Μελέτη της προθυμοσίνης α με τη χρήση ειδικών ραδιοεπισημασμένων παραγώγων του μορίου σε in vitro και in vivo τεχνικές

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών   

Αποθετήριο :
Πέργαμος   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Μελέτη της προθυμοσίνης α με τη χρήση ειδικών ραδιοεπισημασμένων παραγώγων του μορίου σε in vitro και in vivo τεχνικές

Καραχάλιου Χρυσούλα-Ευαγγελία (EL)

born_digital_thesis
Διδακτορική Διατριβή (EL)
Doctoral Dissertation (EN)

2015


Η Προθυμοσίνη α (ΠροΤα) αποτελεί ένα εξελικτικά συντηρημένο πολυπεπτίδιο των θηλαστικών (μήκους 109 αμινοξέων στον άνθρωπο), το οποίο εμφανίζει πλειοτροπικήανοσοενισχυτική δράση. Το αμινο(Ν)-τελικό θραύσμα [1-28] του μορίου, το οποίο ταυτίζεται με το ανοσοενισχυτικό πεπτίδιο Θυμοσίνη α1 (Τα1) θεωρήθηκε αρχικά ως η ανοσοδραστική περιοχή του πολυπεπτιδίου. Πρόσφατα όμως δεδομένα υποστηρίζουν ότι η ΠροΤα ασκεί μια διακριτή ανοσοεπαγωγική δράση μέσω του καρβοξυ(C)-τελικού της θραύσματος [100-109] ή της κεντρικής περιοχής [51-89], στοχεύοντας τον υποδοχέα τύπου Toll 4 (TollLikeReceptor 4, TLR4). Στα πλαίσια της παρούσας διατριβής, αναπτύχθηκε ένα εξειδικευμένο παράγωγο της C-τελικής περιοχής ΠροΤα[100-109] (ΠροΤα-D1), ικανό να ραδιοεπισημανθεί με τεχνήτιο-99m (99mTc). Η ανοσοδραστικότητα του συμπλόκου του νέου παραγώγου με μη ραδιενεργό ρήνιο (185/187Re) ([185/187Re]ΠροΤα-D1), δομικά όμοιο με το [99mTc]ΠροΤα-D1, αξιολογήθηκε in vitro σε κατάλληλη ανοσοδοκιμασία και σε δοκιμασία κινητικής μελέτης της επιφανειακής έκφρασης του υποδοχέα TLR4 σε ανθρώπινα ουδετερόφιλα, συγκριτικά πάντα με την αντίστοιχη δραστικότητα του ακέραιου μορίου της ΠροΤα, διαφόρων πεπτιδικώνΠροΤα-παραγώγων αλλά και κατάλληλων αρνητικών μαρτύρων. Μελέτες κυτταρικής δέσμευσης που ακολούθησαν αποκάλυψαν εξειδικευμένη πρόσδεση του παραγώγου [99mTc]ΠροΤα-D1 σε ανθρώπινα ουδετερόφιλα, η οποία είναι χρονο-εξαρτώμενη, υπόκειται σε κορεσμό και αναστέλλεται από την παρουσία του ακέραιου μορίου της ΠροΤα, του θραύσματος ΠροΤα[100-109] και του λιποπολυσακχαρίτη LPS, αλλά όχι από την Τα1, το κεντρικό θραύσμα ΠροΤα[51-89] και τους αρνητικούς μάρτυρες. Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν την ύπαρξη ειδικών θέσεων πρόσδεσης της ΠροΤα σε ανθρώπινα ουδετερόφιλα, οι οποίες αναγνωρίζουν την C-τελική περιοχή ΠροΤα[100-109] και πιθανότατα εμπλέκουν τον υποδοχέα TLR4. Χάρη στις ιδιότητες του ραδιοϊσοτόπου που χρησιμοποιήθηκε για την επισήμανση του παραγώγου, το σύμπλοκο [99mTc]ΠροΤα- D1 αξιολογήθηκε περαιτέρω σε in vivo μελέτες βιοκατανομής και απεικόνισης σε μοντέλο φλεγμονής σε ποντίκια. Οι μελέτες αυτές έδωσαν σημαντικές πληροφορίες φαρμακοκινητικής φύσεως αλλά κυρίως κατέδειξαν την ικανότητα του [99mTc]ΠροΤα- D1 για εκλεκτική στόχευση εστιών φλεγμονής. Η στρατολόγηση του [99mTc]ΠροΤα-D1 σε τόπους φλεγμονής, με βάση και τα αποτελέσματα κ ατάλληλου αρνητικού μάρτυρα, είναι ειδική και οφείλεται στην παρουσία της C-τελικής περιοχής ΠροΤα[100-109]. Συνολικά, η παρούσα διατριβή συνέβαλλε στη συλλογή σημαντικών πληροφοριών για την αποσαφήνιση του εξωκυτταρικού ρόλου της ΠροΤα, οι οποίες θα διευκολύνουν την πιθανή μελλοντική αξιοποίηση του πολυπεπτιδίου ή και του μικρότερου C-τελικού δεκαπεπτιδίουΠροΤα[100-109] στην κλινική πράξη. (EL)
