▸ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αποτελεί χώρα υποδοχής ενός μεγάλου και συνεχώς αυξανόμενου
αριθμού προσφύγων, από τους οποίους μεγάλο ποσοστό αποτελούν παιδιά και έφηβοι που
καταφθάνουν ασυνόδευτοι στη χώρα μας. Στη διεθνή βιβλιογραφία έχει δοθεί έμφαση στην
ευαλωτότητα αυτού του πληθυσμού, ενώ λίγες είναι οι έρευνες που στοχεύουν να αναδείξουν τα βιώματα
αυτής της ομάδας, τοποθετώντας τους εφήβους στο επίκεντρο ως ενεργά υποκείμενα.
Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των αφηγήσεων ζωής και οι οπτικές για το μέλλον από
4 ασυνόδευτους εφήβους, που διαμένουν σε δομή φιλοξενίας στην Αττική, μέσα από μια ποιοτική
μεθοδολογία με τη χρήση της φωτογραφίας (μέθοδος photovoice) και της συνέντευξης. Ως συμμετοχική
έρευνα εμπεριέχει μία σημαντική διάσταση κοινωνικής αλλαγής και ενδυνάμωσης και αποτελεί μέρος
ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος.
Στα ευρήματα της έρευνας εντοπίζονται πηγές ανθεκτικότητας όπως είναι οι συνομήλικοι, η οικογένεια,
η θρησκεία, το σχολείο. Κεντρική θεματική αποτελεί η αξία που δίνουν στην φύση μέσα από το σύνολο
των φωτογραφιών ως μέσα προαγωγής της ευεξίας όπως επίσης και το σχολείο ως ένας δρόμος για ένα
καλύτερο μέλλον. Παράλληλα ξετυλίγονται πτυχές της καθημερινής τους ζωής στην Αθήνα, όπως είναι
τα αγαπημένα τους μέρη και οι δραστηριότητες καθώς και συνθήκες διαβίωσης με θετικά και αρνητικά
στοιχεία.
Επιπρόσθετα οι έφηβοι αναστοχάζονται για την παραμονή τους στην Ελλάδα και αποτιμούν την
προσφυγική τους εμπειρία και το ταξίδι. Κεντρικό θέμα για τη διατήρηση της ελπίδας τους αποτελεί η
οικογενειακή επανένωση σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Τέλος, διαφαίνεται ότι η χρήση σύγχρονων
μεθόδων στην ποιοτική έρευνα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην προσέγγιση αυτής της ομάδας στόχου, που
μέχρι στιγμής χαρακτηρίζεται δυσπρόσιτη και αρκετά «σιωπηλή».
(EL)
▸ABSTRACT
Greece has been the host country of a large and ever-increasing number of refugees in recent years, of
whom a large proportion are children and adolescents, arriving unaccompanied in our country.
International literature has emphasized the vulnerability of this population, and few studies aim to
highlight the experiences of this population, placing adolescents as active subjects.
The purpose of this study is to investigate the life stories and perspectives of the future by 4
unaccompanied teenagers, living in an accommodation structure of Athens through a qualitative
methodology, using photography (photovoice) and interviewing. Participatory research encompasses
an important dimension of social change and empowerment and forms part of a broader research
program.
Research findings identify sources of resilience such as peers, family, religion, school. Nature is
presented as a central value for them through the whole of photography as a way of promoting
wellbeing and school as a path to a better future. At the same time, aspects of their daily life in Athens
are unfolding, such as their favorite places and activities, as well as positive and negative living
conditions.
In addition, teenagers reflect on their stay in Greece and value their refugee experience and journey.
Central to their hope is family reunification in other European countries. Finally, it appears that the use
of modern methods in qualitative research is particularly useful in approaching this target group, which
has so far been inaccessible and quite "silent".
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
