Το σύγχρονο περιβάλλον ασφάλειας, διαμορφώνεται γύρω από ένα δίκτυο πολυδιάστατων, ταχύτατα εξελισσόμενων και ευμετάβλητων παραγόντων, οι οποίοι εμπεριέχουν πολύμορφες απειλές και παράγουν σύνθετες κρίσεις. Το εύρος και ο βαθμός επίδρασης των κρίσεων αυτών, δεν περιορίζεται σε τοπικά γεωγραφικά όρια, καθιστώντας την αντιμετώπισή τους καίρια πτυχή στην διατήρηση της παγκόσμιας ασφάλειας. H Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), δεδομένου των στοχεύσεων και της ισχύος της, αποτελεί κύριο δρώντα διαχείρισης κρίσεων στην μεταψυχροπολεμική περίοδο. Επιπλέον, μέσω της σταδιακής ανάπτυξης διαφόρων συστημάτων και μηχανισμών, για την ενεργοποίηση των απαραίτητων στρατιωτικών και πολιτικών επιλογών, αποσκοπεί στην «ολιστική» προσέγγιση διαχείρισης κρίσεων, στο σύνολο των σταδίων της.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η περιγραφή της πορείας, η καταγραφή και αξιολόγηση, των συστημάτων διαδικασιών και δομών της Ευρωπαϊκής ένωσης που διαθέτει για την αντιμετώπιση κρίσεων και καταστροφών και η μελέτη της εφαρμογής αυτών σε πραγματικά συμβάντα.
(EL)
The modern security environment is shaped by a network of multidimensional, rapidly evolving and volatile factors, which contain multiple threats and produce complex crises. The extent of the impact of these crises is not limited to local geographical boundaries, making the handling of them a key aspect in maintaining global security. The European Union (EU), given its objectives and strength, is a major player in crisis management in the post-Cold War period. In addition, it has gradually developed systems and mechanisms to activate the necessary military and political choices, aiming at a "holistic" crisis management approach throughout its stages.
The purpose of this dissertation is to describe the course, record and evaluate the systems of processes and structures of the European Union available for dealing with crises and disasters and to study their application to real events.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