Prothymosin alpha (ProTα) is a conserved mammalian polypeptide (human sequence 109 amino acid-long) exerting a pleiotropic immunoenhancing activity. The N-terminal fragment [1-28] of the molecule, which is identical with the immunostimulating peptide thymosinα1 (Tα1), was earlier considered as the immunoactive region of the polypeptide; however, recent data suggest that ProTα may exert a discrete immunomodulating action through its C-terminal decapeptide [100-109] or its central region [51-89], via targeting Toll-like receptor- 4 (TLR4). In the frame of this work, a derivative of the C-terminal fragment ProTα[100-109] (ProTα-D1) that can be radiolabeled with 99mTc was developed. The biological activity of the non-radioactive 185/187rhenium-complex of this derivative ([Re]ProTα-D1,structurally similar with [99mTc]ProTα-D1) was evaluated in suitable in vitro bioassays and in assays correlated with TLR4 surface expression using human neutrophils, in comparison with intact ProTα, various synthetic ProTα fragments/derivatives and negative control peptides. Subsequent cell-binding studies revealed specific, time-dependent and saturable binding of [99mTc]ProTα-D1 on neutrophils, which was inhibited by intact ProTα and the synthetic ProTα[100-109], as well as by a “prototype” TLR4-ligand (lipopolysaccharide from Escherichia coli, LPS), but not by synthetic Τα1, the central ProTα region and negative control peptides. Our results support the existence of ProTα-binding sites on human neutrophils, recognizing the C-terminal region [100-109], which might involve TLR4. Due to the properties of the radioisotope used for the labeling, [99mTc]ProTα-D1 was further evaluated in in vivo biodistribution and whole body imaging studies in mice bearing an inflammation model. These studies provided important information related to the pharmacokinetic profile of [99mTc]ProTα-D1 but above all revealed the capacity of [99mTc]ProTα-D1 to selectively target inflammatory loci in vivo. The accumulation of [99mTc]ProTα-D1 in inflammatory sites is specific and due to the presence of the C-terminal decapeptideProTα[100-109]. Overall, the present thesis significantly contributed to the enrichment of our basic knowledge on the extracellular mode of action of ProTα, both in vitro and in vivo. Additionally, such data will facilitate future exploitation of the polypeptide or a smaller active fragment thereof, such as ProTα[100-109], in the clinical setting. (EN)


Ελληνική γλώσσα

Σχολή Θετικών Επιστημών » Τμήμα Χημείας » Τομέας ΙΙ [Οργανική Χημεία – Οργανική Χημική Τεχνολογία – Χημεία Τροφίμων]
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.