Στην παρούσα εργασία συζητούνται οι μετοχές της γερμανικής και της ελληνικής γλώσσας, ιδίως όσον αφορά τις επιθετικές τους ιδιότητες. Οι μετοχές των δύο γλωσσών συγκρίνονται επίσης προκειμένου να περιγραφούν πιθανές ομοιότητες ή διαφορές.
Οι μετοχές των επιθέτων αποτελούν μέρος της καθημερινής γλωσσικής χρήσης και στις δύο γλώσσες και, επομένως, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών. Παράλληλα, θα πρέπει να διδάσκονται οι περιορισμοί και οι πιθανές χρήσεις των μετοχών. Ο κεντρικός στόχος της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τον βαθμό στον οποίο οι μετοχές με επίθετα διδάσκονται επαρκώς στα γερμανικά ως ξένη γλώσσα και κατά πόσον είναι δυνατόν να εφαρμοστούν τα γλωσσολογικά ευρήματα στην πράξη προκειμένου να διδάσκονται οι επιθετικές ιδιότητες των μετοχών με τεκμηριωμένο τρόπο. Είναι σημαντικό οι μαθητές όχι μόνο να επαναλαμβάνουν την αναπαραγωγή προκατασκευασμένων προτάσεων, αλλά να μπορούν να κατανοούν και να χρησιμοποιούν ενεργά τις μετοχές.
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω και με βάση τις διδακτικές προσεγγίσεις της διδασκαλίας με βάση τα σώματα κειμένων και τις δραστηριότητες, η παρούσα εργασία αναπτύσσει μια διδακτική πρόταση που δεν αναφέρεται απλώς στην αναπαραγωγή προτύπων, αλλά προωθεί την πρόσληψη, την παραγωγή και τη σύγκριση των επιθετικών μετοχών στα γερμανικά και τα ελληνικά. Οι δραστηριότητες βοηθούν να διδαχθούν οι μαθητές την πρόσληψη και τη χρήση των επιθετικών μετοχών όσο το δυνατόν περισσότερο με τη βοήθεια αυθεντικού υλικού. Με τον τρόπο αυτό, συγκρίνουν τις γερμανικές μετοχές με τις αντίστοιχες ελληνικές και διαπιστώνουν αν υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Στη διδασκαλία της γραμματικής με βάση τα σώματα κειμένων, οι μαθητές έρχονται σε επαφή με σώματα κειμένων και μαθαίνουν πώς να τα χρησιμοποιούν και να εξάγουν σημαντικές πληροφορίες από αυτά. Ο στόχος είναι να μπουν οι μαθητές στο ρόλο του ερευνητή, ώστε να μπορούν να ανακαλύψουν ανεξάρτητα και αυτόνομα τις πιθανές χρήσεις των μετοχών στα γερμανικά, έτσι ώστε να είναι αργότερα σε θέση να τις χρησιμοποιούν ενεργά.
(EL)
Im Rahmen dieser Arbeit werden die Partizipien des Deutschen und des Griechischen behandelt, besonders unter Berücksichtigung deren adjektivischen Eigenschaften. Dabei werden auch die Partizipien der beiden Sprachen gegenübergestellt, um mögliche Gemeinsamkeiten oder Unterschiede zu beschreiben.
Adjektivische Partizipien gehören in beiden Sprachen im alltäglichen Sprachgebrauch und sollten demzufolge Teil des Fremdsprachenunterrichts sein. Gleichzeitig sollen dabei die Beschränkungen und die Verwendungsmöglichkeiten der Partizipien vermittelt werden. Zentrales Ziel dieser Arbeit ist zu untersuchen, inwieweit die adjektivischen Partizipien im DaF-Unterricht adäquat behandelt werden und ob es möglich ist, die linguistischen Erkenntnisse in die Praxis umzusetzen, um evidenzbasiert die adjektivischen Eigenschaften der Partizipien zu vermitteln. Wichtig ist dabei, dass die Lernenden nicht nur die Reproduktion von vorgefertigten Sätzen wiederholen, sondern dass sie aktiv die Partizipien verstehen und verwenden können.
Aus den oben genannten Gründen und von den didaktischen Ansätzen der Aufgabenorientierung und des korpusbasierten Unterrichts ausgehend wird im Rahmen dieser Arbeit ein didaktischer Vorschlag entwickelt, der sich nicht einfach auf die Reproduktion von Mustern bezieht, sondern die Rezeption, Produktion und Gegenüberstellung der adjektivischen Partizipien im Deutschen und im Griechischen fördert. Die Aufgabenorientierung trägt dazu bei, möglichst viel mithilfe von authentischem Material den Lernenden die Rezeption und den Gebrauch von adjektivischen Partizipien zu vermitteln. Dabei vergleichen sie die deutschen Partizipien mit den griechischen Äquivalenten und stellen fest, ob es dazwischen Unterschiede zu finden sind. Beim korpusbasierten Grammatikunterricht kommen die Lernenden in Kontakt mit Textkorpora und lernen damit umzugehen und wichtige Informationen daraus zu entnehmen. Ziel ist die Lernenden in die Rolle des Forschers zu versetzen, damit sie eigenständig und autonom die Verwendungsmöglichkeiten der Partizipien im Deutschen entdecken, sodass sie dann später in der Lage sind, die adjektivischen Partizipien aktiv zu verwenden.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
