Η παρούσα πτυχιακή εργασία, μέσω επισκόπησης της βιβλιογραφίας, πραγματεύεται την παθολογική χρήση του Διαδικτύου κυρίως από τους εφήβους, προσεγγίζοντας το φαινόμενο πολυδιάστατα, σε μία προσπάθεια από-παθολογικοποίησης των εφήβων. Στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν την καθημερινή και πολύωρη χρήση του Διαδικτύου, μια ενασχόληση που μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα εθιστικής συμπεριφοράς, ιδίως σε νέους εφηβικής ηλικίας, με
σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική, ψυχική και κοινωνική τους υγεία. Πρόκειται για ένα νέο ψυχοκοινωνικό φαινόμενο με σοβαρή παραμέληση ψυχοκοινωνικών και ζωτικών αναγκών, η παθολογία του οποίου αξιολογείται βάσει ποσοτικών και ποιοτικών κριτηρίων. Οι διαδικτυακές δραστηριότητες που μπορούν να λάβουν χαρακτηριστικά εθισμού είναι πολυάριθμες, αναδεικνύοντας τις πολλαπλές εκφάνσεις που μπορεί να λάβει το φαινόμενο. Παρόλο που η εξάπλωση της παθολογικής χρήσης του Διαδικτύου ακολουθεί αυξητικές τάσεις διεθνώς, η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει ακόμα σε ευρέως αποδεκτά διαγνωστικά κριτήρια, ψυχομετρικά εργαλεία και ορισμό, ούτε συμπεριλαμβάνεται στα Διεθνή Διαγνωστικά Εγχειρίδια ως ψυχική διαταραχή. Ωστόσο, συγκλίνει στην πολυπαραγοντικότητα του φαινομένου, με συνδυασμό ατομικών, αναπτυξιακών, κοινωνικών, οικογενειακών, ιατρικών και δομικών παραμέτρων, που λειτουργούν ως σημαντικοί παράγοντες επικινδυνότητας για την πυροδότηση και επιδείνωση της παθολογικής χρήσης του Διαδικτύου από τους εφήβους. Οι παραπάνω δυσκολίες, σύμφωνα με την βιβλιογραφία, χρήζουν επιστημονικής αντιμετώπισης, με πολυάριθμους τρόπους παρέμβασης. Η πρόληψη, μέσω της συμβολής των γονέων, του σχολείου και της κοινότητας, είναι καίριας σημασίας, ενώ εξειδικευμένα προγράμματα συμβουλευτικής και θεραπευτικής αντιμετώπισης παρέχονται στις περιπτώσεις εκείνες όπου η χρήση έχει λάβει παθολογικές διαστάσεις. Ο ρόλος που διαδραματίζει ο Κοινωνικός Λειτουργός σε όλο το φάσμα της παρέμβασης είναι εξέχων.
.jpg){kind=logo}
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)
