Η μελέτη αυτή έδειξε ότι ορισμένες διαφορές στις κοινότητες των ασπόνδυλων
σχετίζονται με το επίπεδο της ετερογένειας στις καλλιέργειες. Υψηλά επίπεδα
σχετικής αφθονίας και μεγάλοι αριθμοί συγκεκριμένων taxa βρέθηκαν σε
καλλιέργειες με υψηλά επίπεδα ετερογένειας. Η επιρροή της ετερογένειας ήταν
παρόλα αυτά σχετικά μικρή και δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με την επιρροή
που είχαν το είδος των καλλιεργειών και ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Η μελέτη αυτή προσδιόρισε ποιές από τις διαφορετικές πτυχές της ετερογένειας,
άσκησαν τη μεγαλύτερη επιρροή στα Carabidae. Ακολουθούν οι πτυχές της
ετερογένειας με την μεγαλύτερη επιρροή με βάση τη σημασία τους:
Το ποσοστό των περιοχών που βρίσκονται σε αγρανάπαυση και είναι χέρσα γη,
Το επίπεδο συνάθροισης των καλλιεργειών στην περιοχή μελέτης και επίσης το
ποσοστό των περιοχών που βρίσκονται σε αγρανάπαυση,
Η διασπορά των περιοχών που βρίσκονται σε αγρανάπαυση και επίσης το μέγεθος των
χωραφιών.
Τα υψηλά ποσοστά εκτάσεων που βρίσκονται σε αγρανάπαυση και είναι χέρσα γη,
καθώς και τα υψηλά ποσοστά των καλλιεργειών δένδρων, σχετίζονται με τα υψηλά
ποσοστά ποικιλότητας των Carabidae. Αυτό πιθανόν συνέβη επειδή οι συγκεκριμένες
χρήσης γης, έχουν περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με το φυσικό περιβάλλον που
ζούσαν τα Carabidae.
Για να βρεθεί η ακριβή φύση των σχέσεων που ανακαλύφτηκαν σε αυτή τη μελέτη θα
χρειαστεί περισσότερη έρευνα. Όμως παρόλα αυτά είναι χρήσιμο να έχουμε μία
εικόνα για το ποιές πτυχές της ετερογένειας είναι οι πιο επωφελείς για τις
βιοκοινότητες των Carabidae. Η μικρής κλίμακας εκμετάλλευση της γης, δεν είναι
μία επικερδής μορφή καλλιέργειας. Επομένως, εντοπίζοντας ποιές πτυχές της
ετερογένειας είναι οι πιο σημαντικές για την άγρια ζωή, μπορούμε να
μετατρέψουμε τη διατήρηση της βιοποικιλότητας πιο αποτελεσματική από
οικονομικής απόψεως για τον αγρότη.
Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε, φαίνεται ότι τα κάτωθι αποτελούν με
σειρά σημασίας, τον καλύτερο τρόπο για την ωφέλεια των ασπόνδωλών που ζουν στις
καλλιέργειες:
H δημιουργία διασυνδεδεμένων χέρσων εκτάσεων και περιοχών που βρίσκονται σε
αγρανάπαυση,
Η αποφυγή καλλιεργειών του ιδίου είδους, σε γειτονικά χωράφια, την ίδια χρονική
περίοδο,
Η επιλογή μικρών χωραφιών για καλλιέργειες, έκτασης περίπου μισού εκταρίου (5
στρέμματα) και η αύξηση του ποσοστού της γης που χρησιμοποιείται για την
καλλιέργεια δένδρων όπως, ελιές, καρυδιές, αμυγδαλιές, κλπ.
(EL)
This study was conducted on agricultural land in the Spercheios valley,
Fthiotida, Central Greece. Comparisons were made between sites of heterogeneous
farmland, of a type typical to much of Greece, and closely situated sites of
more homogeneous farmland. Invertebrates were sampled using pitfall traps and
heterogeneous and homogeneous sites were compared regarding their relative
abundance and richness of invertebrate taxa, as well as regarding their carabid
diversity, species composition, species richness and relative abundance.
Heterogeneous and homogeneous sites were also compared using landscape
analysis, so that the most influential aspects of landscape heterogeneity could
be identified with Canonical Correspondence Analysis.
The Diptera, Hymenoptera, Isopoda, Chilopoda and Orthoptera all had
significantly higher abundances where the levels of farmland heterogeneity were
high. The same was true for the Staphylinidae, Carabidae and Elateridae, as
well as for the carabid species Pterostichus (Platysma) niger, Poecilus
cupreus, Microlestes luctuosus and Tapinopterus taborskyi. In homogeneous
sites; however, there were significantly greater abundances of the Diplura, the
Tenebrionidae, and of the carabid species Cylindera germanica. The influence of
heterogeneity; however, was found to be relatively weak and was secondary to
those influences exerted by crop type and environmental variables.
The aspects of landscape heterogeneity that exerted the most influence on
carabid species composition were, in order of their level of influence, the
percentage of fallow and wasteland in a site, followed by the aggregation of
land use types and the percentage of fallow in a landscape. Then came the
interspersion / juxtaposition of fallow and the average field size.
A significant positive correlation was found between carabid diversity and the
percentage of fallow and wasteland in a landscape. Similarly there was a
significant positive correlations between carabid diversity and the percentage
of tree crops (olives, walnuts, almonds and plums) in a landscape.
These results highlight the importance of having connected areas of fallow and
wasteland, low crop aggregation levels, small field sizes and large areas of
tree crops in agricultural landscapes.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
