Ο 20ός αιώνας, για την τέχνη, αποτέλεσε μία μακρά περίοδο ζυμώσεων και εφαλτήριο κινημάτων έκφρασης, με ισχυρό ίχνος, που ακολούθησαν και ακόμα ακολουθούν οι μετέπειτα γενιές των καλλιτεχνών. Ο μεγαλύτερος, από τους πρωταγωνιστές της τέχνης του 20ού αιώνα, ήταν χωρίς αμφιβολία ο Πάμπλο Πικάσο. Αυτή η ιδιοφυΐα της σύγχρονης τέχνης που στιγμάτισε και ενέπνευσε γενιές ολάκερες με την πρωτοποριακή του έκφραση, χαρίζοντας στον παγκόσμιο πολιτισμό μία τεράστια και άκρως σημαντική καλλιτεχνική παρακαταθήκη.
Η διπλωματική επικεντρώθηκε στην πρόσληψη της μορφής του Αρλεκίνου, αυτού του εμβληματικού χαρακτήρα του Ιταλικού λαϊκού θεάτρου, από τον μεγάλο Ισπανό ζωγράφο εξετάζοντας, την ίδια στιγμή, τον συνολικό βαθμό επιρροής της Commedia dell’Arte στο έργο του καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του ζωής, η οποία παρεμπιπτόντως συμπίπτει απόλυτα με την βιολογική αφού έπαψε να ζωγραφίζει μόνο όταν έπαψε πια να αναπνέει.
Η μελέτη των έργων σε απόλυτο συνδυασμό με το κοινωνικό-πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο της εκάστοτε περιόδου και με τα γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή του, έφερε στην επιφάνεια σημαντικότατα στοιχεία που αποδεικνύουν πως η επιλογή της μορφής του Αρλεκίνου, ως alter ego του μεγάλου ζωγράφου, μόνο τυχαία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ο Αρλεκίνος υιοθετήθηκε από τον Πικάσο ως πομπός συναισθημάτων και έντονων συμβολικών στοιχείων, ως μέσο προσωπικής έκφρασης που σε κάθε δύσκολη ή σημαντική συγκυρία, βγαίνει άφοβα πάνω στην «σκηνή» και την μεταφέρει στο κοινό.
(EL)
As far as art is concerned, the 20th century was not only a long period of fermentation but also the springboard for influential movements of expression which had and are still having an impact on subsequent generations of artists. The greatest of the protagonists of 20th century art was undoubtedly Pablo Picasso. He was a genius of contemporary art who influenced and inspired whole generations thanks to his pioneering expression, who gave the world culture a substantial and extremely important artistic legacy.
The dissertation focused on the perception of the figure of Harlequin, this emblematic character of Italian folk theater, by the great Spanish painter. Simultaneously, it examined the overall impact of Commedia dell'Arte on his work throughout his artistic career, which incidentally coincided with his biological life insofar as he stopped painting only when he stopped breathing.
The study of his artistic works, in perfect agreement with the socio-political and historical context of each period and with the events that marked his life, brought to the surface very important elements that prove that the choice of the figure of Harlequin, as the great painter’s alter ego, was not an accidental one. Harlequin was adopted by Picasso as a transmitter of emotions and strong symbolic elements, as a means of personal expression which, in any difficult or significant situation, comes out fearlessly to the foreground and conveys it to the public.
(EN)