Κατά την υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης/ Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΠΕ/ΕΑΑ), η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη δημιουργεί ερωτήματα και θέτει προκλήσεις στους εκπαιδευτικούς της σχολικής τάξης, λόγω της ποικιλίας των εμπλεκόμενων εννοιών και ιδεολογιών που στηρίζουν την ΠΕ/ΕΑΑ. Ταυτόχρονα, η ΠΕ/ΕΑΑ με το ριζοσπαστικό και καινοτόμο χαρακτήρα της έρχεται σε ρήξη με την ισχύουσα σχολική πραγματικότητα. Η έρευνα αυτή επιχειρεί να αναδείξει ζητήματα και διαστάσεις της πρακτικής εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που εκπονούν προγράμματα ΠΕ/ΕΑΑ στο σχολείο τους, με βάση τη βιωμένη εμπειρία τους χρησιμοποιώντας αφηγηματική μεθοδολογική προσέγγιση. Διενεργήθηκαν μη δομημένες συνεντεύξεις με τρεις γυναίκες εκπαιδευτικούς κλάδου φυσικών επιστημών και οι αφηγήσεις τους αναλύθηκαν με τη μέθοδο της Αφηγηματικής Ανάλυσης. Τα ευρήματα, ανέδειξαν έξι κατασκευές ταυτότητας, ως προϊόντα μιας συνεχούς αναστοχαστικής κατασκευής ταυτότητας: «ο φροντιστής και χρήσιμος», «ο δημιουργικός και καινοτόμος», «ο επαγγελματίας», «ο οικολόγος», «ο μέντορας, εμπνευστής, οραματιστής, φορέας αξιών», «ο υπεύθυνος, ενεργός πολίτης, ακτιβιστής» εκπαιδευτικός, καθώς και τη σύνδεση αυτών με την πρακτική των εκπαιδευτικών. Επιπλέον, μέσα από τις αφηγήσεις φάνηκε η προσπάθεια νοηματοδότησης της έννοιας ‘αειφορία’. Τέλος, αναδείχθηκε η αξία της αφηγηματικής έρευνας ως μεθοδολογίας για τη μελέτη και κατανόηση των ερμηνειών των εκπαιδευτικών σχετικά με τις βιωμένες εμπειρίες τους από την ενασχόλησή τους με την ΠΕ. Η αναστοχαστική πρακτική που ευνοείται μέσω της αφηγηματικής προσέγγισης συμβάλλει στη γεφύρωση του χάσματος θεωρίας-πρακτικής στην ΠΕ/ΕΑΑ και στην επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών της ΠΕ/ΕΑΑ.
(EL)
The variety of concepts and approaches within the theory and practice of Environmental Education (EE)/ Education for Sustainable Development (ESD) provokes questions and increases the challenges with which teachers are confronted during their school practice. Furthermore, due to its radical nature, EE/ESD challenges dominant discourses of education and environment in the current school system. The current study attempts to illustrate processes and aspects of teachers΄ thinking and practice examining their lived experiences in applying EE/ESD within the context of secondary education. In order to explore in depth teachers’ interpretations of their environment-related teaching experiences, a Narrative Inquiry was carried out. Unstructured interviews with three female science teachers were conducted and analyzed using Narrative Analysis. In the teachers’ narratives six identity constructions were identified: “the caring and useful teacher”, “the creative and innovative teacher”, “the professional teacher”, “the ecologist-teacher”, “the mentor-inspirer teacher” and “the active citizen- activist teacher”. The interplay between constructed identities and teachers’ practice was also highlighted in the current study. Moreover, the efforts of the teachers in making sense of the concept of “sustainability” were illuminated through their narratives. At the same time the current study pointed out the importance of Narrative Inquiry for the examination and understanding of the teachers’ interpretations of their lived experiences while applying EE/ESD. The present study serves as a brief delineation of how narrative inquiry could bridge the gap between rhetoric and practice in EE/ESD and could become a medium for teachers’ professional development.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
