Στις απαρχές του εικοστού πρώτου αιώνα το παραμυθιακό είδος ακμάζει ως υποκείμενο ενός πλούσιου σώματος κειμένων που ανήκουν στην κατηγορία των μεταμοντέρνων παραμυθιακών μυθοπλασιών. To παραμυθιακό είδος, για να επιβιώσει μέσα στους αιώνες προσαρμόστηκε σε μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα και μέσα από αυτή τη διαδικασία αναδύθηκαν νέα υβριδικά είδη, καθώς αυτό μεταλλασσόταν και απορροφούσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ανήκαν σε άλλα είδη. Αυτή του η δυνατότητα για μετασχηματισμό και αναδημιουργία αντικατοπτρίζεται στην πληθώρα των μεταμοντέρνων παραμυθιακών μυθοπλασιών: πρόκειται για λογοτεχνικές εξερευνήσεις με τη μορφή μυθιστορημάτων, ποιημάτων, κόμικς, καθώς και πειραματικές μεταπλάσεις στα πεδία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Το λογοτεχνικό έργο της Αμερικανίδας συγγραφέως Kate Bernheimer, το οποίο αποτελεί το αντικείμενο της έρευνάς μας, και συγκεκριμένα το πρώτο μέρος της τριλογίας της “The Complete Tales of the Gold Sisters”, που φέρει τον τίτλο “The Complete Tales of Ketzia Gold”, εντάσσεται στην κατηγορία αυτή των μεταμοντέρνων παραμυθιακών μυθοπλασιών. Στο έργο της παρατηρούμε τον τρόπο με τον οποίο προγενέστερα λογοτεχνικά και λαϊκά παραμύθια επανατοποθετούνται σε ένα νέο πλαίσιο εμβαπτισμένο από διαφορετικές ιδεολογικές αντιλήψεις, που εκφράζουν νέες πολυεπίδεδες διακειμενικές συνδέσεις, μέσα από τον συνδυασμό διαφορετικών ιστοριών, την αλλαγή των μορφολογικών χαρακτηριστικών των ηρώων και τον επαναπροσδιορισμό των αρχικών παραμυθιακών αφηγήσεων, με τη χρήση μεθοδολογικών εργαλείων της μεταμοντέρνας γραφής, σε ένα παράδοξο πάντρεμα μορφής και ιδεολογίας.
Στην παρούσα εργασία πραγματευόμαστε τη λειτουργία του λαϊκού παραμυθιού μέσα σε ένα μεταμοντέρνο μυθοπλαστικό πλαίσιο, με αφορμή το έργο της Kate Bernheimer. Καθώς η διεπιστημονική οπτική που υιοθετείται στην παρούσα ανάλυση, βασίζεται στην έρευνα των σχετικών πεδίων του παραμυθιακού είδους, της λαογραφίας, της λογοτεχνίας και του μεταμοντερνισμού, στη συνέχεια θα σκιαγραφήσουμε όψεις του περιεχομένου των εν λόγω θεωρητικών πεδίων, διασαφηνίζοντας τον όρο μεταμοντέρνα παραμυθιακή μυθοπλασία, μέσα από την επισήμανση των μεθοδολογικών της εργαλείων, όπως η διακειμενικότητα, η παρωδία, το δια-ειδολογικό παιχνίδι, με τη μείξη ειδών και κειμένων, το παιχνίδι με την πολλαπλότητα και την παραστασιακότητα της αφήγησης, -καθώς μέσα στο ίδιο κείμενο καθίσταται εφικτή η παρουσία μιας ποικιλίας φωνών (voices), νοημάτων (meanings) και λόγων (discourses).
(EL)
In the beginning of the twenty-first century the fairy tale genre is thriving as a part of an ever-evolving body of texts that can be categorized as postmodern fairy tales. The fairy tale genre, to survive through the centuries, adapted itself into altering environments, and through this transformative procedure, it accumulated specific characteristics belonging to other genres and thus resulting in the evolution of new hybrid genres. This potential of transformation and recreation is reflected in the multitude of existing postmodern fairy tales: these include literary explorations taking the form of novels, poems, comics as well as experimental retellings in the fields of cinema and television.
The literary work of American writer Kate Bernheimer forms the subject of our research, and more precisely the first part of her novel trilogy “The Complete Tales of the Gold Sisters”, named as “The Complete Tales of Ketzia Gold”, which belongs to the postmodern fairy tale genre. In her novels one can observe the way in which former literary and traditional fairy tales submerge into a new frame of different ideological perceptions, which express new multifaceted intertextual associations, through the combination of different narratives, the change of the morphological characteristics of the fairy tale characters, and the redefinition of the original fairy tales, by means of the methodological tools associated with postmodern writing, into a paradoxical misalliance of ideology and form.
Our research paper discusses the function of the fairy tale inside a postmodern fictional frame, regarding the literary work of Kate Bernheimer. As our interdisciplinary standpoint draws from the related fields of Fairy Tale Studies, Folklore, Literature and Postmodernism, we will elaborate on the contents of these terms as well as on the contents of the term Postmodern Fairy Tale Retellings. In our analysis we will present and analyse the methodological tools of postmodern writing such as intertextuality, parody, the interplay and mixing of different texts and genres, as well as the performative aspect of the narrative, which entails the presence of a multitude of voices, meanings and discourses.
(EN)