«O εαυτός : παραδείγματα παρενδυσίας και διεμφυλικότητας στη σύγχρονη ελληνική σκηνή»

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών   

Αποθετήριο :
Πέργαμος   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



«O εαυτός : παραδείγματα παρενδυσίας και διεμφυλικότητας στη σύγχρονη ελληνική σκηνή»

Κυριακοπούλου Βασιλική (EL)
Kiriakopoulou Vasiliki (EN)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2022


Οι παραστάσεις με θεματική παρενδυσίας και διεμφυλικότητας της τελευταίας δεκαετίας αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη μελέτη ζητημάτων φύλου και ταυτότητας, μελέτη που μπορεί να οδηγήσει σε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού, που είναι και ο στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Τα επιλεγμένα παραδείγματα παραστάσεων, βοήθησαν προς την κατεύθυνση αυτή, καθώς τοποθετούσαν τον ήρωα απέναντι στον περίγυρο, απέναντι στην οικογένεια, απέναντι στο εκάστοτε κοινωνικό σύστημα, αποδίδοντας κάθε φορά μια σχέση σαν αυτή που συναντάμε στην αρχαία τραγωδία: του τραγικού ήρωα σε σχέση με τον Χορό, του τραγικού ήρωα σε σχέση με την εξουσία, επαναφέροντας στη σκηνή το πρώτο κύτταρο της θεατρικής τέχνης, αιώνιο όχημα για να κατανοούμε σε βάθος τα ανθρώπινα. Ο λόγος για τις εξής παραστάσεις: «Είσαι η μητέρα μου», του Γιόοπ Άντμιρααλ σε σκηνοθεσία Ασπασίας Κράλλη (2009), «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα (2010), «Την Τρίτη στο Σούπερ-Μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα (2011), «Όλα για τη μητέρα μου» του Πέδρο Αλμοδόβαρ (θεατρική μεταφορά, Σάμιουελ Άνταμσον) σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια (2013), «Ο Λάκκος της αμαρτίας» του Γιώργου Μανιώτη σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη (2014), «BELLEΛΕΝ – H αιώνια τραγωδία της Ελένης», κείμενο και σκηνοθεσία του Δημήτρη Φοινίτση (2015), «Την λένε Εύα», κείμενο και σκηνοθεσία του Αντώνη Μποσκοΐτη (2016) και «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη (2018). Η ανάλυσή τους ανά ζεύγη σε τέσσερα κεφάλαια, νιώθω εν τέλει ότι έφερε στην επιφάνεια και επισφράγισε μια πεποίθησή μου μετατρέποντάς την σε εμπεριστατωμένη γνώση: Από την αρχαιότητα έως σήμερα το θέατρο αποτελεί δείκτη κάθε πιθανής ανθρώπινης μεταβλητής η οποία θα συναντήσει στο πρόσωπο του εκάστοτε θεατή το κάτοπτρό της. Οποιαδήποτε προσπάθεια γεφύρωσης της απόστασης μεταξύ της μεταβλητής και του κατόπτρου της, αποκαλύπτει το μονοπάτι μιας κυκλικής διαδρομής: της βαθύτερης κατανόησης του εαυτού μέσω του άλλου και του άλλου μέσω του εαυτού, που όπως φαίνεται, είναι ένα. (EL)
The cross-dressing and transgender themed performances of the last decade in the Greek stage, are fertile ground for the study of gender and identity issues, a study that can lead to a deeper understanding of the self, which is the goal of this thesis. The selected examples of performances helped in this direction, as they placed the hero against the environment, against the family, against the respective social system, each time giving a relationship like the one found in ancient tragedy: the tragic hero in relation to the Dance , of the tragic hero in relation to power, bringing back to the stage the first cell of the theatrical art, an eternal vehicle to deeply understand the human. The reference is for the following performances: "You are my mother", by Joop Admiral directed by Aspasia Kralli (2009), "Lysistrata" by Aristophanes directed by Yiannis Kakleas (2010), "Tuesday at the Supermarket" by Emmanuel Darle directed by Katerina Berdeka (2011), "All for my mother" by Pedro Almodovar (theatrical adaptation, Samuel Adamson) directed by Petros Zulias (2013), "The Pit of Sin" by Giorgos Maniotis directed by Petros Filippidis (2014), "BELLELEN - The Eternal Tragedy of Helen", written and directed by Dimitris Foinitsis (2015), "Her Name is Eva", written and directed by Antonis Boskoitis (2016) and "Oedipus the Tyrant" by Sophocles directed by Christos Sougaris (2018). Their analysis in pairs in four chapters, I feel that brought to the surface and sealed a belief of mine, turning it into thorough knowledge: From ancient times to present , the theater is an indicator of every possible human variable that will meet in the face of each spectator it’s mirror. Any attempt to bridge the distance between the variable and it’s mirror reveals the path of a circular route: of the deeper understanding of the self through the other and the other through the self, which seems to be one. (EN)

Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία

Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία (EL)
Fine arts - Entertainment (EN)

Ελληνική γλώσσα

Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Σχολή Φιλοσοφική » Τμήμα Θεατρικών Σπουδών » ΠΜΣ Από το Κείμενο στη Σκηνή. Το Ελληνικό Θέατρο σε Διάλογο με το Παγκόσμιο » Κατεύθυνση Από το Κείμενο στη Σκηνή. Το Ελληνικό Θέατρο σε Διάλογο με το Παγκόσμιο

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.