Η επίδραση της δεξμεδετομιδίνης στην λιδοκαΐνη σε υπαραχνοειδή αναισθησία, σε διουρηθρικές επεμβάσεις

This item is provided by the institution :
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa   

Repository :
Pergamos Digital Library   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files if the item*



Η επίδραση της δεξμεδετομιδίνης στην λιδοκαΐνη σε υπαραχνοειδή αναισθησία, σε διουρηθρικές επεμβάσεις

Γεωργιτσογιαννάκος Πέτρος (EL)
Georgitsogiannakos Petros (EN)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2022


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η περιοχική αναισθησία έχει πολλά σημαντικά πλεονεκτήματα που την καθιστούν τεχνική εκλογής σε πολλές ουρολογικές επεμβασεις, όπως οι διουρηθρικές επεμβάσεις της ουροδόχου κύστης (TurBT) και του προστάτη (TurP). Ο συνδυασμός επικουρικών παραγόντων με τοπικά αναισθητικά έχει σκοπό να αυξήσει την διάρκεια της υπαραχνοειδούς αναισθησίας, να βελτιώσει την ποιότητα και να επιταχύνει την εγκατάστασή του αποκλεισμού. Οι μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν εστιασθεί σε ένα νέο α2 αγωνιστή, την δεξμεδετομιδίνη, που έχει πολύ μεγάλη ειδικότητα για τους α2 αδρενεργικούς υποδοχείς. ΣΚΟΠΟΣ: Στην μελέτη μας συγκρίναμε 3 υπερβαρικά διαλύματα: στο ένα προσθέσαμε δεξμεδετομιδίνη σε λιδοκαίνη και την συγκρίναμε τόσο με την λιδοκαίνη μόνη της, όσο και με ένα διάλυμα υπερβαρικής ροπιβακαίνης που χορηγήθηκαν υπαραχνοειδώς σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διουρηθρικές επεμβάσεις. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην παρούσα μελετη συμπεριελήφθησαν 90 ασθενείς προγραμματισμένοι για επεμβασεις TurP και TurBT. Σε αυτούς τους ασθενείς έγινε υπαραχνοειδής χορήγηση δεξμεδετομιδίνης σε συνδυασμό με λιδοκαίνη 2% (3ml) (ομάδα ΛΔ), και σύγκριση της με υπερβαρική λιδοκαίνη 2% (3ml) (ομάδα Λ) και υπερβαρική ροπιβακαίνη 0,5% (3ml) (ομάδα Ρ). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των ασθενών μεταξύ των ομάδων ήταν παρόμοια: οι συμμετέχοντες είχαν μέσο όρο ηλικίας τα 70 έτη, χωρίς διαφορά μεταξύ των ομάδων (p=0.491). Η συντριπτική πλειοψηφία μεταξύ των τριών ομάδων ήταν άνδρες (p=0.122), και ο δείκτης μάζας σώματος ισούταν με 25.9 κιλά/μετρα2 κατά μέσο όρο χωρίς να υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των τριών ομάδων (p=0.160). Όσον αφορά τις αιμοδυναμικές παραμέτρους κατά την διεγχειρητική περίοδο, στην αρτηριακή πίεση βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην χρονική μεταβολή σε όλες τις ομάδες παρέμβασης (p<0.001). Η χρονική μεταβολή των σφύξεων σημείωσε στατιστικά σημαντική διαφορά μόνο στην ομάδα ΛΔ (p=0.002). Από τα αποτελέσματά μας φαίνεται ότι ο αισθητικός αποκλεισμός που επιτεύχθηκε ήταν υψηλότερος με την προσθήκη της δεξμεδετομιδίνης (Θ6) σε σχέση με την λιδοκαίνη μονη της (Θ10). Επίσης και η ροπιβακαίνη σχετίσθηκε με υψηλό αισθητικό αποκλεισμό (Θ6) σε σχέση με την λιδοκαίνη (p<0.001). Η αξιολόγηση του πόνου που έγινε με την κλίμακα NRS παρουσίασε για την ομάδα ΛΔ στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές τόσο σε σχέση με την ομάδα Λ (p<0,001) όσο και με την ομάδα Ρ (p<0,001) σε όλες τις χρονικές περιόδους. Πιο συγκεκριμένα στις 6 ώρες βρέθηκε ότι οι συμμετέχοντες της ομάδας Ρ παρουσίασαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερες τιμές σε σχέση με την ομάδα ΛΔ (p<0,001) και σημαντικά χαμηλότερες τιμές σε σχέση με την ομάδα Λ (p<0,001), ενώ παράλληλα οι συμμετέχοντες στην ομάδα Λ παρουσίασαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερες τιμές σε σχέση με τους συμμετέχοντες της ομάδας ΛΔ. Αντίστοιχα ήταν και τα αποτελέσματα για τις μετρήσεις της κλίμακας στις 12 ώρες. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η προσθήκη της δεξμετετομιδίνης βελτίωσε την ποιότητα της αναισθησίας σε διουρηθρικές επεμβάσεις της ουροδόχου κύστης όσο και του προστάτη σε σχέση με την λιδοκαίνη μόνη της. Παρείχε ικανοποιητική αναλγησία τόσο διεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά, μειώνοντας την κατανάλωση οπιοειδών, ενώ η αιμοδυναμική εικόνα ήταν παρόμοια με τα υπόλοιπα διαλύματα. (EL)
