«ξόανον μάλιστα ἀρχαῖον»: αλληλεπίδραση ανθρώπων και γλυπτών στο έργο του Παυσανία.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών   

Αποθετήριο :
Πέργαμος   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



«ξόανον μάλιστα ἀρχαῖον»: αλληλεπίδραση ανθρώπων και γλυπτών στο έργο του Παυσανία.

Λουκόπουλος Κωνσταντίνος (EL)
Loukopoulos Konstantinos (EN)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2021


Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία έχει ως σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων αναφορικά με τα χαρακτηριστικά, τη σημασία, τον ρόλο και τη λειτουργία των ξοάνων μέσα από το έργο του περιηγητή Παυσανία. Η Ελλάδος Περιήγησις αποτελεί ίσως το μοναδικό έργο της αρχαίας γραμματείας στο οποίο ο όρος «ξόανον» αναφέρεται με τέτοια συχνότητα αλλά και συνέπεια ως προς τη σημασία με την οποία χρησιμοποιείται από τον συγγραφέα, γεγονός που το καθιστά μια εξαιρετική ευκαιρία για την ενδελεχή μελέτη αυτού του πρώιμου τύπου γλυπτικής. Στην εργασία εξετάζεται εν συντομία το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, κατά το οποίο ο Παυσανίας επισκέφθηκε την Ελλάδα και προχώρησε στην συγγραφή του έργου του, ενώ πραγματοποιείται και μια αναδρομή του όρου «ξόανον» στην αρχαία γραμματεία μέχρι και τον 2ο αι. π.Χ. Στη συνέχεια, εξετάζεται ο όρος «ξόανον» μέσα στο έργο του Παυσανία αλλά και τα κύρια χαρακτηριστικά των γλυπτών, σύμφωνα με τα γραφόμενα του περιηγητή. Μέσα από την ανθρωπολογική προσέγγιση της τέχνης και τις έννοιες της εμπρόθετης δράσης και της υλικότητας, αναζητούνται επίσης οι μηχανισμοί που καθιστούσαν τα ξόανα ενεργούς φορείς εμπρόθετης δράσης που εισέβαλαν στο νοητικό πεδίο των έμψυχων όντων, μετέβαλαν τη συναισθηματική τους κατάσταση και υπαγόρευαν τις αντιδράσεις τους, αλλά και η λειτουργία τους ως εργαλείων κατασκευής συλλογικής και πολιτισμικής μνήμης και ταυτότητας, σε μια απόπειρα απομάκρυνσης από το ανθρωποκεντρικό πρόταγμα στη μελέτη της πρώιμης τέχνης που θέλει τα τέχνεργα της περιόδου να είναι αποτελέσματα της ανεπιτυχούς προσπάθειας και ανικανότητας των καλλιτεχνών να επιτύχουν τον ρεαλισμό που νομοτελειακά θα ερχόταν κατά την κλασική περίοδο. (EL)
This paper’s main purpose is to examine the characteristics, importance, role and function of xoana through Pausanias’ work. ‘Description of Greece’ is probably the only surviving work of ancient literature in which the term ‘xoanon’ is mentioned so frequently and consistently in terms of meaning by the author, thus making it a unique opportunity to thoroughly examine this primitive form of sculpture. This paper briefly examines the political, social and cultural setting in which Pausanias visited Greece and proceeded to write his work and also the use of the term ‘xoanon’ in ancient literature until the 2nd century AD. The term ‘xoanon’ is then examined through Pausanias’ work, as well as the main characteristics of the statues according to the ancient text. The mechanisms that made xoana active agents capable of entering the mental realm of their users and viewers and transform their emotional state, as well as their function as tools for constructing collective and cultural memory and identity, are also examined through the anthropological approach of art and the terms of agency and materiality. The main purpose of this approach is the attempt to step away from the anthropocentric approach of primitive art which views artifacts only as a result of a failed attempt and incapability of the artists to achieve the naturalism which would eventually be conquered in the classical period. (EN)

Αρχαιολογία

Αρχαιολογία (EL)
Archaeology (EN)

Ελληνική γλώσσα

Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Σχολή Φιλοσοφική » Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας » ΠΜΣ Αρχαιολογία και Ιστορία του Αρχαίου Κόσμου: από την Απώτατη Προϊστορία έως την Ύστερη Αρχαιότητα » Κατεύθυνση Κλασική Αρχαιολογία

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.