Verbal Irony and Emotional Reactions: A Cross-cultural Study in Greek and Spanish

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών   

Αποθετήριο :
Πέργαμος   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Verbal Irony and Emotional Reactions: A Cross-cultural Study in Greek and Spanish

Τρίτου Μαριάννα (EL)
Tritou Marianna (EN)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2021


Η λεκτική ειρωνεία έχει απασχολήσει ανά τα χρόνια αρκετούς γλωσσολόγους, οι οποίοι προσπάθησαν να αποκωδικοποιήσουν τη διαδικασία παραγωγής ενός ειρωνικού σχολίου και να εξετάσουν το ύφος του ομιλητή, το οποίο συνοδεύει τέτοιου είδους σχόλια. (Grice, 1967/1989; Sperber and Wilson 1981/2012; Kreuz and Gluckberg, 1989; Clark and Gerrig, 1984; Kumon-Nakamura, Glucksberg and Brown, 1995; Walton, 1990). Ωστόσο, μέχρι σήμερα, γνωρίζουμε λίγα όσον αφορά τον αποδέκτη και τη συναισθηματική κατάσταση στην οποία εμπίπτει όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με ειρωνικά σχόλια, ένα θέμα το οποίο πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, εφόσον η ειρωνεία παράγεται με κύριο μέλημα να προκαλέσει συναισθηματικές αντιδράσεις (Leggitt and Gibbs, 2000). Η παρακάτω έρευνα αποσκοπεί στο συσχετισμό μεταξύ διαφορετικών ειδών ειρωνείας (σαρκασμός, σάτιρα, υπερβολή, ωραιοποίηση/υποβάθμιση, ρητορικές ερωτήσεις) και συγκεκριμένων συναισθηματικών αντιδράσεων (χαρά, λύπη, ζεστασιά, φόβος, θυμός, άγχος, απέχθεια, περιφρόνηση) καθώς επίσης στην ανακάλυψη ομοιοτήτων και διαφορών όσον αφορά τον τρόπο που δύο διαφορετικές κουλτούρες αντιδρούν στα προαναφερθέντα είδη ειρωνείας. Με σκοπό την εύρεση απαντήσεων στις παραπάνω ερωτήσεις, 16 Ισπανοί (Πανεπιστήμιο του Βικ, Βαρκελώνη) και 16 Έλληνες (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) μεταπτυχιακοί φοιτητές κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο, στο οποίο αξιολόγησαν την εκτιμώμενη συναισθηματική τους κατάσταση καθώς και την ένταση του συγκεκριμένου συναισθήματος, αφού είχαν έρθει σε επαφή με διαφορετικά είδη ειρωνείας. Το ερωτηματολόγιο που μοιράστηκε περιελάμβανε τρία διαφορετικά σενάρια που καλύπτουν τρεις βασικές κοινωνικές συναλλαγές (εργασιακή/φιλική/ημί-επίσημη). Σε κάθε σενάριο, ο ειρωνευόμενος έκανε πέντε διαφορετικά ειρωνικά σχόλια και οι συμμετέχοντες στην έρευνα καλούνταν να αξιολογήσουν σε κάθε μία περίπτωση την εκτιμώμενη συναισθηματική τους κατάσταση, καθώς επίσης και την ένταση του συναισθήματος που βίωσαν. Ποσοτικές μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση των δεδομένων, ενώ θεωρίες περί συναισθηματικής επικοινωνίας (Wharton and Strey, 2019) και μετάδοσης του συναισθήματος (Hatfield et al., 1994) συνέβαλαν στην ερμηνεία των δεδομένων. Τα αποτελέσματα υπέδειξαν πως ο σαρκασμός, η υπερβολή και οι ρητορικές ερωτήσεις, προκαλούν κατά κύριο λόγο αρνητικά συναισθήματαvii στον ακροατή, ενώ η σάτιρα και η ωραιοποίηση/υποβάθμιση συνήθως φέρνουν στην επιφάνεια θετικά συναισθήματα και στις δύο περιπτώσεις (Ισπανούς και Έλληνες συμμετέχοντες). Αξιοσημείωτες διαφορές ωστόσο παρατηρήθηκαν στην ένταση των συναισθημάτων, καθώς οι Έλληνες συμμετέχοντες απέδιδαν περισσότερη ένταση στις συναλλαγές που περιελάμβαναν ειρωνικά σχόλια, ανεξαρτήτως του συγκεκριμένου είδους ειρωνείας, με τη πιο εμφανή διαφορά (σε σχέση με το Ισπανικό σύνολο) να αποτελούν οι κατά πολύ μεγαλύτερες εντάσεις που εμφανίζονταν κάθε φορά που οι άνθρωποι βίωναν θυμό, ως αντίδραση στη λεκτική ειρωνεία. Επομένως, τα αποτελέσματα φανερώνουν ότι υπάρχουν ομοιότητες καθώς και διαφορές όσον αφορά το τρόπο αντιμετώπισης της λεκτικής ειρωνείας από τις δύο κουλτούρες. Παρ’όλα αυτά, απαραίτητη κρίνεται περισσότερη έρευνα στο θέμα για να είναι δυνατή η λήψη αξιόπιστων συμπερασμάτων. (EL)
