Για τη μελέτη του μεγέθους του μεσοζωοπλαγκτού σε σχέση με τη διατροφή των μικρών πελαγικών ιχθύων, επιλέχθηκαν δύο διακριτά οικοσυστήματα στην ευρύτερη περιοχή του Σαρωνικού κόλπου, του κόλπου της Ελευσίνας και της περιοχής του Αγίου Κοσμά. Οι δύο αυτές περιοχές παρουσιάζουν διαφορές ως προς τη γεωμορφολογία, την υδρολογία, την παραγωγικότητα και το βαθμό ανθρωπογενούς επιβάρυνσης. Οι δειγματοληψίες έλαβαν χώρα το Δεκέμβριο (2012) και το Σεπτέμβριο (2013), όπου συλλέχθηκαν οι οργανισμοί, από τα βακτήρια μέχρι τα μικρά πελαγικά ψάρια και μετρήθηκαν οι παράγοντες θερμοκρασίας, αλατότητας, φθορισμού και διαλυμένου οξυγόνου στην υδάτινη στήλη. Η διατροφή των δύο κυρίαρχων ειδών μικρών πελαγικών ιχθύων (Engraulis encrasicolus και Sardina pilchardus) εκτιμήθηκε μέσω μέτρησης των θηραμάτων από τα στομαχικά τους περιεχόμενα. Η ανάλυση των φασμάτων βιομάζας (NB-SS) χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση της εποχικής διακύμανσης, της στρωμάτωσης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, των διαφορών των δύο οικοσυστημάτων μεταξύ τους καθώς και της επίδρασης της υποξίας. Χαμηλότερες κλίσεις του NB-SS παρουσιάζονται στην Ελευσίνα, ένδειξη της μεγαλύτερης ανθρωπογενούς επιβάρυνσης στην περιοχή αυτή. Οι έντονες υποξικές συνθήκες το Σεπτέμβριο κάτω από το θερμοκλινές στην Ελευσίνα μεταβάλλει δραστικά τη σύνθεση της πλαγκτονική βιοκοινότητας. Η αντίστοιχη κλίση του NB-SS είναι η χαμηλότερη που καταγράφηκε στην παρούσα μελέτη (-1.353). Οι αφθονίες των ιχθύων ανά m3 είναι μία τάξη μεγέθους μεγαλύτερες στην Ελευσίνα από ότι στον Άγιο Κοσμά, ένδειξη ότι τα μικρά πελαγικά ψάρια επιλέγουν την περιοχή της Ελευσίνας, πιθανόν λόγω της απουσίας αλιευτικής πίεσης στην περιοχή αυτή. Γαύρος και σαρδέλα τρέφονται με διαφορετικά μεγέθη οργανισμών, με το γαύρο να κυνηγά μεγαλύτερα θηράματα από τη σαρδέλα. Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε κάτω από το πλαίσιο του προγράμματος PERSEUS (αριθμός επιχορήγησης ΝΟ 287600 – EC FP7/2007-2013)
(EL)
For the study of mesozooplankton sizes in relation to the diet of small pelagic fishes, two distinct ecosystems in the broader area of Saronikos Gulf, Elefsis Bay and Aghios Kosmas, were chosen. These areas are different in relation to their geomorphology, hydrology, production and the magnitude of the anthropogenic impact. Samplings took place in December (2012) and September (2013), where organisms from bacteria to small pelagic fishes were collected and measures for temperature, salinity, fluorescence and dissolved oxygen from the water column were taken. The diet of the two most abundant small pelagic fish species (Engraulis encrasicolus and Sardina pilchardus) was estimated via prey counting from their stomach contents. The biomass spectrum analysis (NB-SS) was utilized for estimating the effect of seasonal variation, stratification through the summer period and hypoxia on the plankton community, as well as the overall differences between the two ecosystems. Steeper slopes of the NB-SS were observed in Elefsis Bay, which indicates a higher level of anthropogenic impact in the area. The acute hypoxia conditions in September below the thermocline in Elefsis Bay, induces drastic changes in the plankton community composition. The corresponding NB-SS slope is the steepest recorded in the present study (-1.353). Fish abundances per m3 are one order of magnitude higher in Elefsis Bay than in Aghios Kosmas, which indicates that small pelagic fishes chose Elefsis Bay, possibly to avoid fishing pressure. Anchovy and sardine feed on different prey sizes, with anchovies hunting for larger preys than sardines. This study was performed under the framework of PERSEUS project (grand ΝΟ 287600, EC FP7/2007-2013).
(EN)
Πανεπιστήμιο Κρήτης
