Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) είναι ένας από τους ταχύτατα εξελισσόμενους τομείς της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης. Ειδικότερα στον τομέα της οφθαλμολογίας, η ΤΝ συνεισφέρει σημαντικά τόσο στην διάγνωση όσο και στην θεραπεία οφθαλμικών ασθενειών, όπως η διαβητική αμφιβληστρο-ειδοπάθεια, το γλαύκωμα και η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας λόγω ηλικίας. Τα συστήματα ΤΝ δύνανται να αναλύσουν τεράστιο όγκο πληροφοριών και να εντοπίσουν παθολογίες με ακρίβεια ανάλογη ή και ανώτερη της ανθρώπινης αξιολόγησης. Μελετήθηκαν άρθρα από την διεθνή βιβλιογραφία που αναφέρονται στις εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης στο χώρο της Υγείας και ιδιαίτερα στον τομέα της Οφθαλμολογίας. Στην εργασία αυτή δίνεται βαρύτητα στα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν στην οφθαλμολογία , στον Κώδικα Δεοντολογίας που αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα κάθε ιατρικής πράξης και εξετάζει λεπτομερώς την αναδιαμόρφωση της παραδοσιακής σχέσης Ιατρού-Ασθενή, και η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στην οφθαλμολογία. Πολύ περισσότερο γίνεται λόγος για τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας στην Ελλάδα, την προστασία των προσωπικών δεδομένων των ασθενών, τις πιθανές απειλές αλλά και τα οφέλη που προκύπτουν. Η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων αποτελεί ακόμη έναν κρίσιμο άξονα, ιδίως λόγω της ευαισθησίας των ιατρικών και βιομετρικών δεδομένων. Επιπλέον, τίθενται ερωτήματα πρόσβασης στις νέες τεχνολογίες, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι καινοτομίες δεν θα επιτείνουν τις κοινωνικές ανισότητες στην υγεία. Παράλληλα υπάρχει εκτενής αναφορά στην οικονομική διαχείριση των υπηρεσιών Υγείας με την εφαρμογή αυτοματοποιημένων διαδικασιών και τις δυνατότητες διαχείρισης τεράστιων όγκων δεδομένων. Από τη βιβλιογραφική ερευνά της μελέτης παρατηρήθηκε ότι, η εφαρμογή της ΤΝ στον τομέα της υγείας γεννά σύνθετα νομικά και ηθικά προβλήματα. Στο πλαίσιο του ιατρικού δικαίου, η συναίνεση του ασθενούς οφείλει να είναι επαρκής μετά από σαφή ενημέρωση του, περιλαμβάνοντας αναφορά στη χρήση ΤΝ στη διαδικασία διάγνωσης ή θεραπείας. Παράλληλα, ζητήματα νομικής ευθύνης ανακύπτουν σε περιπτώσεις σφαλμάτων που προέρχονται από αλγορίθμους, δημιουργώντας διλήμματα ως προς την κατανομή ευθυνών μεταξύ γιατρών και κατασκευαστών λογισμικού. Συμπερασματικά, ενώ η ΤΝ προσφέρει σημαντικά οφέλη στον χώρο της οφθαλμολογίας, απαραίτητη επίσης είναι η εφαρμογή του νόμου και του βιο-δικαίου όπως και η ηθική διαχείριση των δεδομένων για να διασφαλιστεί η προστασία των ασθενών και η ορθή εφαρμογή της τεχνολογίας στην κλινική πράξη.
Artificial Intelligence (AI) ranks among the most rapidly advancing domains of contemporary medical science. In the field of ophthalmology in particular, AI contributes decisively to both the diagnosis and the treatment of ocular diseases such as diabetic retinopathy, glaucoma and age-related macular degeneration. AI systems are able to analyse immense volumes of data and to detect pathologies with an accuracy comparable to or even surpassing that
of human evaluation.A survey of the literature on AI applications in health care, and especially in ophthalmology, was undertaken. This study places special emphasis on the ethical issues that arise in ophthalmic practice, on the Code of Medical Ethics that functions as a safeguard for every medical act, and on the detailed reshaping of the traditional physician–patient relationship brought about by the introduction of AI into ophthalmology. It also focuses on the deployment of modern technology in Greece, on the protection of patients’ personal data, on the possible threats involved and on the benefits obtained. Safeguarding personal data constitutes a further critical pillar, owing to the sensitivity of medical and biometric information. Additionally, questions of equitable access to new technologies are raised, so that innovation will not amplify social inequalities in health. At the same time, the study gives extensive attention to the financial management of health-care services through automated procedures and to the capacity for handling vast data sets.The literature review demonstrated that the use of AI in the health sectorgenerates complex legal and ethical challenges. Within the scope of medical law, a patient’s consent must be adequate and based on clear information, explicitly including reference to the employment of AI in diagnostic or therapeutic processes. At the same time, issues of legal liability arise when errors originate in algorithms, creating dilemmas over the distribution of responsibility between physicians and software manufacturers.In conclusion, although AI confers significant benefits on the field of ophthalmology, rigorous adherence to statutory and bio-legal frameworks, together with the ethical management of data, is indispensable for protecting patients and ensuring the proper application of the technology in clinical practice.
75 σ.
Βιβλιογραφία : σ. 72 - 75
Democritus University of Thrace
