Η ενορία είναι ένα δημιούργημα πρακτικών αναγκών που ήδη από τα μέσα του 3ου αιώνα αποτέλεσε για την χριστιανική εκκλησία και ειδικότερα για την ορθόδοξη το βασικότερο κύτταρο της εκκλησιαστικής οργανώσεως. Έτσι, όπως ο επίσκοπος αποτελεί το κέντρο της ζωής στην τοπική εκκλησία, βρίσκεται δηλαδή στην κορωνίδα της εκκλησιαστικής ζωής, έτσι και ο εφημέριος αποτελεί την συνεκτική ουσία για την ζωή της ενορίας τελώντας εξ ονόματος του επισκόπου το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αλλά και όλα τα υπόλοιπα μυστήρια και ακολουθίες, τα οποία αποτελούν τον πυρήνα της λατρευτικής ζωής των Ορθοδόξων Χριστιανών. Η ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, χαρακτηρισμένη στο Σύνταγμα ως επικρατούσα θρησκεία, αποτελεί για τις νομικές της σχέσεις με το κράτος ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, στο οποίο έχει δοθεί η νομική εξουσιοδότηση να μπορεί να ρυθμίζει τα εσωτερικά της με την έκδοση εσωτερικών κανονισμών που εκδίδουν τα όργανα διοίκησής της. Ένας από αυτούς τους κανονισμούς είναι και ο κανονισμός 305/2018 περί εφημερίων και διακόνων, για τον οποίο και συντάχθηκε η παρούσα εργασία. Περιλαμβάνει τα περισσότερα άρθρα του κανονισμού και δη αυτά που παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από νομικής πλευράς. Ξεκινάει εισαγωγικά με την κανονιστική δυνατότητα της εκκλησίας, αναφέρει τις βασικές έννοιες του έργου και της αποστολής των εφημερίων και αναλύει την νομική τους υπόσταση. Η διαδικασία προκήρυξης και διορισμού, όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές, καθώς και η αξιολόγηση των εφημερίων είναι τα κύρια θέματα που μας απασχόλησαν στο κύριο μέρος. Τέλος η εργασία κλείνει με την σημερινή κατάσταση για τους εφημερίους, όπως έχει διαμορφωθεί με την έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού, εκφράζοντας παράλληλα τους φόβους και τις ανησυχίες για το μέλλον των σχέσεων της πολιτείας και της εκκλησίας.
(EL)
The enoria (parish) is a formation shaped due to practical needs and which, as early as the 3rd century AD, constituted the most vital cell of the ecclesiastical organization, both for the Christian church per se, yet most importantly, for the Orthodox church. So, just like the episkopos (bishop) embodies the heart of the local church’s life – in other words he is placed at the pinnacle of the congregational life - so is the efimerios priest who, accordingly, represents the binding agent in the life of his parish, performing, in the name of the bishop, the Sacrament of the Eucharist, as well as all the other sacraments and liturgical services that make up the nucleus of the Christian Orthodox devotional life. The Eastern Orthodox Church of Christ -defined by the Greek Constitution as the prevailing religion in Greece [art.3, para1]- is a public law entity, when it comes to its legal affairs with the State. The said public law entity has been legally authorized to regulate its internal affairs by means of internal regulations, issued by its administrative bodies. One of these regulations is titled Regulation Number 305/2018 as regards Priests and Deacons, upon which the present paper has been drawn. In fact, this dissertation embodies the majority of the Regulation’s articles and -a fortiori- the ones that present the biggest interest from a legal point of view.
The dissertation commences by introducing the canonical capacity of the church, then continues by depicting the basic notions of the work and mission of the priests while also analyzing their legal status. The main body of the paper examines the procedure of invitation to tender and the appointment of priests, all the changes of their service status, as well as their evaluation. The final part of the dissertation comments on the situation currently faced by priests, having to do with the lack of personnel, while expressing fears and concerns about the future of the State-Church relations.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
