The cases of people with various psychiatric, inherited or non-inherited illnesses have raised many questions about whether these people are capable of becoming parents. This was the focus of our study and it raised interesting moral, legal, theological and social dilemmas concerning the bioethically controversial society we live in today.
The legal provisions in force in Greece, in the European Union, but also worldwide are considered particularly liberal, highlighting the equality and freedom of every person to become a parent, protecting the institution of marriage and family. At the same time, both the Orthodox and the Roman Catholic Church are moving in the same direction, focusing on the individual and his needs. The crucial role in the dilemma however, on whether these people can become parents, is for the parent himself, provided of course that he is able to act in such a capacity. In difficult cases, for example in a person with severe autism, usually parenthood becomes difficult or even impossible, since the person lacks social relationships, let alone marital contacts. Also, in people with Down syndrome, parenthood is more difficult because men with it are infertile and have reduced spermatogenesis, while women often lack ovulation and usually enter menopause prematurely.
This study tries to raise a number of questions and concerns on this topic, such as: Since all people are equal and free to live their lives, regardless of various discriminations, how is it possible to actually have children while having a mental illness and still be capable of raising a child alone? Given that some people with these syndromes cannot self-care, how will they cope on their own with the daily needs of a child? Who will assist their parenting? To what extent should their relatives (parents, siblings, etc.) decide on a possible contraception / sterilization? What are the chances of giving birth to a child with the same syndrome? There are no clear answers, as this is a controversial issue.
Βιβλιογραφία: σ. 89-104
Οι περιπτώσεις ατόμων με διάφορα ψυχιατρικά, κληρονομούμενα ή μη νοσήματα έχει εγείρει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με το αν αυτά τα άτομα είναι ικανά να γίνουν γονείς και αποτέλεσε το αντικείμενο της παρούσας μελέτης, εγείροντας ταυτόχρονα ενδιαφέροντα ηθικά, νομικά, θεολογικά και κοινωνικά διλήμματα σε μια βιοηθικά αμφιλεγόμενη κοινωνία. Οι νομικές διατάξεις που ισχύουν στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και παγκοσμίως θεωρούνται ιδιαιτέρως φιλελεύθερες, αναδεικνύοντας την ισότητα και την ελευθερία του κάθε ανθρώπου να γίνει γονιός, προστατεύοντας τον θεσμό του γάμου και της οικογένειας. Την ίδια ώρα, τόσο η Ορθόδοξη, όσο και η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση, θέτοντας στο επίκεντρο το ίδιο το άτομο και τις ανάγκες του. Καταληκτικό ρόλο στο δίλημμα για το αν μπορεί να γίνει κάποιο από αυτά τα άτομα γονιός, έχει το ίδιο, με την προϋπόθεση βέβαια πως μπορεί να ασκήσει τέτοια ιδιότητα. Στις δύσκολες περιπτώσεις, πχ σε ένα άτομο με βαρύ αυτισμό, συνήθως η γονεϊκότητα από μόνη της καθίσταται δύσκολη έως και ακατόρθωτη, αφού το ίδιο άτομο στερείται κοινωνικών σχέσεων πόσο μάλλον συζυγικών επαφών. Επίσης, στα άτομα με σύνδρομο Down η γονεϊκότητα είναι δυσκολότερη, διότι οι άντρες με το οικείο σύνδρομο είναι υπογόνιμοι, έχοντας ελαττωμένη σπερματογένεση και οι γυναίκες συχνά έχουν έλλειψη ωορρηξίας και συνήθως εισέρχονται πρόωρα στην εμμηνόπαυση. Η συγκεκριμένη εργασία προσπαθεί να αναδείξει πλήθος ερωτημάτων και προβληματισμών σχετικά με το παρόν θέμα, όπως: Εφόσον όλοι οι άνθρωποι είναι ισότιμοι και ελεύθεροι στη ζωή τους, ανεξαρτήτως ποικίλων διακρίσεων, πώς είναι δυνατόν στην πραγματικότητα να τεκνοποιούν, έχοντας κάποιο ψυχικό νόσημα και να αναθρέφουν μόνοι τους ένα παιδί; Έχοντας ως δεδομένο ότι κάποια άτομα με τα συγκεκριμένα σύνδρομα δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, πώς θα ανταπεξέλθουν μόνοι τους στις καθημερινές απαιτήσεις ενός παιδιού; Ποιοι θα είναι οι αρωγοί στην γονεϊκότητά τους; Σε ποιο βαθμό θα πρέπει οι οικείοι τους (γονείς, αδέρφια κλπ) να αποφασίζουν για μία πιθανή αντισύλληψη/στείρωσή τους; Ποιες είναι οι πιθανότητες να γεννήσουν οι ίδιοι κάποιο παιδί με το ίδιο σύνδρομο; Ξεκάθαρες απαντήσεις δεν υπάρχουν, αφού πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα.
106 σ.
Democritus University of Thrace
