Η παρούσα εργασία με θέμα : «Επίσκοπος Ακαρνανίας Ιερόθεος Αριστάρχου. Η καθαίρεση και η αποκατάστασή του», αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη μονογραφία για την σπουδαία αυτή μορφή της Εκκλησιαστικής και της Εθνικής μας Ιστορίας.
Η εργασία, αρχικά διέρχεται όλες τις φάσεις της ζωής του Ιεροθέου Αριστάρχου, μέχρι την καθαίρεσή του. 1. Από την Ζαγορά Πηλίου όπου γεννήθηκε, έζησε στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, μορφώθηκε και ανδρώθηκε. 2. Την Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας, της οποίας υπήρξε Επίσκοπος από το έτος 1812 μέχρι το έτος 1820. 3. Την Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας, την οποία εποίμανε ως Μητροπολίτης από το έτος 1820 έως το έτος 1833 και ανέπτυξε εκεί, σπουδαία Εθνική δράση κατά την Ελληνική Επανάσταση, εφόσον εκείνος ύψωσε την σημαία της Επαναστάσεως και ηγήθηκε πολλών επαναστατικών ενεργειών. 4. Την Επισκοπή Επιδαύρου Λιμηράς, με έδρα την ιστορική Μονεμβασιά, στην οποία μετετέθη το έτος 1833 και παρέμεινε μέχρι το έτος 1842. 5. Και τέλος, την Επισκοπή Ακαρνανίας, με έδρα το ηρωικό Μεσολόγγι, στην οποία κατεστάθη Επίσκοπος και Μητροπολίτης και παρέμεινε από το έτος 1842 μέχρι την καθαίρεσή του στις 8 Απριλίου 1847.
Έπειτα η εργασία επικεντρώνεται στο γεγονός της καθαιρέσεως. Ασχολείται με το κατηγορητήριο, με τα προηγηθέντα της καθαιρέσεως, με την απόφαση της καθαιρέσεως, αλλά και όσα ακολούθησαν μετά από αυτή, που είχαν σαν αποτέλεσμα, την φυγή του Ιεροθέου εκτός της τότε Ελληνικής Επικράτειας και την τριετή παραμονή του, στην τότε υπό Αγγλική κατοχή Ζάκυνθο.
Κατόπιν, γίνεται αναφορά στην επάνοδο του Ιεροθέου στην Ελληνική Επικράτεια κατά το έτος 1850, στις προσπάθειες που κατέβαλε για την αποκατάστασή του, στο «εν απολύτω πενία» άδοξο τέλος του, κατά την 1η Ιουλίου 1851, στην μετά θάνατον αποκατάστασή του ως Αρχιερέως, καθώς και στα δημοσιεύματα του Τύπου για την εκδημία του, από τα οποία προκύπτει η γενική διαπίστωση με την χαρακτηριστική καταγραφή του γεγονότος, δια της φράσεως : «Απέθανεν επί ψάθης».
(EL)
This paper, titled "Hierotheus Aristarchus, Bishop of Acarnania: his laicization and restoration", is, in fact, the first monograph on this great figure of our Ecclesiastical and National History.
First, the paperexamines all the phases of the life of Hierotheus Aristarchus until his laicization : 1. From Zagora, Pelion, where he was born, spent his childhood and adolescence, was educated and came of age. 2. Vonitsa, Aitoloacarnania, where he was Bishop from 1812 to 1820. 3. The Holy Diocese of Paronaxia, where he served as Metropolitan Bishop from 1820 to 1833 and where, during the Greek War of Independence, was extremely active, since he was the one who raised the flag of the Revolution and led many revolutionary actions. 4. The Holy Diocese of Epidaurus Limira, based in historic Monemvasia, where he was was moved in 1833 and where he remained until 1842. 5. Finally, the Diocese of Acarnania, based in the heroic Missolonghi, where he became Bishop and Metropolitan Bishop and remained from 1842 until his laicizationon April 8, 1847.
The paper then focuses on his laicization itself. It deals with the charges, with the facts that preceded the laicization, with the final decision, but also with what followed it : Hierotheusleft the then Greek Territory and stayedfor three years in Zakynthos, then under British occupation.
Subsequently, reference is made to his return to Greece in 1850, to his efforts for his restoration, his inglorious death-"in absolute poverty"-on July 1st, 1851, his posthumous return to the clergy as Bishopas well asto the press publications on his death, wherethe event was characteristically recorded as follows : "He died utterly poor”.
(EN)