Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του rituximab ως θεραπεία επαγωγής στη νεφρίτιδα του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση

This item is provided by the institution :
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa   

Repository :
Pergamos Digital Library   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files if the item*



Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του rituximab ως θεραπεία επαγωγής στη νεφρίτιδα του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση

Κωστοπούλου Μυρτώ (EL)
Kostopoulou Myrto (EN)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2017


Εισαγωγή: Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ) είναι μια χρόνια αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος που μπορεί να προσβάλλει διάφορα όργανα. Η νεφρική προσβολή είναι μια συχνή και χαρακτηριστική εκδήλωση του νοσήματος επηρεάζοντας την πρόγνωση των ασθενών. Παρά την χορήγηση εντατικών θεραπευτικών σχημάτων ένα ποσοστό των ασθενών με νεφρίτιδα του λύκου (ΝΛ) εμφανίζει ανθεκτικότητα στην θεραπεία, συχνές υποτροπές ή και ανεπιθύμητες ενέργειες σχετιζόμενες με τη θεραπεία. Η ριτουξιμάμπη (rituximab – RTX) είναι ένα χιμαιρικό μονοκλωνικό αντίσωμα που δοκιμάστηκε πιλοτικά σε ανθεκτικές και υποτροπιάζουσες μορφές της ΝΛ την τελευταία δεκαετία με σκοπό την επαγωγή της ύφεσης της νόσου. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του RTX ως θεραπεία επαγωγής ύφεσης στους ασθενείς με ΝΛ μέσω της διενέργειας συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης. Μέθοδος: Έγινε βιβλιογραφική αναζήτηση σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων και επιλογή των αντίστοιχων μελετών βάσει προκαθορισμένων κριτηρίων εισαγωγής/αποκλεισμού. Σαν μέγεθος επίδρασης ορίστηκε το ποσοστό των ασθενών που παρουσίαζε μερική/πλήρη ύφεση μετά τη λήψη του RTX στο follow-up των 6, 12 και 24 μηνών. Η μετα-ανάλυση έγινε με το μοντέλο των τυχαίων επιδράσεων. Ο έλεγχος της ετερογένειας έγινε με μονοπαραγοντικά μοντέλα μετα-παλινδρόμησης βάσει τριών μεταβλητών (πρωτόκολλο χορήγησης RTX, είδος πρόσθετης ανοσοκατασταλτικής αγωγής, χορηγία μελέτης). Αποτελέσματα: Από 333 πιθανές αναφορές 19 μελέτες επιλέχθηκαν για τη συστηματική ανασκόπηση από τις οποίες οι 17 ήταν μελέτες παρατήρησης (294 ασθενείς) και οι 2 ήταν τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές . Η μετα-ανάλυση έγινε με σύνθεση των δεδομένων από 14 μελέτες. Από τον υπολογισμό των συνοπτικών εκτιμητών σε διαφορετικές χρονικές στιγμές: 1) στους 6 μήνες 31% (20%-46%) των ασθενών παρουσίαζε πλήρη ύφεση ενώ μερική ύφεση είχε το 29% (15%-47%) 2) στους 12 μήνες πλήρη ύφεση παρουσίαζε το 36% (20%-55%) των ασθενών και μερική ύφεση το 32%(23%-44%) και 3) στους 24 μήνες το ποσοστό των ασθενών με ύφεση ήταν 59%(47%-70%). Από τον έλεγχο των τριών μεταβλητών με μεταπαλινδρόμηση για διερεύνηση της ετερογένειας, δεν προέκυψε στατιστικά σημαντική επίδραση στον συνοπτικό εκτιμητή. Η ανάλυση υπο-ομάδων με κριτήριο τη χρονική στιγμή του follow-up (στους 6 και 12 μήνες) ανέδειξε πιθανό μακροπρόθεσμο όφελος της αγωγής. Συμπέρασμα: Το RTX είναι αποτελεσματικό σαν θεραπεία επαγωγής στις ανθεκτικές και υποτροπιάζουσες μορφές της ΝΛ. (EL)
Introduction: Systemic Lupus Erythematosus (SLE) is a chronic inflammatory autoimmune disease that may affect many organs. Renal involvement is a common and typical feature of SLE that may alter prognosis. Despite the use of aggressive therapeutic protocols some patients fail to achieve remission, have frequent relapses or have adverse events related to therapy. Rituximab (RTX) is a chimeric monoclonal antibody that has been introduced in pilot studies to test its efficacy in patients with relapsing and resistant lupus nephritis (LN). Objectives: The aim of the present study was to systematically review and meta-analyze the available data concerning the efficacy of RTX as induction therapy in patients with LN. Methods: Electronic databases were searched to identify studies with prespecified inclusion/exclusion criteria. The measured effect size was the proportion of patients with LN achieving remission after the administration of RTX in 6, 12 and 24months. Meta-analysis was performed with random effects model. Univariate metaregression models for 3 different variables were used to check their possible impact on heterogeneity. Results: Out of 333 reports, 19 studies were selected for the systematic review (17 observational studies with 294 patients and 2 randomized clinical trials) and 14 studies were included in meta-analysis. From the estimation of the pooled effect at different time points: 1) at 6-month follow-up 31% (20%-46%) of patients had complete remission and 29% (15%-47%) had partial remission 2) at 12-month follow-up 36% (20%-55%) of patients achieved complete remission while 32% (23%-44%) had partial and 3) at 24 months the proportion of patients with remission was 59% (47%-70%). Meta-regression models failed to show a statistically significant effect. Sub-group analysis in two time-points (6 months vs 12 months) showed a possible long-term effect of RTX. Conclusion: RTX is an effective treatment as induction therapy in relapsing and resistant LN. (EN)

Επιστήμες Υγείας

Επιστήμες Υγείας (EL)
Health Sciences (EN)

Greek

Σχολή Επιστημών Υγείας » Τμήμα Ιατρικής » Διατμηματικό ΠΜΣ Βιοστατιστική και Επιστήμη Δεδομένων Υγείας
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)