Ο θεσμός της αστικής ευθύνης των κρατών - µελών, που «ενεργοποιείται» όταν τα όργανά τους παραβιάζουν µε πράξεις ή παραλείψεις τους, διατάξεις του πρωτογενούς ή του παράγωγου ενωσιακού δικαίου, παρουσιάζει ιδιαίτερο θεωρητικό και πρακτικό ενδιαφέρον καθώς αφορά στις σχέσεις του νοµοθετικού, διοικητικού και δικαστικού μηχανισμού των κρατών µελών υπό το πρίσμα του ενωσιακού δικαίου. Συνιστά νοµολογιακή επεξεργασία, στην οποία προχώρησε το Δικαστήριο, με την απόφαση Francovich. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, το Δικαστήριο προέβη σε μία άξια αναφοράς νομολογιακή διάπλαση, με την οποία αναπλήρωσε «το κενό» που υπήρχε στην ενωσιακή νοµοθεσία από την έλλειψη μιας τέτοιου είδους ρύθµισης και προχώρησε προς ένα πληρέστερο ενωσιακό μηχανισμό προστασίας, στο πλαίσιο της εξελικτικής διαµόρφωσης του ενωσιακού δικαίου, ανάλογα µε τα υφιστάµενα πολιτικά, κοινωνικά και οικονοµικά δεδοµένα.
Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας, θα καταδειχθεί η εξελικτική πορεία της αστικής ευθύνης του δημοσίου υπό τη σκέπη του ενωσιακού δικαίου. Προσέτι, πέρα από το εισαγωγικό σκέλος, θα εκκινήσει η μελέτη και η συγγραφή σε ένα πρώτο κεφάλαιο, από μία σύντομη αναφορά στις γενικές αρχές και υποχρεώσεις των κρατών μελών της Ένωσης και τις προσφυγές λόγω παραβάσεως, ώστε να καταλήξει στη γέννεση της αρχής της αστικής ευθύνης του Δημοσίου και την ανάλυσή της.
Εν συνεχεία, θα γίνει αναφορά στην έννοια του κράτους και τα όργανα που είναι ικανά να θεμελιώσουν την αστική ευθύνη του Δημοσίου, ήτοι τη νομοθετική, την εκτελεστική και δικαστική εξουσία, ενώ, θα αναλυθεί σε βάθος το περιεχόμενο και το εύρος της αστικής ευθύνης των κρατών μελών με την παρουσίαση της ενωσιακής και ελληνικής νομολογίας, ενώ ταυτόχρονα, καίριο σημείο της ανάλυσης θα αποτελέσει η παρουσίαση των αποφάσεων του ΔΕΕ Francovich, Brasserie και Kobler.
Επιπροσθέτως, ιδιαίτερα μνεία θα γίνει στο κεφάλαιο εκείνο της αστικής ευθύνης, που αποδίδεται σε πρόδηλο σφάλμα ανωτάτου δικαστή, ζήτημα το οποίο έχει αποτελέσει μεγάλο θέμα θεωρητικής και νομολογιακής αναφοράς, τόσο στην ενωσιακή αλλά και στην Ελληνική πραγματικότητα, ιδιαίτερα μετά την τελευταία νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2021. Για τους λόγους αυτούς, κρίνεται σκόπιμη η ξεχωριστή ανάλυση της πορείας του Συμβουλίου της Επικρατείας από την ΟλΣτΕ 1501/2014 στην ΟλΣτΕ 799-803 και 1360-1361/2021 και να παραθέσουμε τις κριτικές μας τοποθετήσεις και σκέψεις πάνω σε αυτή τη μεταστροφή. Εν συνεχεία, θα ακολουθήσουν τα συμπεράσματα αντί επιλόγου. Κρίνεται, τέλος, σκόπιμο από τον γράφοντα να μην γίνει ξεχωριστή αναφορά στο άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ, παρά μόνο συμπληρωματικά καθώς αποτελεί αντικείμενο ήδη αρκετά ανεπτυγμένο και εκφεύγει των ορίων της παρούσας.
(EL)
The institution of the civil liability of the member states, which is "triggered" when their organs violate, by acts or omissions, provisions of primary or secondary EU law, is of particular theoretical and practical interest as it concerns the relations of the legislative, administrative and judicial . mechanism of the Member States in the light of Union law. It constitutes jurisprudential elaboration, which the Court proceeded with in Francovich decision. With this specific decision, the Court made a jurisprudential structure worth mentioning, with which it filled "the gap" that existed in the EU legislation due to the lack of such a regulation and moved towards a more complete EU protection mechanism, in the context of the evolutionary formation of of Union law, depending on the existing political, social and economic data.
In this paper, the evolution of public civil liability under EU law will be demonstrated. Therefore, I will start with a first chapter, writing a little brief reference to the general principles and obligations of the member states of the European Union and the appeals due to violation, in order to end up with the birth of the principle of civil liability of the State and its analysis.
Subsequently, reference will be made to the concept of the state and the institutions capable of establishing the civil liability of the State, namely the legislative, executive and judicial powers, while the content and scope of the civil liability of the states will be analyzed in depth members with the presentation of the EU and Greek jurisprudence, while at the same time, a key point of the analysis will be the presentation of Francovich, Brasserie and Kobler, which are the most interesting decisions due to this thematic.
In addition, special mention will be made on civil liability, which is attributed to an obvious error of a supreme judge, an issue which has been a major topic of theoretical and jurisprudential reference, both in the EU and in the Greek reality, especially after the latest jurisprudence of Council of of State in 2021.
Afterwards, the conclusions will follow instead of an epilogue.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
