Στην παρούσα επιχειρείται η ανάδειξη και σκιαγράφηση των τρόπων με τους οποίους επιτυγχάνεται η ικανοποίηση του παθόντος από ένα έγκλημα, όπου παθών μπορεί να είναι είτε ιδιώτης είτε ακόμα και το Ελληνικό Δημόσιο. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται αφενός η αποκατάσταση της ζημίας, συνήθως οικονομικής φύσεως, που υπέστη ο παθών αφετέρου επιβραβεύεται η συμπεριφορά του δράστη ο οποίος παράλληλα κατορθώνει να τύχει ευνοικης ποινικής μεταχείρισης, υπό την συνδρομη σαφώς αυστηρών προυποθέσεων. Ειδικότερα, στην περίπτωση που το θύμα του εγκλήματος είναι ιδιώτης εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ποινικού Δικαίου σχετικά με την εξάλειψη του αξιοποίνου κατόπιν εντελούς ικανοποίησης του παθόντος από τον δράστη περιουσιακού ή κατά της ιδιοκτησίας στρεφόμενου εγκλήματος. Αναλογικά, με τον Νόμο 4312/2014 ο οποίος αποτελείται από 10 άρθρα, επιχειρήθηκε να ρυθμιστούν οι περιπτώσεις αποκατάστασης της βλάβης από οικονομικά εγκλήματα στρεφόμενα πλέον όχι κατά ιδιωτών αλλά κατά του Δημοσίου. Αντίστοιχος αποκαταστατικός θεσμός στο χώρο του Ποινικού Δικονομικού Δικαίου επιχειρήθηκε με τον Νόμο 3904/2010 και την εισαγωγή του θεσμού της Ποινικής Συνδιαλλαγής. Σκοπός του ανωτέρω εναλλακτικού τρόπου απονομής της ποινικής δικαιοσύνης είναι η ηπιότερη ποινική μεταχείρηση του δράστη, συνεπεία επιτυχούς έκβασης της επικοινωνίας του με το θύμα. Μέσω αυτής ακριβώς της γόνιμης επικοινωνιάς των δύο πλευρών, επιτυγχάνεται η αποκατάσταση της τρωθείσας κοινωνικής ειρήνης και μάλιστα με τρόπο ώστε να αποβαίνει πλέον άνευ νοήματος η οιαδηποτε περαιτέρω ποινική αξίωση της πολιτείας. Παράλληλα, παρατίθεται πλούσια νομολογία επί εκάστου θέματος, ώστε να καταδειχθούν οι παραδοχές των ελληνικών δικαστηρίων όσες φορές κλήθηκαν να αποφασίσουν για την εφαρμογή ή μη των συγκεκριμένων διατάξεων. Παρατηρείται, πως αν και τα δικαστήρια εφαρμόζουν κανονικά τον θεσμό για την έμπρακτη μετάνοια, σε όσες περιπτώσεις πληρούνται οι κατά νόμο προυποθέσεις, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις διατάξεις του Νόμου 4312/2014 και την Ποινική Συνδιαλλαγή, τις οποίες αντιμετωπίζουν με ένα βαθμό καχυποψίας.
(EL)
Ici, nous essayons de mettre en evidence et de decrire les facons que la victime est satisfaite d' un crime, ou une personne privee ou meme l' Etat Grec peut etre un traitre. Ainsi, realise d' une part les degats, generalement de nature financiere, par les autres passions le comportement de l' acteur recompense qui parvient a un traitement preferential parallele criminal recu au titre de l' aide clairement des conditions strictes. Plus precisement, ou les passions de la criminalite est un particulier, les dispositions de la loi penale sur l' elimination de la criminalite est un particulier, les pispositions de la loi penale sur l' elimination de la criminalite alors enfin la satisfaction de la victime par l' auteur ou des biens contre les biens en rotation du crime. Par analogie, la Loi No 4312/2014, composee de 10 articles, a tente de reglementer les cas de reparation des crimes financiers, qui ne sont plus diriges contre des individus mais contre l' Etat. Une institution reparactice correspodante dans le domaine du droit de procedure penale a ete tentee par la loi 3904/2010 et l' introduction de l' institution de conciliation penale. Le but de la methode alternative d; attribution de la justice penale ci-dessus est la traitement penal plus doux de l' auteur du fait de la reussite de sa communication avec la victime. Dans le meme temps, il existe une richesse de jurisprudence sur chaque chapitre, pour illustrer les hypotheses des tribunaux grecs autant de fois qu' ils ont invite a decider d' appliquer ou non ces dispositions. Il est note que, bien que les tribunaux de la substance appliquent normalement l' institution pour la repentance pratique, dans les cas ou les exigences statutaires sont remplies, il en est de meme des dispositions de la loi 4312/2014 et de la conciliation penale auxquelles elles sont confrontees degre de suspicion par les tribunaux grecs.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
