Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της επίδρασης του γενοτύπου στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πρόβειου κρέατος. Χρησιμοποιήθηκαν δείγματα κρέατος (m. semimembranosus) από προβατίνες τριών γαλακτοπαραγωγών φυλών: Μυτιλήνης, Χίου και Lacaune. Αναφορικά με το βαθμό οξείδωσης του λίπους, δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές (P>0,05) μεταξύ των τριών φυλών και στις δύο εξεταζόμενες περιόδους συντήρησης. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις μηλονικής διαλδεΰδης παρατηρήθηκαν στα δείγματα κρέατος της φυλής Χίου. Η συγκέντρωση της μηλονικής διαλδεΰδης (TBARS) ήταν μικρότερη από 2 mg/kg κρέατος και για τις τρεις φυλές σε όλη τη διάρκεια συντήρησης των δειγμάτων καθιστώντας το κρέας οργανοληπτικά αποδεκτό. Ο γενότυπος δεν επηρέασε τον χρόνο ζωής του πρόβειου κρέατος σε σχέση με τις μεταβολές του χρώματος και τον βαθμό οξείδωσης του λίπους.
TEI of West Macedonia
