Η παρούσα εργασία, με αφετηρία τη διαπίστωση πως στην πεζογραφία του Μ. Καραγάτση, πολυγραφότατου και εξέχοντος συγγραφέα της λογοτεχνικής γενιάς του ’30, είναι δεσπόζον το θεματικό στοιχείο του σεξουαλικού ενστίκτου, επιχειρεί να εστιάσει στο ζήτημα της γυναικείας σεξουαλικότητας και να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους αυτή αναπαρίσταται λογοτεχνικά. Λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνοτροπικές αναζητήσεις και μετατοπίσεις του συγγραφέα, επιλέγονται προς ανάλυση η μυθιστορηματική τριλογία «Εγκλιματισμός κάτω από τον Φοίβο», ο «Κίτρινος φάκελος» και «το 10», έργα-ορόσημα της μετατόπισης του Καραγάτση από τη νατουραλιστική αισθητική σε μια λογοτεχνία με κοινωνιολογικές καταβολές και προεκτάσεις, στην οποία εκτίθεται στο προσκήνιο ο δεσπόζων ρόλος που διαδραματίζουν οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στη ζωή των ανθρώπων και ειδικότερα πώς αυτές επηρεάζουν τη σεξουαλικότητά τους – κυρίως των γυναικών.
Αντλώντας μεθοδολογικά εργαλεία προερχόμενα από τη φεμινιστική κριτική και τις ανθρωπολογικές σπουδές, καθώς και κριτικές προσεγγίσεις από το πεδίο της φιλολογικής επιστήμης που άπτονται του παραπάνω προβληματισμού, η πραγμάτευση αυτή επιδιώκει να αναγνώσει τις αναπαραστάσεις της γυναικείας σεξουαλικότητας ως σημασιολογικές κατασκευές, ιδεολογικά φορτισμένες, οι οποίες «φυσικοποιούν» έξεις και ταυτότητες, και, εντέλει, να αναδείξει τους ιδεολογικούς όρους και τις προϋποθέσεις που οργανώνουν αυτές τις αναπαραστάσεις. Έτσι, οι κύριοι άξονες γύρω από τους οποίους θα περιστραφεί η παρούσα ερμηνευτική προσέγγιση είναι: το γυναικείο σώμα, ως ενσάρκωση της σεξουαλικότητας της γυναίκας και ως προς τις σχέσεις που αναπτύσσει με την ανδρική επιθυμία, αλλά και ως αντικείμενο λογοτεχνικής περιγραφής, εκδοχές σεξουαλικής συμπεριφοράς των γυναικών και, τέλος, η διαπλοκή οικογενειακών σχέσεων και εργασιακών πρακτικών με τη γυναικεία σεξουαλικότητα.
(EL)
This diploma thesis attempts to focus on the issue of female sexuality and investigate its various representations [forms of representations] in M. Karagatsis’ novels. The well-known trilogy “Egklimatismos kato apo ton Fivo”, as well as the novels “O kitrinos fakelos” and “To 10”, mark Karagatsis’ shift from naturalistic aesthetics to a sociologically originated and oriented literature that is principally concerned about the dominant role of socio-economic conditions in peoples' lives and their impact on sexuality – particularly on the female side.
Using methodological tools drawn from feminist critique and anthropological studies, representations of female sexuality are approached as ideologically charged, semantic constructions. In so doing, three axes themes emerge as pivotal: the female body, not only as an embodiment of female sexuality and an object of male desire, but also as an object of literary depiction, modes/patterns of women's sexual behavior, and finally, the entanglement of intra-family relationships and work practices with female sexuality.
(EN)