Η παρούσα εργασία αναφέρεται στα πρότυπα πιστοποίησης όπως αυτά αναπτύσσονται από τον
διεθνή οργανισμό τυποποίησης (ISO, International Organization for Standardization).
Παρουσιάζει τον τρόπο ανάπτυξής τους, τους εμπλεκόμενους φορείς και την ενσωμάτωσή τους
στο σύνολο των επιχειρήσεων. Πιο συγκεκριμένα παρουσιάζει την τεχνική επιτροπή «ISO / TC
130» που έχει ως αντικείμενο την τεχνολογία γραφικών τεχνών και τα πρότυπα που αναπτύσσει.
Εξηγεί τις βασικές αρχές στην τυποποιημένη ανάπτυξη και τα εξειδικευμένα στην τεχνολογία
γραφικών τεχνών διεθνή πρότυπα «ISO», σημαντικότερα από τα οποία αποτελούν αυτά που
ανήκουν στην οικογένεια προτύπων «ISO 12647». Τα συγκεκριμένα πρότυπα καθορίζουν τον
έλεγχο διεργασιών για την παραγωγή ημιτονικών διαχωρισμών χρωμάτων, δοκιμίων και
εκτυπώσεων παραγωγής. Η οικογένεια προτύπων «ISO 12647» αποτελείται από οχτώ (8) μέρη με
το κάθε ένα να αφορά μια διαφορετική μέθοδο εκτύπωσης. Στην συνέχεια εξετάζονται τα
πρότυπα στα οποία έχουν πιστοποίηση οι περισσότερες επιχειρήσεις γραφικών τεχνών στην
Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, το πρότυπο για τα οποίο πιστοποιούνται οι περισσότερες επιχειρήσεις
είναι το «ISO 9001:2015» που αφορά σε συστήματα διαχείρισης ποιότητας και καθορίζει το
σύνολο των απαιτήσεων που προϋποθέτει η ενσωμάτωσή τους. Τα πρότυπα για τα οποία
πιστοποιούνται οι επιχειρήσεις που εκτυπώνουν συσκευασίες τροφίμων είναι μέρη της
οικογένειας προτύπων «ISO 22000» που αφορά σε συστήματα διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων,
όπως είναι το «ISO/TS 22002-4:2013 Προαπαιτούμενα προγράμματα για την ασφάλεια των
τροφίμων - Μέρος 4: Κατασκευή συσκευασιών τροφίμων», το οποίο είναι και το σχετικότερο
στην ροή παραγωγής των γραφικών τεχνών. Υπάρχουν ανεξάρτητες πιστοποιήσεις όπως εκείνες
στο πρότυπο «FSSC 22000» που αφορά στην πιστοποίηση του συστήματος ασφάλειας τροφίμων
(FSSC: Food Safety System Certification) και ουσιαστικά πρόκειται για συνδυασμό προτύπων, η
πιστοποίηση «Ανάλυσης κινδύνου κρίσιμων σημείων ελέγχου» (HACCP: Hazard Analysis
Critical Control Point) η οποία δεν αρκεί χωρίς την στήριξη κάποιου επιπλέον προτύπου. Το
πρότυπο «Βρετανικής Κοινοπραξίας Λιανικής και Ινστιτούτου Συσκευασίας» (BRC / IoP: British
Retail Consortium / Institute of Packaging) αν και αποτελεί ένα διεθνώς αναγνωρισμένο πρότυπο
στην αγορά, ωστόσο δεν έχει αναπτυχθεί από επιστημονικό οργανισμό. Τα πρότυπα για τα οποία
πιστοποιούνται οι επιχειρήσεις που ικανοποιούν τις ανάγκες για περιβαλλοντική διαχείριση είναι
το «ISO 14001:2015» που αφορά σε συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης και καθορίζει το
σύνολο των απαιτήσεων που προϋποθέτει η ενσωμάτωσή τους. Δύο διαφορετικοί οργανισμοί που
πιστοποιούν την χρήση οικολογικά υπεύθυνων και ελεγχόμενων υλικών και πρώτων υλών είναι
το «FSC Συμβούλιο Διαχείρισης Δασών» (FSC: Forest Stewardship Council) και το «PEFC
Πρόγραμμα επικύρωσης δασικής πιστοποίησης» (PEFC: Programme for the Endorsement of
Forest Certification). Στη συνέχεια, παρουσιάζονται τα πρότυπα πιστοποίησης του οργανισμού
«Sedex», τα πρότυπα «SMETA» (Sedex Members Ethical Trading Audit), «Α2-SMETA» και
«Α4-SMETA» τα οποία στηρίζονται σε δύο (2) ή τέσσερις (4) πυλώνες αντίστοιχα, που είναι οι:
τυποποιήσεις εργασίας, οι τυποποιήσεις υγείας και ασφάλειας, οι τυποποιήσεις επιχειρηματικών
πρακτικών και οι τυποποιήσεις περιβάλλοντος. Το πρότυπο «SMETA BPG» έχει παραχθεί για να
δώσει μια ενιαία, παγκόσμια διαδικασία κοινωνικού ελέγχου. Το τελευταίο μέρος, αφιερώνεται
στην ανάλυση των μοντέλων διασφάλισης ποιότητας και στην σχέση που έχουν αυτά με τον
ποιοτικό έλεγχο. Η Διαχείριση Ολικής Ποιότητας επιτυγχάνει τον στόχο της, μέσω της εφαρμογής
ενός ευρέος φάσματος διαχειριστικών καθηκόντων και στηρίζεται στη φιλοσοφία περικοπής
δαπανών, με ειδικότερη έμφαση στη μείωση των αποβλήτων. Το μοντέλο Έξι Σίγμα (Six Sigma
6ς) είναι ένα σύνολο εργαλείων για τη βελτίωση των διαδικασιών και των προϊόντων μιας
επιχείρησης και ταυτόχρονα μια προσέγγιση για τη βελτίωση των διαδικασιών και των επιδόσεων
των επιχειρήσεων. Το μοντέλο «Αξιοπιστία, Διαθεσιμότητα, Συντήρηση και Ασφάλεια RAMS»
(Reliability Availability Maintainability Safety), χρησιμοποιείται για την επανεξέταση του κάθε
συστήματος, ανεξάρτητα από τη φύση του, και την εξασφάλιση της πρόληψης από ενδεχόμενες
αστοχίες του συστήματος και πιθανούς κινδύνους. Η «Συνεχής Bελτίωση (Continuous
Improvement) μέσω της Παρακολούθησης, της Αξιολόγησης και των κύκλων Ανάδρασης»
εστιάζεται στην ανθρωποκεντρική διαχείριση και περιγράφεται ως συνεχής, σταδιακή αλλαγή
που στοχεύει στην αύξηση της αποτελεσματικότητας ενός οργανισμού για την εκπλήρωση των
στόχων του.