ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ανοσοθεραπεία θα πρέπει να θεωρείται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας των ογκολογικών ασθενών. Μία από τις πιο ευρέως συχνές κατηγορίες φαρμάκων αποτελούν οι αναστολείς σημείων του κυτταρικού ελέγχου (Immune Checkpoint Inhibitors – ICIs) που στοχεύουν τα Τ – κυτταροτοξικά μόρια – 4 (CTL – 4) και τους υποδοχείς του κυτταρικού ελέγχου των κυττάρων ( PD -L1 / PD – 1). Η λήψη ICIs για την αντιμετώπιση του καρκίνου έχει συνδεθεί με ποικίλες και σε μερικές περιπτώσεις σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες, καθώς σχεδόν ένας στους τρεις ασθενείς που είναι υπό θεραπεία με αντι CTL – 4 φαίνεται να αντιμετωπίζει παρενέργειες που αφορούν το γαστρεντερικό σύστημα στις οποίες περιλαμβάνεται και η κολίτιδα. Η σοβαρότητα και ο βαθμός τοξικότητας εξαρτάται από το είδος της θεραπείας και τη χορηγούμενη δόση, αφού υψηλότερες δόσεις ipilimumab (CTLA-4) αυξάνουν, σε κακοήθειες όπως το μελάνωμα και ο καρκίνος του νεφρού, τον κίνδυνο για εμφάνιση κολίτιδας βαθμού 3 και 4. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση αποσκοπεί στην παρουσίαση της συχνότητας εμφάνισης της κολίτιδας και του βαθμού τοξικότητάς (μήπως καλύτερα της έντασης) της σε ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος (ICIs). Επιπρόσθετα, διερευνήθηκε και οι επιπτώσεις που εμφανίστηκαν στην καθημερινότητα των ασθενών και στη θεραπεία που λάμβαναν. ΥΛΙΚO ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αξιοποιώντας τις βάσεις δεδομένων PubMed, MedLine και Science Direct, χρησιμοποιώντας τους συντελεστές Boole Και / Όχι / Ή (And / Not / Or). Στην παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν 18 πρωτογενείς κλινικές μελέτες. Όλες οι μελέτες πληρούσαν τον σκοπό της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης και αποσκοπούσαν στην ανάδειξη της συχνότητας εμφάνισης κολίτιδας σε ασθενείς με διαγνωσμένη κακοήθεια. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η ανοσοθεραπεία και ειδικότερα η χορήγηση αναστολέων σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος συνδέεται με υψηλά ποσοστά τοξικότητας, συμπεριλαμβανομένης της κολίτιδας οφειλόμενης στους ICIs (2.8% - 50%). Στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα, του νεφρού, του ουροθηλίου και του μελανώματος, η χορήγηση αναστολέων PD – 1 / PD – L1 και CTL – 4 αποτελεί μία σημαντική διαθέσιμη θεραπευτική επιλογή, με την εμφάνιση της κολίτιδας να είναι η συχνότερα εμφανιζόμενη. Τέλος, αναφέρθηκαν περιπτώσεις όπου υπήρξε διακοπή, αναστολή ή αλλαγή της θεραπείας σε ασθενείς λόγω του υψηλού βαθμού κολίτιδας που εμφανίστηκε. Η συνέχιση της θεραπείας μπορεί να οδηγούσε στον
7
θάνατο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η λήψη ICIs αποτελεί μία συνήθη και ευρέως χρησιμοποιούμενη θεραπεία για την αντιμετώπιση πολλών τύπων κακοηθειών. Αδιαμφησβήτητα, έχει συμβάλει θετικά στη βελτίωση των ποσοστών συνολικής και ελεύθερης νόσου επιβίωσης, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι ελεύθερη παρενεργειών. Παράλληλα με τα πολλά οφέλη που έχει για τους ασθενείς η ανοσοθεραπεία, μπορεί να έχει αρκετές επιπλοκές, επηρεάζοντας αρνητικά τη ζωή των ασθενών καθώς και την πρόγνωση τους εφόσον υπάρξει διακοπή. Η διαχείριση της κολίτιδας, απαιτεί διεπιστημονική συνεργασία, με τους νοσηλευτές να κατέχουν σημαντική θέση στην έγκαιρη, ορθή και εξατομικευμένη αξιολόγηση των συμπτωμάτων και στην εφαρμογή επιστημονικά τεκμηριωμένων κατευθυντήριων οδηγιών διαχείρισης.
Medical and Health Sciences ▶ Health Sciences Nursing
(EN)
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
