Εισαγωγή: Η σκολίωση είναι η τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης η οποία ξεπερνά τις 10⁰ γωνίας Cobb. Ειδικότερα, η ιδιοπαθής σκολίωση αποτελεί ένα είδος σκολίωσης αγνώστου προελεύσεως που συνήθως εμφανίζεται έντονα στην εφηβική ηλικία. Για την αντιμετώπισή της, υπάρχει η χειρουργική, αλλά και η συντηρητική αντιμετώπιση, μέρος της οποίας είναι η χρήση ειδικών φυσικοθεραπευτικών ασκήσεων σκολίωσης σύμφωνα με την προσέγγιση schroth, καθώς και η σπονδυλική κινητοποίηση, οι οποίες, αποτέλεσαν το αντικείμενο μελέτης αυτής της ανασκόπησης.
Σκοπός: Η διερεύνηση της νεότερης αρθρογραφίας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της προσέγγισης schroth και της σπονδυλικής κινητοποίησης σε παιδιά και εφήβους με ιδιοπαθή σκολίωση.
Μέθοδος: Οι βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι Pubmed, PEDro, Science Direct από το 2014-2024 αναφορικά με την προσέγγιση της schroth και από το 2000-2024 για την σπονδυλική κινητοποίηση. Ο ποιοτικός έλεγχος των RCTs έγινε με την κλίμακα PEDro, ενώ των άλλων ειδών άρθρων με το JBI tool.
Αποτελέσματα: Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση 19 μελέτες. Δέκα (10) εξ αυτών αφορούσαν την προσέγγιση κατά schroth και εννιά (9) την σπονδυλική κινητοποίηση. Αντικρουόμενες ομάδες παρέμβασης αφορούσαν την χρήση ομάδων τυπικής φροντίδας σκολίωσης (παρατήρηση ή/και χρήση νάρθηκα), παρατήρησης, χρήσης της προσέγγισης Lyon, της ενδυνάμωσης κορμού, της PNF, της ψευδούς χρήσης τεχνικών κινητοποίησης. Σε γενικό φάσμα, φάνηκε πως οι 2 αυτές τεχνικές μπορούν να προσφέρουν θετικά αποτελέσματα στο συγκεκριμένο είδος πληθυσμού στην γωνία Cobb, στην αξονική στροφή κορμού (ATR), στην ποιότητα ζωής αλλά και σε δευτερογενείς παράγοντες.
Συμπέρασμα:. Τόσο η προσέγγιση κατά schroth, όσο και οι τεχνικές σπονδυλικής κινητοποίησης, σε σύγκριση με άλλες ομάδες παρέμβασης, αλλά και γενικότερα, κρίνονται ως αποτελεσματικές σε ένα πολυπαραγοντικό σύνολο, με κύριο επίκεντρο τη μείωση της γωνίας Cobb, της αξονικής στροφής κορμού, αλλά και την άνοδο της ποιότητας ζωής. Στην προσέγγιση αναφορικά με την schroth, το ποιοτικό επίπεδο των μελετών ήταν υψηλό, όμως η ελλιπής βιβλιογραφία της σπονδυλικής κινητοποίησης δεν μας οδηγεί σε απόλυτα αξιόπιστα - αν και ελπιδοφόρα- συμπεράσματα για την πιθανή θεραπευτική χρήση της. Προτείνεται να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες υψηλής ποιότητας που να μελετούν σε πιο μακροπρόθεσμο πλάνο τα αποτελέσματα των τεχνικών αυτών, για την εξαγωγή αξιόπιστων αποτελεσμάτων.
.jpg){kind=logo}
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)