INTRODUCTION: Regional anesthesia offers several advantages that render it to be the technique of choice in many urological surgeries, such as transurethral surgeries of the bladder (TurBT) and prostate (TurP). The combination of adjuvants with local anesthetics aims to increase the duration of subarachnoid anesthesia, improve the quality of the blockade, and reduce the onset time. Studies in recent years have focused on a new α2 agonist, dexmedetomidine, which is highly specific for α2 adrenergic receptors. In our study we compared 3 hyperbaric solutions: dexmedetomidine combined with lidocaine was compared with lidocaine alone or hyperbaric ropivacaine; all solutions were injected in the subarachnoid space of patients undergoing urological surgery. MATERIAL AND METHODS: In the present study, 90 patients scheduled for TurP and TurBT interventions were included. These patients received subarachnoid anesthesia with either dexmedetomidine in combination with hyperbaric lidocaine 2% (3ml) (group LD), or hyperbaric lidocaine 2% (3ml) (group L) or hyperbaric ropivacaine 0.5% (3ml) (group R). RESULTS: The demographic characteristics of the patients among the 3 groups were similar: the participants had a mean age of 70 years, with no difference between the groups (p = 0.491). The vast majority were men (p = 0.122), and the body mass index was equal to 25.9 kg / m2 on average, without any significant difference between the three groups (p = 0.160). Regarding the intraoperative hemodynamic parameters, a statistically significant difference in blood pressure was found over time in all intervention groups (p <0.001). The heart rate showed a statistically significant change only in the group of Lidocaine with Dexmedetomidine (p = 0.002). According to our results, the sensory block was higher with the addition of dexmedetomidine (T6) compared to lidocaine alone (T10). Ropivacaine was also associated with high sensory block (T6) compared to lidocaine (p <0.001). The pain assessment performed with the NRS scale showed statistically significant lower values for the LD group compared to both the L group (p <0.001) and the R group (p <0.001) in all time periods. More specifically, at 6 hours it was found that the participants of group R showed statistically significant higher values than the group LD (p <0.001) and significant lower values than the group L (p <0.001), while the participants in the group L showed statistically significant higher values compared to the participants of the LD group. The results for the scale measurements at 12 hours were similar. CONCLUSION: The addition of dexmetetomidine improved the quality of anesthesia in transurethral bladder and prostate surgery compared to lidocaine alone. It provided satisfactory analgesia both intraoperatively and postoperatively, reducing opioid use, while the hemodynamic profile was similar to the other solutions. (EN)

Επιστήμες Υγείας

Επιστήμες Υγείας (EL)
Health Sciences (EN)

Greek

Σχολή Επιστημών Υγείας » Τμήμα Ιατρικής » ΠΜΣ Αλγολογία: Αντιμετώπιση του πόνου, διάγνωση και θεραπεία. Φαρμακευτικές, παρεμβατικές και άλλες τεχνικές » Κατεύθυνση Αλγολογία: Αντιμετώπιση του πόνου, διάγνωση και θεραπεία. Φαρμακευτικές, παρεμβατικές και άλλες τεχνικές
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)