Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τα αποτελέσματα από τον σχεδιασμό, εφαρμογή και αξιολόγηση εκπαιδευτικού παιχνιδιού για τη διδασκαλία του ηλεκτρισμού σε μαθητές της Ε΄ τάξης του δημοτικού σχολείου. Διερευνήθηκε το κατά πόσο ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι μπορεί να βελτιώσει τις γνώσεις των μαθητών για τον ηλεκτρισμό. Η εφαρμογή που χρησιμοποιήθηκε είναι το Clickteam Fusion 2.5 και αφού σχεδιάστηκε το εκπαιδευτικό παιχνίδι εγκαταστάθηκε σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το γνωστικό αντικείμενο, που διαπραγματεύεται είναι το κεφάλαιο του ηλεκτρισμού. Η μεθοδολογική προσέγγιση ήταν η εξής: Δημιουργήθηκαν τρεις ομάδες με συνολικά 59 μαθητές. Οι μαθητές τριών τμημάτων της Ε’ τάξης δύο διαφορετικών σχολείων του Αγρινίου χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες (Ομάδα 1= 20 μαθητές, Ομάδα 2= 20 μαθητές, Ομάδα 3=19 μαθητές) και διδάχτηκαν το ίδιο διδακτικό αντικείμενο αλλά με διαφορετικό διδακτικό μέσο η καθεμιά. Οι διδακτικές παρεμβάσεις κάθε ομάδας διήρκησαν τέσσερα διδακτικά δίωρα, αλλά χρειάστηκε περαιτέρω χρόνος για γνωριμία και ενημέρωση των μαθητών και για τα pre-test και post-test. Η διδασκαλία ήταν σύμφωνη με το εκπαιδευτικό μοντέλο 5E των Φ.Ε. Η Ομάδα 1 διδάχτηκε μέσω πειραμάτων με καθημερινά υλικά και έντυπο υλικό, η Ομάδα 2 με ηλεκτρονικό εργαστήριο και η Ομάδα 3 χρησιμοποιώντας το ηλεκτρονικό παιχνίδι. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με φύλλα αξιολόγησης και με ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η χρήση του δισδιάστατου εκπαιδευτικού παιχνιδιού μπορεί να φέρει ικανοποιητικά μαθησιακά αποτελέσματα σε σύγκριση με το έντυπο υλικό αλλά και με το εικονικό εργαστήριο.
This paper presents the results from the design, implementation and evaluation of educational play for the teaching of electricity to elementary school pupils. It was investigated whether an educational game can improve students' knowledge of electricity. The application used is Clickteam Fusion 2.5 and after designing the educational game was installed on computers. The cognitive subject, which was negotiated was the chapter of electricity. The methodological approach was as follows: A group of 59 students was created. 5th grade students from three divisions in two different schools of the town of Agrinio were divided into three teams (Team 1= 20 students, Team 2= 20 students, Team 3= 19 students) and were taught the same material but with a different teaching tool for each one. The teaching sessions for each were organized in four, two-hour sessions, but some additional time was also needed to meet with the students and provide them with essential guidance as well as the pre and post-test sessions. All teaching was compliant with the 5E educational model of the Science. Team 1 was taught through experimentation with everyday materials and printed material, Team 2 was taught using simulation software and Team 3 through the educational game. The data were collected with evaluation sheets and questionnaires. The results showed that the use of the two-dimensional educational game can bring satisfactory learning outcomes compared to the printed material and the simulation software.
University of the Aegena
