Σκοπός: Μελέτη του αδαμαντινοβλαστώματος ως προς την ανοσοϊστοχημική έκφραση
των παραμέτρων οστικού μεταβολισμού OPG/RANKL/TRAIL και δείκτη κυτταρικού
πολλαπλασιασμού Κi-67. Χρησιμοποιήθηκαν 40 αδαμαντινοβλαστώματα (29 συμπαγή, 11
μονοκυστικά) και τα αντισώματα OPG, RANKL, TRAIL, Ki-67. Χρησιμοποιήθηκε η
ανοσοϊστοχημική τεχνική στρεπταβιδίνης-βιοτίνης. Η αξιολόγηση έγινε ημιποσοτικά
με συνεκτίμηση έκτασης και έντασης της χρώσης. Η OPG εκφραζόταν στο 100%, το
RANKL 60% και το TRAIL στο 87,5% των δειγμάτων. 52,5% των δειγμάτων
υπερέκφραζαν την OPG. Υπερέκφραση των RANKL και TRAIL παρατηρήθηκε στο 5% και
10% αντίστοιχα. Εντονότερη έκφραση της OPG σε σύγκριση με RANKL και TRAIL
παρατηρήθηκε στο 72,5% και 60% των περιπτώσεων αντίστοιχα. Η έκφραση του RANKL
παρουσιαζόταν χαμηλότερη σε σύγκριση με το TRAIL στο 50%. Η έκφραση των RANKL
και TRAIL δεν παρουσίασε σημαντική σχέση με την ηλικία, το φύλο, τον τύπο και
ιστοπαθολογικό υπότυπο του όγκου. Η OPG παρουσιαζόταν σημαντικά εντονότερη
στους όγκους ασθενών μεγαλύτερης ηλικίας. Δε βρέθηκε σημαντική διαφορά στην
έκφραση OPG σε σχέση με το φύλο. Η σημαντική συσχέτιση μεταξύ εντονότερης
έκφρασης OPG και συμπαγούς αδαμαντινοβλαστώματος υποδηλώνει τον κυρίαρχο ρόλο
της OPG στο μικροπεριβάλλον του όγκου. Μια επαγώμενη από το TRAIL απόπτωση των
αδαμαντινοβλαστικών κυττάρων πιθανώς αναστέλλεται μέσω υπερέκφρασης της OPG. Η
εντονότερη έκφραση της OPG στα συμπαγή αδαμαντινοβλαστώματα πιθανόν σχετίζεται
με την επιθετικότερη βιολογική συμπεριφορά που εμφανίζει αυτός ο τύπος σε
σύγκριση με τον μονοκυστικό. Η έντονη έκφραση της OPG εμφάνιζε σημαντική
συσχέτιση με την χαμηλή έκφραση των RANKL και TRAIL . Η ανάπτυξη δεσμού μεταξύ
OPG-TRAIL πιθανόν ευνοείται από την χαμηλή έκφραση του RANKL. Η επικράτηση της
σηματοδοτικής οδού OPG/TRAIL σε σχέση με την οδό OPG/RANKL ίσως οδηγεί σε
αναστολή της απόπτωσης των νεοπλασματικών κυττάρων. Η έκφραση του Ki-67 ήταν
χαμηλή στο 95% των περιπτώσεων, το οποίο υποδηλώνει την καλοήθεια αυτής της
βλάβης. Ο ρόλος της αλληλεπίδρασης των μορίων OPG/TRAIL/RANKL φαίνεται να
είναι σημαντικός στον παθογενετικό μηχανισμό με τον οποίο το
αδαμαντινοβλάστωμα επεκτείνεται προκαλώντας οστεόλυση των γνάθων.
(EL)
The aim of this study was to evaluate the immunohistochemical expression of
RANKL, OPG, TRAIL and Ki-67 in ameloblastomas of the jaws. Tissue sections from
40 cases of ameloblastoma (solid n=29, unicystic n=11) were
immunohistochemically stained using a streptavidine-biotin peroxidase method,
and antibodies against RANKL, OPG, TRAIL and Ki-67. Immunohistochemical
expression was evaluated by a semi-quantitative method according to the
staining intensity and extent of the immunoreactivity in the tumour. OPG was
expressed in ameloblastic epithelium in all cases, whereas no immunoreactivity
for RANKL and TRAIL was observed in 40% and 12,5% cases respectively. 52,5% of
the cases showed intense OPG immunoreactivity. 72,5% and 60% of cases showed
greater expression of OPG over RANKL and TRAIL respectively. 50% of cases
exhibited lower expression of RANKL than TRAIL. No significant differences were
found in the expression of TRAIL and RANKL with regards to age, sex, clinical
type or histological variant. No significant difference in the OPG expression
was found with regards to sex. OPG expression was significantly increased in
solid ameloblastomas and older patients. The OPG over-expression in solid
ameloblastomas reflects its possible role in inactivating TRAIL-induced
apoptosis of ameloblastic cells. It may also be related to the aggressive
behaviour of this type compared to the unicystic ameloblastoma. In cases that
OPG was overexpressed RANKL and TRAIL were positively associated (mainly low
RANKL and low TRAIL). Low RANKL concentrations may favor the binding of OPG to
TRAIL. Low proliferative activity was observed in 95% of the cases which may
reflect the slow growing and overall benign nature of this lesion. The intense
OPG expression indicates its possible role in ameloblastoma pathogenesis.
Prevalence of the OPG/TRAIL over the OPG/RANKL pathway with inhibition of
TRAIL-induced apoptosis of ameloblastic cells and subsequent infiltration of
the surrounding bone seems to be the pathogenetic mechanism that underlies the
locally aggressive behaviour of this tumour.
(EN)