Η ρητορική του μίσους που προβάλλεται από τη σύγχρονη λαϊκιστική ακροδεξιά στην Ευρώπη καλλιεργεί το φόβο και δαιμονοποιεί κάθε είδους ετερότητα, ενώ η διάχυση αυτής της ρητορικής στο δημόσιο λόγο «κανονικοποιεί» την πολιτική του φόβου στο πολιτικό σύστημα και συμβάλλει στην υιοθέτηση (ξενο/ομο-) φοβικών κοινωνικών πρακτικών. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια κριτική ανάλυση λόγου στα «ιδεολογικά» κείμενα της Χρυσής Αυγής, ενός από τα πιο ακραία κόμματα της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, μέσα από την ανάλυση δεκαεπτά ιδεολογικών κειμένων της περιόδου 2012-2013, θα επιχειρηθεί η διερεύνηση των τρόπων οικοδόμησης του φόβου μέσω του λόγου, με στόχο την ανάδειξη του ως ενός βασικού εργαλείου χειραγώγησης της πολιτικής τους προπαγάνδας. Το θεωρητικό πλαίσιο και τα ερευνητικά εργαλεία για τη συγκεκριμένη ανάλυση, αντλήθηκαν από τη λογοϊστορική προσέγγιση της ομάδας της Βιέννης με επικεφαλής τη Ruth Wodak. Όπως αναδείχθηκε από τις κατηγορίες διερεύνησης των κεντρικών επιχειρημάτων - «τόπων» - των κειμένων, ο λόγος της Χρυσής Αυγής συστηματικά οικοδομεί το φόβο πάνω σε φανταστικούς ή πραγματικούς κινδύνους, αντλώντας περιεχόμενο από τους λόγους περί κρίσης, τη μυθική εθνική ταυτότητα και τις περίπλοκες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα στοχοποιεί ομάδες ή άτομα ως «αποδιοπομπαίους τράγους», αναδεικνύοντας τις πράξεις τους ως απειλητικές ή ζημιογόνες για το «Εθνικό Εμείς». Παράλληλα, η αναβίωση του ακραίου ιδεολογήματος της καθαρότητας του αίματος- «κοινό αίμα, κοινή φυλή, κοινό έθνος» - και η κατασκευή μιας γιγαντιαίας απειλής «παρασίτων» [sic], εγείρουν την αναγκαιότητα προστασίας από τους «σωτήρες» Χρυσαυγίτες.
(EL)
The hate speech that is being projected by the modern populist far-right parties in Europe creates fear and demonizes every kind of diversity, while the dissemination of this hate speech into public “normalizes” the politics of fear in the political system, thus contributing to the adoption of (xeno/homo-) phobic social practices. In this study it is attempted a Critical Discourse Analysis of Golden Dawn’s “ideological” texts, one of the most extremist political parties in Europe. Specifically, from the analysis of seventeen ideological texts in 2012-2013, we will attempt the investigation of the ways that fear is cultivated through speech, aiming to promote it as a basic tool of manipulation of their political propaganda. The theoretical framework and the research tools for this specific analysis, were drawn from the Discourse Historical Approach developed by Ruth Wodak and other scholars in Vienna. As it seems from the research categories of the main arguments – “topoi” -, Golden Dawn’s speech systematically builds fear, based on imagined or realistic dangers, obtaining context from crisis discourses, the mythical national identity and the complex socio-political circumstances of the Greek society, while simultaneously, it is targeting groups or people as “scapegoats”, showcasing their actions as threatening or damaging for “Our Nation”. At the same time, the revival of the extreme concept of the purity of blood – “common blood, common race, common nation” – and the creation of an enormous threat of “parasites”, raise the necessity for protection by the “saviors” of the Golden Dawn’s members.
(EN)