Η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί θεμελιώδη συνιστώσα της κοινωνίας, καθώς αντικατοπτρίζει τα πολύτιμα στοιχεία μιας κοινότητας ή ενός έθνους, που θεωρούνται άξια διατήρησης για τις μελλοντικές γενιές. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει σημειωθεί σημαντική μεταβολή στον τρόπο με τον οποίο αποδίδονται οι αξίες στα πολιτιστικά αγαθά, με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται η ανάγκη για μια πιο συστηματική και στοχευμένη προσέγγιση στην αξιολόγησή τους.
Η διαχείριση δεν αφορά μόνο στη διατήρηση της φυσικής υπόστασης των πολιτιστικών τόπων και αντικειμένων, αλλά και στη διατήρηση των αξιών που ενσωματώνουν. Στο σύγχρονο επιστημονικό πεδίο, οι μελετητές επιχειρούν την ανάπτυξη αξιακών τυπολογιών και αξιοκεντρικών συστημάτων, προκειμένου να ερμηνεύσουν και να διαφυλάξουν τις διαφορετικές πτυχές των πολιτιστικών αγαθών, που έχουν σημασία για διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Η κατανόηση των αξιών απασχολεί έντονα τους πολιτιστικούς φορείς, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν ποια στοιχεία θα διατηρηθούν και πώς θα αντιμετωπίσουν τα αντικρουόμενα συμφέροντα που ανακύπτουν. Οι επαγγελματίες μπορούν να αξιοποιήσουν τα συστήματα αξιολόγησης στις ποικίλες δραστηριότητες που σχετίζονται με τα πολιτιστικά αγαθά, όπως είναι η πρόσκτηση, η συντήρηση, η προβολή, η ψηφιοποίηση και η διαχείριση κινδύνων. Οι μεθοδολογίες που παρουσιάζονται μπορούν να αποτελέσουν ένα ασφαλές πλαίσιο αποτίμησης, μέσα στο οποίο εξασφαλίζεται η διαφάνεια και η εγκυρότητα των διαδικασιών, καθώς και η συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων ομάδων.
Η βιβλιογραφική ανασκόπηση και η ανάλυση μελετών περίπτωσης στοιχειοθετούν την ποικιλομορφία της πολιτιστικής κληρονομιάς και καταδεικνύουν το σύνθετο έργο της διαχείρισης. Η ανάπτυξη και εφαρμογή των συστημάτων αξιολόγησης μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων και στην εξισορρόπηση των ηθικών κριτηρίων, με σκοπό την προστασία και την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
.jpg){kind=logo}
University of West Attica
