Δεδομένου ότι η ολοκλήρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών προχωρά με ταχείς ρυθμούς, οι ρυθμιστικές αρχές και οι υπερεθνικοί οργανισμοί ανησυχούν όλο και περισσότερο για τον συστημικό κίνδυνο στον τραπεζικό τομέα. Η κύρια ανησυχία είναι ότι η ταυτόχρονη αδυναμία πολλών τραπεζών θα οδηγήσει σε μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το αντίκτυπο μιας τέτοιας τραπεζικής κρίσης στην οικονομία μπορεί να είναι σημαντικό, όπως έχουν δείξει οι εμπειρίες του παρελθόντος. Επομένως είναι ιδιαίτερα σημαντικό, να ορίσουμε τον συστημικό κίνδυνο, να διερευνήσουμε την φύση και τις συνέπειές του, αλλά και να παρουσιάσουμε κάποια μέτρα διαχείρισής του.
Στο πρώτο κεφάλαιο δίνονται διάφοροι ορισμοί του συστημικού κινδύνου, καθώς όπως αναφέρουμε δεν υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός, καθολικός ορισμός του. Παρουσιάζονται επίσης οι συστημικές διαστάσεις του κινδύνου και διερευνώνται οι τρόποι μετάδοσής του. Στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται λόγος για τα μέτρα κινδύνου που προτείνουν διάφοροι συγγραφείς για τη μέτρηση και τη διαχείριση του κινδύνου. Στο τρίτο κεφάλαιο, ασχολούμαστε περισσότερο με την περιγραφή των πιο σημαντικών μεθόδων μέτρησης του συστημικού κινδύνου. Αναλύεται το μοντέλο του Merton το οποίο αποτελεί τη βάση για το ξεκίνημα εύρεσης νέων μεθόδων μέτρησης του κινδύνου ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επίσης γίνεται λόγος για τις πιο συχνά αναφερόμενες μεθοδολογίες στην ιστορία μέτρησης του συστημικού κινδύνου όπως είναι η μέθοδος του Value at Risk, η “εξέλιξη” του, το Conditional Value at Risk και η μέθοδος των stress testing. Στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο γίνεται εφαρμογή δυο μέτρων συστημικού κινδύνου στο Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα, με σκοπό την εύρεση του προφίλ κινδύνου κάθε τράπεζας.
As financial market integration is progressing rapidly, regulators and supranational organizations are increasingly concerned about systemic risk in the banking sector. The main concern is that the simultaneous weakness of many banks will lead to a serious financial crisis. The impact of such a banking crisis on the economy may be significant, as previous experiences have shown. It is therefore very important to define systemic risk, to investigate its nature and its consequences, but also to present some of its management measures.
In the first chapter we give various definitions of systemic risk, since as we mention there is no commonly accepted, universal definition. The systemic dimensions of the risk are also presented, and the ways of its transmission are investigated. In the second chapter, there is a reference to the risk measures proposed by various authors for the measurement and management of risk. In the third chapter, we are more concerned with describing the most important methods of measuring systemic risk. We analyze the Merton model, which is the basis for starting to find new methods for measuring the risk of a financial system. The most commonly reported methodologies in the history of systemic risk measurement such as the Value at Risk method, its "evolution", the Conditional Value at Risk and the stress testing method are also presented. In the fourth and final chapter two systemic risk measures are implemented in the Greek Banking System in order to find the risk profile of each bank.
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
