«Τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου και τι την 28η Οκτωβρίου;» ακούμε να ρωτούν οι δημοσιογράφοι τους νέους και τις νέες σε διάφορα ρεπορτάζ στον δρόμο. Τι φταίει, όμως, και οι απαντήσεις που δίνουν οι νέοι είναι συνήθως λανθασμένες; Ποιος, τελικά, είναι ο σκοπός της διδασκαλίας της ιστορίας; Το παρόν άρθρο αποπειράται να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, επικεντρώνοντας στην σκοπιμότητα της διδασκαλίας του μαθήματος της ιστορίας και τις προσεγγίσεις αυτής στο σύγχρονο σχολείο. Το άρθρο κινείται σε δυο βασικά κι αλληλένδετα επίπεδα. Στο πρώτο, υποστηρίζεται η πολυπρισματική προσέγγιση ως η πλέον κατάλληλη για την δημιουργία μαθητών, που δρουν σε διερευνητικά περιβάλλοντα μάθησης, και μελλοντικών πολιτών με ανεπτυγμένη κριτική ιστορική σκέψη, μέσω της πολιτειότητας∙ με ανεπτυγμένο ιστορικό εγγραμματισμό. Παράλληλα, σε ένα δεύτερο επίπεδο, προτείνεται η πρακτική της οπτικοποίησης των ιστορικών αφηγήσεων. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η δημιουργία ντοκιμαντέρ με τη μορφή animation, όπως αυτή υλοποιήθηκε από μαθητές και μαθήτριες στο πλαίσιο προγράμματος για την προσφυγική κρίση. Από τις σελίδες του άρθρου γίνεται αντιληπτό ότι η εν λόγω πρακτική προσφέρει μια σειρά από κίνητρα μάθησης σε μεγαλύτερο αριθμό μαθητών, σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς τρόπους, ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπει την ανάπτυξη δεξιοτήτων κριτικής και ανάλυσης δεδομένων από πολλαπλές και συχνά αντικρουόμενες πηγές και προσφέρει βάθος στην ιστορική σκέψη και την ιστορική γνώση.
(EL)
“What are we celebrating on March 25th and what on October 28th?” we hear journalists asking young people in road reports. What’s the reason of the usually faulty answers? Who is ultimately the purpose of teaching history? This article attempts to give answers to these questions by focusing on the expediency of teaching history and on teaching approaches to modern school. The article moves on two basic and interdepended levels. At first, multiperspectival approach supported as the most suitable for creating students who act in inquiry based learning environments and future citizens with developed critical historical thinking, through citizenship; with developed historical literacy. At the same time, on a second level, visualizing of history narrations practice is suggested. Specifically, documentaryanimation edition creation is presented which was implemented from students as part of a refugee crisis educational program. It is clear from this article that this practice offers a series of learning motivations in a larger number of students, in comparison with traditional learning approaches, while at the same time allows the development of critical and analytical thinking skills among multiple and often contradictory sources and offers depth in historical thinking and knowledge.
(EN)
Ελληνικό Δίκτυο Ανοικτής και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (ΕΔΑΕ)
