Το κρασί ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού και της ζωής. Στη παρούσα βιβλιογραφική εργασία γίνεται αναφορά από τον σπόρο έως την παραγωγή και τη μετέπειτα παλαίωση του οίνου.
Στα πρώτα κεφάλαια αναφέρονται όλα αυτά τα οποία βοηθούν στο να αναπτυχθεί και να ωριμάσει σωστά ένα αμπέλι. Δηλαδή στη περιοχή, το κλίμα, το έδαφος και τη θερμοκρασία. Όλα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο ώστε να γίνει η επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας με σκοπό την εγκατάσταση ενός αμπελώνα. Εξίσου σημαντική είναι και η μορφολογία του αμπελιού που θα δημιουργηθεί αλλά και η προστασία του από τους ζωικούς αλλά και τους φυτικούς οργανισμούς, που έχουν την ικανότητα να το καταστρέψουν ή να το κατατάξουν χαμηλότερα ποιοτικά. Τέλος, σημαντική είναι και η ωρίμανση των αμπελιών αλλά και οι διάφορες διεργασίες που γίνονται σε διάφορες περιόδους όπως κλάδεμα και ο τρύγος.
Σε επόμενα κεφάλαια αναφέρονται οι διαφορετικές μέθοδοι οινοποίησης που ακολουθούνται ανά ποικιλία δηλαδή ερυθρή, ροζέ και λευκή οινοποίηση ενώ υπάρχει και άλλες μέθοδοι για την παραγωγή αφρώδη οίνου και γλυκού οίνου.
Στα τελευταία κεφάλαια γίνεται λόγος για τον όρο «παλαίωση» του κρασιού, δηλαδή το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να αποκτήσει το φρέσκο ζυμωμένο κρασί τα επιθυμητά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του, γεύση-άρωμα-χρώμα
Η παλαίωση του κρασιού διακρίνεται σε οξειδωτική και αναγωγική. Η οξειδωτική παλαίωση περιλαμβάνει όλα τα οξειδωτικά φαινόμενα που παρατηρούνται κατά την παραμονή του κρασιού στα βαρέλια, ενώ η αναγωγική όλα τα αναγωγικά φαινόμενα κατά την παραμονή στη φιάλη, που συντελούν στην ανάπτυξη του μπουκέτου του κρασιού.
Ο απαιτούμενος χρόνος της παλαίωσης, αλλά και ο χρόνος κατά την διάρκεια του οποίου το κάθε κρασί παραμένει ευχάριστο για κατανάλωση, δεν είναι σταθερός για όλα τα κρασιά. Ο χρόνος αυτός κυμαίνεται αισθητά και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μερικοί από τους οποίους είναι ο τύπος του κρασιού, η προέλευσή του, η χρονιά παραγωγής, η τεχνική οινοποίησης και πολλοί άλλοι.
TEI of West Macedonia
