Η Βιβλιοθήκη δεν διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή
The purpose of this research was to investigate the handling efficiency under salinity conditions and their effect on the characteristics of fruit and the nutritional status of a strawberry variety. For this reason it was used 75 plants Camarosa variety. Were five operations, two of which were the two witnesses. One control does not exist salinity (NaCl), while the other was cultured under conditions of salinity, the salt concentration is at 34mM. The other operations implemented under conditions of salinity and concerned with the following formulations: a) spray Glycine betaine, b) with root irrigation microorganism formulation (Bacillus amyloliquefaciens lT45) and c) a conditioner comprising zeolite and bentonite. During the experiment were three samples which were completed in a lot of "hands", while took place and measurements of the biometric characteristics of the fruit (weight, length, diameter, color, consistency) and the amount of production. After the end of the sampling performed analyzes of organoleptic (total soluble solids, titratable acidity, pH) and qualitative characteristics (concentration of phenolics, anthocyanins, sugars, organic acids) fruit. After the end of the fruit sampling conducted leaf sampling and radicals to take place and the analyzes of nutrients.
The results of this experiment appears that the growth of strawberry under salinity conditions, does not affect the organoleptic characteristics, color, concentration in phenolic compounds, weight, length, consistency, in anthocyanins content and concentration of sugars fruit. Conversely, increased fruit content fumaric, ascorbic and citric acid. Also, because of salinity decreased the average fruit production, the diameter of the fruit, the leaf area and fresh and dry weight of above-ground and underground section. Finally salinity affected the nutritional status of the plants by reducing the concentration of nitrogen in the underground portion of the plant and increasing the sodium and chlorine in both the above-ground and underground parts of the plants.
The results of this experiment appears that the growth of strawberry under salinity conditions, does not affect the organoleptic characteristics, color, concentration in phenolic compounds, weight, length, consistency, in anthocyanins content and concentration of sugars fruit. Conversely, increased fruit content fumaric, ascorbic and citric acid. Also, because of salinity decreased the average fruit production, the diameter of the fruit, the leaf area and fresh and dry weight of above-ground and underground section. Finally salinity affected the nutritional status of the plants by reducing the concentration of nitrogen in the underground portion of the plant and increasing the sodium and chlorine in both the above-ground and underground parts of the plants.
The operation of the compost had the effect of increasing the diameter of the fruit and reduce the concentration of ascorbic, citric and fumaric acid, not differing significantly from the control with no salinity. Also, an increase in the fresh weight of the above-ground and underground parts of the plants was observed and the dry weight of the underground portion. Regarding nutritional status of plants conditioner, compared with the control under salinity decreased the concentration of chlorine not differing significantly from the control with no salinity.
The application of the microorganism in the growth medium reduced the concentration of citrate and ascorbic acid increased while the diameter of the fruit, not differing statistically from control without salinity. Also, compared with the control under salinity nutrient situation of the plants improved.
Tampering with glycine betaine increased the diameter of the fruit and yield per plant, while reducing the concentration of fruit citric acid not differing from control without salinity. Also, increased the fresh and dry weight of the underground portion of the plant, having statistically significant difference with the control without salinity. Finally, as to the nutritional status in the underground part of the plant has increased nitrogen concentration compared to the control in salinity, having statistically significant difference from the control without salinity.
So based on the above that all formulations help mitigating the negative effects of salinity. But the preparation of glycine-betaine shows stand out as among other things increased the production of fruits reaching that of the control without salinity.
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας χειρισμών, υπό συνθήκες αλατότητας και η επίδρασή τους στα χαρακτηριστικά των καρπών και στη θρεπτική κατάσταση μιας ποικιλίας φράουλας. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκαν 75 φυτά της ποικιλίας Camarosa. Πραγματοποιήθηκαν πέντε χειρισμοί, οι δύο από τους οποίους αποτέλεσαν τους δύο μάρτυρες. Ο ένας μάρτυρας δεν υφίστατο αλατότητα (NaCl), ενώ ο δεύτερος καλλιεργήθηκε υπό συνθήκες αλατότητας, με τη συγκέντρωση του άλατος να ανέρχεται στα 34mΜ. Οι υπόλοιποι χειρισμοί εφαρμόστηκαν υπό συνθήκες αλατότητας και αφορούσαν τα εξής σκευάσματα: α) ψεκασμός με Γλυκίνη-βεταΐνη, β) ριζοπότισμα με σκεύασμα μικροοργανισμού (Bacillus amyloliquefaciens lT45) και γ) εδαφοβελτιωτικό αποτελούμενο από ζεόλιθο και μπετονίτη. Κατά τη διάρκεια του πειράματος έγιναν τρεις δειγματοληψίες, οι οποίες ολοκληρώθηκαν σε πολλά “χέρια”, ενώ ταυτόχρονα έλαβαν χώρα και οι μετρήσεις των βιομετρικών χαρακτηριστικών των καρπών (βάρος, μήκος, διάμετρος, χρώμα, συνεκτικότητα) και του ύψους της παραγωγής. Μετά το τέλος των δειγματοληψιών πραγματοποιήθηκαν οι αναλύσεις των οργανοληπτικών (ολικά διαλυτά στερεά, τιτλοδοτούμενη οξύτητα, pH) και των ποιοτικών χαρακτηριστικών (συγκέντρωση φαινολικών, ανθοκυανών, σακχάρων, οργανικών οξέων) των καρπών. Μετά το τέλος των δειγματοληψιών των καρπών πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία φύλλων και ριζών, ώστε να λάβουν χώρα και οι αναλύσεις των θρεπτικών στοιχείων.
