Εισαγωγή:
Το Essential Skills in the Management of Surgical Cases (ESMSC) {Βασικές
Δεξιότητες στη Διαχείριση Χειρουργικών Περιστατικών} είναι ένα διεθνές
σεμινάριο με πρακτική άσκηση βασισμένο σε ζωϊκό πρότυπο χοίρου. Συνδυάζει
διαδραστικές διαλέξεις εφαρμοσμένης χειρουργικής επιστήμης και βασικής
επιστήμης με ενότητες προσομοίωσης που λαμβάνουν χώρα στο εργαστήριο σε
πειρατικά μοντέλα χοίρων. Αποτελείται από δύο in vivo πειράματα, όπου
περιλαμβάνουν επίδειξη ανατομίας και In Vivo μεταμόσχευση καρδιάς, ενώ
περιλαμβάνει ακόμα άλλα τέσσερα ex vivo πειράματα, όπως χειρουργικά ράμματα,
μηχανικός καθαρισμός τραύματος, ενδοφλέβια πρόσβαση, Ανοιχτή Ανάταξη &
Εσωτερική Οστεοσύνθεση Καταγμάτων Άκρας Χείρας.
Υλικά & Μέθοδος:
49 φοιτητές Ιατρικής (Άρρενες, Ν=27, Θήλεις, Ν=22, μέση ηλικία = 23,7 χρόνια),
οι οποίοι βρίσκονται σε κλινικά έτη προπτυχιακών σπουδών, παρακολούθησαν το
σεμινάριο. Από αυτούς το 26,5% (Ν=13) ήταν 3ετείς Φοιτητές του King’s College
του Λονδίνου, ενώ το 73,5% (Ν=36) ήταν φοιτητές Ελληνικών Πανεπιστημίων, από
τους οποίους το 32,7% (Ν=16) ήταν 4ετείς, το 22,4% (Ν=11) ήταν 5ετείς και το
18,4% (Ν=9) 6ετείς. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ένα διαγώνισμα 32 ερωτήσεων
πολλαπλής επιλογής πριν και μετά το σεμινάριο, ενώ υποβλήθηκαν μέσω
συγκεκριμένης φόρμας αξιολόγησης σε Άμεση Εκτίμηση των Δεξιοτήτων (DOPS) πριν
και μετά την ολοκλήρωση κάθε ενότητας δεξιοτήτων στο εργαστήριο. Το paired
t-test χρησιμοποιήθηκε για να αξιολογηθεί εάν υπήρχε στατιστικώς σημαντική
βελτίωση. Ερωτηματολόγια Αξιολόγησης του σεμιναρίου με σχόλια από τους
εκπαιδευόμενους συμπληρώθηκαν για όλο το σεμινάριο.
Σκοπός:
Να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα μιας του συνδυασμού της εφαρμοσμένης
χειρουργικής επιστήμης και του wet lab σεμιναρίου προσομοίωσης ως μοντέλο
διδασκαλίας για χειρουργικές δεξιότητες σε προπτυχιακό επίπεδο.
Αποτελέσματα:
Η γενική ιδέα του σεμιναρίου θεωρήθηκε πως είναι αποτελεσματική από τους
συμμετέχοντες (9.42/10, min=7, max=10, SD=0.72), οι οποίοι πιστεύουν ότι αυτό
θα μπορούσε να αναπτύξει την ικανότητά τους να διαχειρίζονται χειρουργικά
περιστατικά (9.50/10, min=7, max=10, SD=0.86), ενώ επίσης θα προτιμούσαν κάτι
τέτοιο να είναι μέρος του Προγράμματος Σπουδών της εκάστοτε Ιατρικής που
φοιτούν (9.78/10, min, min=7, max=10, SD=0.61). Η μέση βαθμολογία στο
διαγώνισμα των ερωτήσεων πολλαπλής απάντησης βελτιώθηκε κατά 2,33 με άριστα το
32 (15.33 versus 18.00, p<0.005). Οι ικανότητες στις χειρουργικές δεξιότητες
βρέθηκε ότι βελτιώθηκαν στατιστικώς σημαντικά. (p<0.005 για όλα τις paired
t-test συσχετίσεις για το in vivo και το ex vivo μοντέλο).
Συμπεράσματα:
Το ESMSC φαίνεται πως είναι ένα αποτελεσματικό μοντέλο διδασκαλίας, το οποίο
βελτιώνει την κατανόηση της χειρουργικής προσέγγισης και των βασικών
χειρουργικών δεξιοτήτων. Τα in vivo μοντέλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν
δυνητικά ως το βήμα παραπάνω στην Προπτυχιακή Χειρουργική Εκπαίδευση. Η
συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων θα προτιμούσε αυτό να αποτελεί κομμάτι του
Προγράμματος Σπουδών της εκάστοτε Ιατρικής Σχολής που φοιτούν
(EL)
Background:
Essential Skills in the Management of Surgical Cases (ESMSC) is an
international, animal model-based course. It combines Applied Surgical Science
interactive lectures and basic science workshops, with wet lab simulation
modules on a swine model. It consists of two In Vivo experiments, including
Anatomy Demonstration and Heart and Transplant Surgery, as well as four Ex Vivo
stations i.e. suturing, wound debridement, intravenous (IV) access, Open
Reduction Internal Fixation of Hand Fractures (ORIF).
Materials and Methods:
49 Medical Students (Male, N=27, Female N=22, mean age = 23.7 years old), doing
their clinical rotations, attended the course. Out of these 26.5% (N=13) were
Year 3 students from King’s College London (KCL), whereas 73.5% (N=36) were
students from Greek Universities, from whom, 32.7% (N=16) were Year 4, 22.4
(N=11) Year 5 and 18.4% (N=9) Year 6. Participants underwent a Multiple Choice
Question (MCQ) exam, consisting of 32 questions before and after the course, as
well as Direct Observation of Procedural Skills (DOPS) assessments, before and
after completion of every wet lab skill module. The paired t-test was used to
evaluate whether there was statistically significant improvement. Feedback
questionnaires were filled out throughout the course.
Aim:
To evaluate the effectiveness of a combined applied surgical science and wet
lab simulation course as a teaching model for surgical skills at the
undergraduate level.
Results:
The overall idea of the course was thought to be effective by participants
(9.42/10, min=7, max=10, SD=0.72), who think that this would improve their
ability to deal with surgical cases (9.50/10, min=7, max=10, SD=0.86), and they
prefer this to be part of their Medical School Curriculum (9.78/10, min, min=7,
max=10, SD=0.61). The mean MCQ score was improved by 2.33 out of 32 (15.33
versus 18.00, p<0.005). Surgical skills competences, as defined by DOPS scores,
were improved in a statically significant manner (p<0.005 for all paired t-test
correlations for the in vivo and ex vivo model).
Conclusions:
ESMSC seems to be an effective teaching model, which improves the understanding
of the surgical approach and the basic surgical skills. In vivo models could be
used potentially as a step further in the Undergraduate Surgical Education. The
vast majority of delegates would prefer this to be part of the Medical School
curriculum
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