Over the years, verbal irony has been the center of attention for many linguists, who tried to decode the process of producing an ironic remark and examine the speaker’s attitude that accompanies such utterances (Grice, 1975/1978/1989; Sperber and Wilson 1981/2012; Kreuz and Gluckberg, 1989; Clark and Gerrig, 1984; KumonNakamura, Glucksberg and Brown, 1995; Walton, 1990). However, until today, little is known about the addressee and his emotional reactions to verbal irony, an issue that should be further analyzed, as the main goal of producing an ironic utterance is to provoke emotional responses (Leggitt and Gibbs, 2000). This research therefore, aims at establishing connections between different types of verbal irony (sarcasm, satire, overstatements, understatements and rhetorical questions) and emotional responses (joy, sadness, warmth, fear, anger, anxiety, disgust, contempt) but also at discovering cross-cultural similarities and differences in the way two cultures react to verbal irony. In order to provide answers to the questions above, 16 Spanish (University of Vic, Barcelona) and 16 Greek (National and Kapodistrian University of Athens) postgraduate students were asked to complete a questionnaire and evaluate their perceived emotional state and intensity of emotion after being exposed to different types of verbal irony. The questionnaire that was distributed contained three different scenarios covering three main social encounters (workplace/friendly/semi-formal). In each scenario, the ironist made five different ironic remarks as a final comment and the subjects were asked to evaluate in each case their perceived emotional state, as well as the intensity of the emotion experienced. Quantitative methods were employed in order to analyze the data, while the notions of ‘emotional communication’ (Wharton and Strey, 2019) and ‘emotional contagion’ (Hatfield et al., 1994) were implemented in the process of interpreting the findings. Results indicated that sarcasm, overstatements and rhetorical questions were able to elicit mostly negative reactions, whereas satire and understatements tended to arouse positive reactions in both cases (Spanish and Greek participants). Notable differences however, were observed between the two ethnic groups with regards to intensities of emotions, as Greeks attributed greater intensities in transactions including verbal irony, with the most evident case being the largely greater intensities that appeared (compared to v Spanish responses) when anger was elicited, as a response to verbal irony. Findings therefore suggest that there are both similarities as well as differences regarding cross-cultural reactions to irony. Nevertheless, further research is needed on the topic in order to be able to reach credible conclusions. (EN)

Γλώσσα – Λογοτεχνία

Γλώσσα – Λογοτεχνία (EL)
Language – Literature (EN)

Αγγλική γλώσσα

Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Σχολή Φιλοσοφική » Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας » ΠΜΣ Αγγλική Γλώσσα, Γλωσσολογία και Μετάφραση » Κατεύθυνση Γλωσσολογία: Θεωρία και Εφαρμογές

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.