Η Εγκεφαλική Παράλυση είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή η οποία επηρεάζει διάφορους τομείς όπως ο τομέας της επικοινωνίας, της σίτισης / κατάποσης και της κίνησης. Συνεπώς, η κλινική διαχείριση των συμπτωμάτων αυτών των ατόμων χρήζει πολυεπιστημονικής προσέγγισης. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των εμπειριών των μελών πολυεπιστημονικής ομάδας που στηρίζουν άτομα με Εγκεφαλική Παράλυση και χρησιμοποιούν Επαυξητική και Εναλλακτική Επικοινωνία στην Κύπρο. Για την διεκπεραίωση του σκοπού της έρευνας συλλέχθηκε δείγμα που περιελάμβανε στο σύνολό του δέκα ενήλικες γυναίκες που εργάζονται μόνιμα σε ένα Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας και επικοινωνούν άμεσα με άτομα με Εγκεφαλική Παράλυση. Πιο συγκεκριμένα, το δείγμα χωρίστηκε σε δυο ισάξιες ομάδες, των φροντιστριών και των διαφόρων ειδικοτήτων (ψυχολόγος, κοινωνιολόγος, λογοθεραπεύτρια, φυσιοθεραπεύτρια, μουσικοθεραπεύτρια) που στηρίζουν αυτά τα άτομα. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ημι-δομημένης συνέντευξης που περιελάμβανε δεκατέσσερις ερωτήσεις. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν τη χρήση βοηθητικών και μη βοηθητικών τρόπων επικοινωνίας που χρησιμοποιούν μέλη επιστημονικών ομάδων για να επικοινωνήσουν με τα άτομα με Εγκεφαλική Παράλυση. Επίσης επισημάνθηκαν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μέλη της επιστημονικής ομάδας, στην προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά με τα άτομα με Εγκεφαλική Παράλυση, υποστηρίζοντας την τεράστια σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας και της αποτελεσματικότητάς της στη διαβίωση των ατόμων με Εγκεφαλική Παράλυση. Λόγω των δυσκολιών αυτών είναι επιτακτική η παροχή υπηρεσιών Επαυξητικής και Εναλλακτικής Επικοινωνίας. Επιπρόσθετα στα αποτελέσματα παρουσιάστηκε η ανάγκη στήριξης των ατόμων με Εγκεφαλική Παράλυση από πολυεπιστημονικές ομάδες, για την βέλτιστη παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στις μακροχρόνιες ανάγκες αποκατάσταση τους.
Completed
Cerebral Palsy is a neurodevelopmental disorder that affects several areas such as communication, feeding / swallowing and movement. Therefore, the clinical management of the symptoms of these individuals needs a multidisciplinary approach. The purpose of this research is to investigate the experiences of members of multidisciplinary team that support people with Cerebral Palsy using Augmentative and Alternative Communication in Cyprus. In order to carry out this research, the sample collected included a total of ten adult women who work permanently in a Day Care Center and communicate directly with people with Cerebral Palsy. More specifically, the sample was divided into two equal groups, the caregivers and the various specialties (psychologist, sociologist, speech therapist, physiotherapist, music therapist) who support these individuals. Data collection was conducted through a semi-structured interview that included fourteen questions. The results of the survey highlighted the use of aided and unaided communication modes by members of the scientific team communicating with people with Cerebral Palsy. The difficulties encountered by the members of the multidisciplinary team were also highlighted, when trying to communicate effectively with people with Cerebral Palsy, emphasizing the great importance of non-verbal communication and its effectiveness in the daily living of people with Cerebral Palsy. As a result of the above difficulties, the provision of Augmentative and Alternative Communication is absolutely necessary. Moreover, the need to support these individuals by multidisciplinary teams was presented, in order to provide quality services for their long-term rehabilitation needs.
Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου
