Η Γερμανική φιλοσοφική παράδοση είναι συνδεδεμένη, ακόμη και στην περίοδο του Διαφωτισμού, με μια κριτική προσέγγιση τόσο των ξένων ιδεών όσο και με κάθε εισαγόμενη μορφή «τεχνολογικής προόδου». Ο Nietzsche αποτέλεσε έναν υποσυνείδητο εκφραστή αυτής της πνευματικής τάσης, έτσι τον απασχόλησε αρκετά το ζήτημα των νέων εξελίξεων στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο και η εύρεση κάποια λύσης για τα προβλήματα του καιρού του. Υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύονται οι αναφορές του στην «Μεγάλη Πολιτική» και τους «Ανώτερους Ανθρώπους»-«Καλούς Ανθρώπους»-«Υπερανθρώπους», οι οποίοι θα την εφάρμοζαν και θα πολεμούσαν την «παρακμή της εποχής», την «ιδέα της προόδου» και την «αρχή της πλειοψηφίας», όπως ιστορικά έγινε άλλοτε, κατά αυτόν, με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Καίσαρα και τον Ναπολέοντα. Αυτές οι σκέψεις επηρέασαν αργότερα διάφορες φιλοσοφικό-πολιτικές κινήσεις όπως το «Völkisch κίνημα» και αργότερα την «Συντηρητική Επανάσταση». O Spengler επηρεάστηκε, επίσης, από τις ιδέες αυτές του «δασκάλου» του Nietzsche και σαν πιστός «μαθητής» του προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύστημα ανάλυσης και αποκωδικοποίησης της «παρακμής» της Δύσης, κριτικής στην τεχνολογία και σχετικοποίησης της έννοιας της «προόδου». Επίσης, θέλησε να σκιαγραφήσει τις νέες πολιτικές εξελίξεις προτείνοντας, μάλιστα, το δικό του πρότυπο διακυβέρνησης τον «Καισαρισμό». Κλείνοντας, η εργασία, αν και επικεντρωμένη στους δύο φιλοσόφους, έχει ως σκοπό να αναλύσει κριτικά όχι μόνο τις θέσεις και τις προτάσεις τους, αλλά ταυτόχρονα και την σχέση τους με το σήμερα.
(EL)
The German philosophical tradition is connected, even in the era of the Enlightenment, with a critical approach of the foreign ideas and with every aspect of «technological progress». Nietzsche was unconsciously part of these spirituals tendencies, so the new political and social developments of his century and the needed solutions of the new problems, earned a great part of his thought. Based on this perception, his thoughts can take the form of a clearest interpretation, especially his references on absurd terms like «Great Politics» and «Superiors Humans»-«Good Europeans»-«Supermen», who could, only, give a stable form to these «Great Politics» and also could fight the «decline of this era», the «idea of progress» and the «rule of the Majority», according to historical paradigms like Alexander the Great, Caesar and Napoleon. These kinds of thoughts had a great influence on political and philosophical movements like «Völkisch movement» and «Conservative Revolution». Spengler was influenced, also, from these ideas of his spiritual «teacher» Nietzsche and, like a loyal «student», he tried to create a systematic analysis of the «decline» of the West, the critique on the technology and the relativity of the concept of «progress». Also, he wanted to sketch the new political developments, so he believed that «Caesarism» would be the future form of governance. In the close of this outline, we must say that this Thesis have not only to do with an analysis of these two Philosophers, but also with a critical approach of their philosophical ideas and their connection with the modern era and the 21st century.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
