Στα πλαίσια της δημιουργίας ενός πολιτιστικού κέντρου στην περιοχή της Μαγούλας Λακωνίας, προτείνεται η συγκρότηση και η έκθεση μίας συλλογής σχετικής με τον Ελληνισμό της Διασποράς. Ήδη από τα 1880 και το πρώτο κύμα μετανάστευσης, οι κάτοικοι της περιοχής μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στον Καναδά, κατά σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, για οικονομικούς λόγους, η μετανάστευση συνεχίστηκε μέχρι και τη δεκαετία του 1960. Σήμερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στον Καναδά κατοικεί μεγάλος αριθμός μεταναστών πρώτης έως τέταρτης γενιάς, ενώ στην περιοχή της Μαγούλας υπάρχει μεγάλος αριθμός παλιννοστούντων.
Τα σημάδια της μετανάστευσης και της παλιννόστησης είναι έκδηλα στην περιοχή με πολλούς τρόπους. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για συγκέντρωση στοιχείων και ανάδειξης αυτής της πτυχής της τοπικής ιστορίας. Το υπό διαμόρφωση πολιτιστικό ίδρυμα μπορεί να προσφέρει το χώρο και κάποιους πόρους προς αυτή την κατεύθυνση.
Η πρότασή μας αφορά τη δημιουργία μίας έκθεσης με κεντρικό – συμβολικό έκθεμα, ίσως το πιο γνωστό αντικείμενο, το σιδερένιο μπαούλο που υπάρχει σε οποιοδήποτε σπίτι έχει σχέση με τη μετανάστευση. Το άνοιγμα ενός σκονισμένου μπαούλου μπορεί να αποκαλύψει αντικείμενα που έχουν να πουν πολλές ιστορίες από την ξενιτειά και να συμπληρώσουν τις πολλές ιστορίες που ακούγονται καθημερινά στην περιοχή και αφορούν αυτή την περίοδο. Στόχος της πρότασης δεν είναι απλώς η συλλογή και έκθεση αντικειμένων, αλλά αφενός μεν η δημιουργία ενός τόπου αναπαραγωγής της συλλογικής και ατομικής μνήμης, με την εμπλοκή των παλιννοστούντων αλλά και όσων κατοικούν σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά ως μετανάστες τρίτης και τέταρτης γενιάς, αφετέρου δε η σύνδεση της τοπικής κοινότητας, μέσω της ανεπίσημης ιστορίας, με το παρελθόν.
Η συλλογή θα συγκροτηθεί από αντικείμενα που θα προσφέρουν οι ίδιοι στο μουσείο και θα συνοδεύονται από τις ιστορίες τις οποίες έχουν να πουν οι κάτοχοί τους γι’ αυτά ή όσοι εμπλέκονται με αυτά. Έτσι, εντάσσοντας την ανθρώπινη παράμετρο στη μουσειακή αφήγηση τα αντικείμενα αποκτούν φωνή σε συνδυασμό και με άλλα οπτικά τεκμήρια. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μία έκθεση η οποία θα αφηγείται το ταξίδι από την περιοχή της Μαγούλας προς τις χώρες υποδοχής, τη ζωή σε αυτές και την επιστροφή, όταν αναφερόμαστε σε παλιννοστούντες. Ο επισκέπτης της έκθεσης, θα έχει μία σαφή εικόνα για τη μετανάστευση αλλά και την εμπειρία της συναισθηματικής εμπλοκής με τις προσωπικές ιστορίες και εικόνες των δωρητών των εκθεμάτων.
(EL)
In the context of the creation of a cultural centre in the area of Magoula, Laconia, it is proposed to assemble and exhibit a collection related to the Hellenism of the Diaspora. As early as 1880 and the first wave of immigration, the inhabitants of the region emigrated to the United States of America and Canada, in almost absolute majority. During the 20th century, for economic reasons, immigration continued until the 1960s. Today, the United States and Canada are home to a large number of first- to fourth-generation immigrants, while the Magoula area is home to a large number of returnees. The signs of immigration and reintegration are evident in the area in many ways. However, to date there has been no attempt to gather data and highlight this aspect of local history. The cultural institution under development may provide the space and some resources in this direction. Our proposal is to create an exhibition with a central - symbolic exhibit, perhaps the best known object, the iron trunk found in any house related to immigration. Opening a dusty trunk can hide objects that have many stories to tell of immigration and complement the many stories that are heard daily in the area that relate to this period. The goal of the proposal is not just to collect and display objects, but on the one hand to create a place to reproduce collective and individual memory, engaging both returnees and those currently residing in the United States and Canada as immigrants, third and fourth generation immigrants, and on the other hand, to connect the local community through informal history with the past. The collection will be assembled from objects donated to the museum by the individuals themselves, accompanied by the stories their owners have to tell or those involved with them. Thus, by integrating the human aspect into the museum narrative, the objects will gain a voice in combination with other visual evidence. Our aim is to create an exhibition that narrates the journey from the Magoula area to the host countries, life in these countries and the return, when referring to repatriates. Visitors to the exhibition will have a clear picture of immigration and the experience of emotional engagement with the personal stories and images of the donors of exhibits.
(EN)