Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι να εξερευνήσει την επιρροή της πληροφοριακής δομής της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας στη χρήση γλωσσικών σχημάτων εστίασης από Έλληνες ομιλητές της Αγγλικής γλώσσας. Ειδικότερα, εστιάζει σε τρεις δομές δίπτυχων προτάσεων, οι οποίες είναι οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την προσωπική αντωνυμία “αυτό” και οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικές και αντίστροφες, καθώς επίσης και σε τρεις δομές μαρκαρισμένου θέματος, οι οποίες είναι η εξωθέτηση [επίσης γνωστή ως αριστερή μετατόπιση], η πρόταξη αντικειμένου [επίσης γνωστή ως εστίαση] και το μαρκαρισμένο υποκείμενο. Στο Κεφάλαιο 1, παρουσιάζω μερικές έρευνες σχετικές με την έννοια της εστίασης στην Ελληνική και στην Αγγλική γλώσσα. Στο Κεφάλαιο 2, εστιάζω σε προηγούμενες έρευνες σχετικές με το θέμα της διπλωματικής εργασίας. Στο Κεφάλαιο 3, παρουσιάζω τα μεθοδολογικά εργαλεία της συλλογής και της ανάλυσης των δεδομένων. Όσον αφορά τα δεδομένα, τα συνέλεξα από προφορικά κείμενα, τα οποία παρήχθησαν στην Αγγλική γλώσσα από εξήντα Έλληνες, που είναι δημόσια πρόσωπα και ανήκουν σε τέσσερις διαφορετικούς χώρους (ακαδημαϊκή κοινότητα, πολιτική, τέχνες και αθλητισμό), κατά τη χρονική περίοδο 2011-2020. Στο Κεφάλαιο 4, αναλύω τα αποτελέσματα της έρευνας. Εν γένει, τα δεδομένα έδειξαν ότι οι δομές δίπτυχων προτάσεων χρησιμοποιήθηκαν σε ένα σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι δομές μαρκαρισμένου θέματος. Σε σχέση, τώρα, με τις δομές δίπτυχων προτάσεων, οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικές και αντίστροφες, ήταν οι πιο κυρίαρχες τάσεις, ενώ οι δίπτυχες προτάσεις που εισάγονται με την προσωπική αντωνυμία “αυτό” χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα από τους ομιλητές στην έρευνα. Σε σχέση με τις δομές μαρκαρισμένου θέματος, η εξωθέτηση ήταν η πιο κυρίαρχη τάση, ενώ η πρόταξη αντικειμένου αποδείχτηκε ότι ήταν σπανιότερη στα κείμενα της έρευνας. Στο Κεφάλαιο 5, ερευνώ τον πιθανό αντίκτυπο της πληροφοριακής δομής της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας στη χρήση των υπό εξέταση δομών από τους ομιλητές. Σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζω ότι η χρήση των δίπτυχων προτάσεων που εισάγονται με την
vi
προσωπική αντωνυμία “αυτό”, της εξωθέτησης και του μαρκαρισμένου υποκειμένου δείχνει στοιχεία της πληροφοριακής δομής και των δύο γλωσσών, ενώ η χρήση των δίπτυχων προτάσεων που εισάγονται με την αναφορική αντωνυμία “αυτό που”, κανονικών και αντίστροφων, και της πρόταξης αντικειμένου δείχνει, κυρίως, στοιχεία της πληροφοριακής δομής της Αγγλικής γλώσσας. Στο Κεφάλαιο 6, συνοψίζω τα πιο σημαντικά ευρήματα και τα κύρια σημεία της επιχειρηματολογίας μου, αναφέρω περαιτέρω σκέψεις σε σχέση με την παρούσα έρευνα και κάποιες κατευθύνσεις για μελλοντική μελέτη στο θέμα της διπλωματικής εργασίας.
(EL)
The aim of the dissertation is to explore the influence of the information structure of Greek and English on the use of focusing devices by Greek speakers of English. In particular, it deals with three cleft constructions, namely it-, wh- and reverse wh-clefts, as well as three marked theme constructions, namely extraposition [also known as left dislocation], object fronting [also known as focalization] and subject marking. In Chapter 1, I present some works relevant to the notion of focus in Greek and English. In Chapter 2, I focus on the previous studies relevant to the subject of the dissertation. In Chapter 3, I present the methodological tools of the data collection and analysis. Concerning the data, they were drawn from spoken texts, produced in English by sixty Greek public figures, who belong to four different fields (academia, politics, arts and sports), during the period 2011-2020. In Chapter 4, I analyze the results of the study. In general, the data showed that clefts were used to a considerably greater extent than marked theme constructions. Regarding, now, cleft constructions, wh- and reverse wh-clefts were the most prevalent trends, whereas it-clefts were barely used by the examined speakers. As for marked theme constructions, extraposition was the most dominant trend, while object fronting proved to be a rarity in the examined texts. In Chapter 5, I examine the potential impact of the information structure of Greek and English on the use of the examined constructions by the speakers. In this respect, I argue that the use of it-clefts, extraposition and subject marking reflects aspects of the information structure of both languages, whereas the use of wh- and reverse wh-clefts as well as object fronting predominantly exhibits elements of the information structure of English. In Chapter 6, I summarize the most important findings and the most crucial points of my argumentation, I mention further considerations on the actual study and implications for future research on the subject.
(EN)