Από τα αποτελέσματα του παρόντος πειράματος φαίνεται ότι η ανάπτυξη της φράουλας, υπό συνθήκες αλατότητας, δεν επηρεάζει τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, το χρώμα, τη συγκέντρωση σε φαινολικές ενώσεις, το βάρος, το μήκος, τη συνεκτικότητα, την περιεκτικότητα σε ανθοκυάνες και τη συγκέντρωση των σακχάρων των καρπών. Αντίθετα, αύξησε την περιεκτικότητα των καρπών σε φουμαρικό, ασκορβικό και κιτρικό οξύ. Επίσης, εξαιτίας της αλατότητας μειώθηκε η μέση παραγωγή καρπών, η διάμετρος των καρπών, η φυλλική επιφάνεια καθώς και το νωπό και ξηρό βάρος του υπέργειου αλλά και του υπόγειου τμήματος. Τέλος η αλατότητα επηρέασε και τη θρεπτική κατάσταση των φυτών μειώνοντας τη συγκέντρωση του αζώτου στο υπόγειο τμήμα του φυτού και αυξάνοντας το νάτριο και το χλώριο τόσο στο υπέργειο όσο και στο υπόγειο τμήμα των φυτών.
Η επέμβαση του εδαφοβελτιωτικού είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της διαμέτρου των καρπών και τη μείωση της συγκέντρωσης του ασκορβικού, του κιτρικού και του φουμαρικού οξέος, μη διαφέροντας στατιστικά σημαντικά από το μάρτυρα χωρίς αλατότητα. Επίσης, παρατηρήθηκε μια αύξηση του νωπού βάρους του υπέργειου και του υπόγειου τμήματος των φυτών αλλά και του ξηρού βάρους του υπόγειου τμήματος. Όσον αφορά την θρεπτική κατάσταση των φυτών το εδαφοβελτιωτικό, σε σχέση με το μάρτυρα υπό αλατότητα, μείωσε τη συγκέντρωση του χλωρίου μη διαφέροντας στατιστικά σημαντικά από το μάρτυρα χωρίς αλατότητα.
Η εφαρμογή του μικροοργανισμού στο υπόστρωμα ανάπτυξης μείωσε τη συγκέντρωση του κιτρικού και του ασκορβικού οξέος ενώ παράλληλα αύξησε τη διάμετρο του καρπού, μη διαφέροντας στατιστικά από το μάρτυρα χωρίς αλατότητα. Επίσης, σε σχέση με το μάρτυρα υπό αλατότητα η θρεπτική κατάσταση των φυτών βελτιώθηκε.
Η επέμβαση με γλυκίνη-βεταΐνη αύξησε τη διάμετρο των καρπών και την παραγωγή ανά φυτό, ενώ παράλληλα μείωσε τη συγκέντρωση των καρπών σε κιτρικό οξύ μη διαφέροντας από το μάρτυρα χωρίς αλατότητα. Επίσης, αύξησε το νωπό και το ξηρό βάρος του υπόγειου τμήματος των φυτών, μη έχοντας στατιστικά σημαντική διαφορά με το μάρτυρα χωρίς αλατότητα. Τέλος, όσον αφορά τη θρεπτική κατάσταση, στο υπόγειο τμήμα του φυτού αυξήθηκε η συγκέντρωση του αζώτου, σε σχέση με το μάρτυρα υπό αλατότητα, μη έχοντας στατιστικά σημαντική διαφορά από το μάρτυρα χωρίς αλατότητα.
Επομένως με βάση τα παραπάνω φαίνεται ότι όλα τα σκευάσματα βοηθούν αμβλύνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις τις αλατότητας. Όμως το σκεύασμα της γλυκίνης-βεταΐνης δείχνει να ξεχωρίζει, καθώς εκτός των άλλων αύξησε την παραγωγή των καρπών φτάνοντας αυτή του μαρτύρα χωρίς αλατότητα.
