Εισαγωγή: Η πλειονότητα των παιδιών με λευχαιμία θεραπεύεται με χημειοθεραπευτικές προσεγγίσεις, αλλά η ΜΑΚ έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τη θεραπεία μιας μερίδας ασθενών πολύ υψηλού κινδύνου σε πρώτη ύφεση ή σε διάφορα στάδια υποτροπής
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της συχνότητας και του είδους των ευθυνόμενων παραγόντων για την έκβαση των παιδιών που υποβλήθηκαν σε αλλογενή μεταμόσχευση τα τελευταία δέκα χρόνια
Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 397 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αλλογενή μεταμόσχευση στην ΜΜΜΟ του Γ.Π.Ν.Α «Αγία Σοφία» από τον Ιανουάριο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2021. Εφαρμόστηκαν οι στατιστικές δοκιμασίες t-test και x2-test. Το επίπεδο σημαντικότητας τέθηκε στο< 0,05.
Αποτελέσματα: Από τα 397 παιδιά που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση μυελού των οστών το 64,2% ήταν αγόρια και μέση ηλικία των παιδιών κατά την μεταμόσχευση ήταν τα 8,1±5,0 έτη και αυτών που βρίσκονται εν ζωή τα 13,2±5,9. Στο 40,3% δότης ήταν άτομο του συγγενικού περιβάλλοντος, στο 52,4% εθελοντής και το 7,3% των μεταμοσχεύσεων ήταν απλοταυτόσημες. Η ιστοσυμβατότητα δότη και λήπτη ήταν έως 99% στο 31,1% και στο 100% στο 68,9%. Από μη κακοήθες νόσημα έπασχε το 37,5%. Θάνατος συχνότερα παρατηρήθηκε στα παιδιά με ηλικία δότη >21 ετών (p=0,023), με κακοήθειες (p<0,001), με εθελοντή δότη (p<0,001), με μόσχευμα από περιφερικό αίμα (p<0,001), που εμφάνισαν GvHD (p=0,001), που δεν απέρριψαν το μόσχευμα, (p<0,001), που δεν έκαναν υποτροπή μετά τη ΜΑΚ (p<0,001).
Συμπέρασμα: Η έκβαση των παιδιών μετά τη ΜΑΚ σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης εξαρτάται από το είδος του μοσχεύματος την ηλικία το δότη και του λήπτη, την εμφάνιση GvHD και το είδους της νόσου.
(EL)
Introduction: The majority of children with leukemia can be cured with chemotherapeutic regimens although HSCT has been successfully used for the treatment of a subset of patients with high risk leukemia in first complete remission or various stages of relapse.
Purpose: The aim of this study was to assess the frequency and the kind of factors that were to blame for the outcome of children who underwent an allogenic transplantation within the last decade.
Methods: The sample of the study consisted of 397 pediatric patients who underwent hematopoietic stem cell transplantation in the bone marrow transplant unit of Agia Sofia General Children’s Hospital from January 2010 to December 2021. Statistical tests of t-test and x2-test were performed in order to reach a conclusion. The significance chance was set at < 0,05.
Results: From 397 children who underwent a bone marrow transplantation 64,2 percent were male and the median age of the children during transplantation was 8,1±5,0 years old and of those who are still alive the median age was 13,2±5,9. In 40,3% the donor was a relative of some sort, in 52,4% the donor was unrelated to the recipient and 7,3% of the transplantations were haploidentical. The histocompatibility between donor and recipient was up to 99% in 31,1% of the cases and 100% in 68,9%.37,5% of the children were diagnosed with a malignancy. Death in patients was observed more frequently in children whose donor was older than 21 years old (p=0,023), in patients diagnosed with malignancies (p<0,001), hematopoietic stem cells from an unrelated donor (p<0,001), peripheral blood harvested hematopoietic stem cells (p<0,001), when there was the occurrence of GvHD (p=0,001), in children who did not engraft (p<0,001), who did not relapse after HSCT (p<0,001).
Conclusion: The outcome of children who underwent HSCT, according to the study that took place depends on the kind of graft, the age of donor and recipient, the occurrence of GvHD and the kind of disease being treated.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
