λέξεις-κλειδιά: φυματίωση, πολιτική υγείας, νοσηλευτικές μονάδες