Η ζωή του υπήρξε μυθιστορηματική, η πορεία του απροσδόκητη και γεμάτη εκπλήξεις και η βασιλεία του από τις πιο ταραχώδεις εποχές της Ελληνικής Αυτοκρατορίας. Ο Ανδρόνικος Α Κομνηνός γεννήθηκε την περίοδο 1122/23. Πατέρας του ήταν ο Ισαάκιος Κομνηνός και μητέρα του η Ειρήνη. Μεγάλωσε στην αυτοκρατορική αυλή. Έζησε επί πολλά χρόνια εκτός των ορίων της Ρωμανίας περιπλανώμενος στον τότε γνωστό κόσμο Ανατολής και Δύσης. Ο εξάδελφός του- αυτοκράτωρ Μανουήλ Α Κομνηνός τον διόρισε ηγεμόνα της Κιλικίας. Μηχανορραφούσε με το βασιλιά των Ιεροσολύμων, το σουλτάνο του Ικονίου και τον ηγεμόνα της Ουγγαρίας, προς σφετερισμό του θρόνου. Φυλακίσθηκε και απέδρασε αρκετές φορές. Δημιούργησε ερωτική σχέση με την ανεψιά του Ευδοκία και σαγήνευσε την πριγκίπισσα Φιλίππα της Αντιόχειας. Στην Ιερουσαλήμ συνδέθηκε με την επίσης ανεψιά του Θεοδώρα, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του. Έπειτα από περιπλάνηση σε διάφορες περιοχές, κατέληξε στην τουρκική Ιβηρία, όπου έζησε πολλά χρόνια και έκανε δουλεμπόριο συμπατριωτών του. Απέκτησε τέσσερα παιδιά. Επέστρεψε στην Πόλη και «εξορίστηκε» στο Οίναιον. Μετά το θάνατο του Μανουήλ Α προήλασε προς τη Βασιλεύουσα όπου το πλήθος τον ανέμενε ως σωτήρα. Υποκίνησε χωρίς δισταγμό τη σφαγή των Λατίνων, οι οποίοι είχαν το μονοπώλιο του εμπορίου ενώ ο λαός ήταν στα όρια της εξαθλίωσης. Ανέλαβε συμβασιλέας αλλά μετ’ολίγον δολοφόνησε την Αυγούστα Μαρία της Αντιόχειας, σύζυγο του Μανουήλ Α και το δεκατετραετή γιό του και νόμιμο Βασιλέα, Αλέξιο Β Κομνηνό και νυμφεύθηκε τη χήρα σύζυγό του. Στέφθηκε αυτοκράτωρ αλλά κατά τη διάρκεια της σύντομης εξουσίας του κυβέρνησε απολυταρχικά και δημιούργησε μίσος. Η επιδρομή των Νορμανδών της Σικελίας και η κατάληψη της Θεσσαλονίκης υπήρξαν το κύκνειο άσμα του. Ανετράπη από το ίδιο πλήθος που τον στήριξε στην αποστασία του και προσπάθησε να διαφύγει αλλά συνελήφθη. Εξέπνευσε μετά τα πάνδεινα βασανιστήρια, που αντιμετώπισε με ολύμπια ψυχραιμία. Οι νομοθετικές του τομές περιελάμβαναν τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης, το διορισμό έντιμων δικαστών, τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και τη μείωση των φόρων. Έκανε όμως και ολέθρια λάθη με τις διώξεις του κατά της αριστοκρατίας και τη χρήση ωμής βίας η οποία σημάδεψε το καθεστώς του και κυριάρχησε και στο μαρτυρικό του τέλος.
(EL)
His life was as if it came straight out of a novel, unexpected and full of surprises and his reign was one of the most turbulent eras in the Greek empire. Andronicus I Comnenus was born in 1122/23. His father was Isaac and his mother Irene. He was raised in the imperial palace. He lived many years outside of the borders of the empire as a wanderer between the east and the west. His cousin, emperor Manuel I Comnenus, appointed him ruler of Kilikia. He cabaled with the the king of Jerusalem, the Sultun of Iconio and the ruler of Hungary, in order to gain the imperial throne. He was sent to and broke out of prison several times. He was involved in an erotic relationship with his nephew, Eudokia, and he also seduced the princess of Antiochia, Filippa. In Jerusalem, he was erotically involved with another nephew of his, named Theodora, who played a major role in his life. After wandering in many regions, he arrived in Turkish Iberia, where he lived many enslaving his fellow Byzantines. He had four children. He returned to Constantinople and got “banished” in Oinaion.After the death of Manuel I, he marched towards Constantinople, where he was expected as a saviour from the residents. Ηe shamelessly instigated the massacre of the Latins, who had the monopoly in trade, whereas the locals were on the verge of starvation. He ruled as a co- emperor, but after a while, he assassinated Maria of Antiochia. Not only did he do so, but also he assassinated the right hair to the throne, Alexios II and married his wife. He was crowned emperor, but during his reign, he ruled with autarchy and he created hate. The invasion of the Normads of Sicily and their besiege of Thessaloniki, was his downfall. He was overthroned by the same people, who they supported him in his apostacy. He died after despicable tortures, which he endured with admirable composure. He also imposed many legal measures, such as the improvement of the public administration, the appointment of honest judges, the restriction of bureaucracy and the reduction of taxes. He also made major mistakes. This includes the persecution of the aristocracy and the use of extensive violence, which marked his reign and was obvious even in his martirical death.
(EN)
