Στη μεταπολεμική μουσική σύνθεση, αξιοσημείωτη είναι η ανάπτυξη της φασματικής μουσικής (spectral music), ενός κινήματος που πρωτοεμφανίζεται στη Γαλλία, τη δεκαετία του 1970 και το οποίο θέτει νέους προβληματισμούς. Μια τάση που θα έχει πρώτη και δεύτερη γενιά συνθετών-συνεχιστών , μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1990, και θα αποτελέσει πεδίο μελέτης, τόσο σε αυτήν την τριακονταετία, όσο και μετά.
Ένας από τους πρωταγωνιστές στη γέννηση και διαμόρφωση αυτού του κινήματος ήταν ο Gérard Grisey (1946–1998). Ένα από τα έργα του που τον χαρακτηρίζουν ως πρωτοπόρο αυτής της κίνησης είναι το L`Ιcone Paradoxale (1994) για δύο φωνές και ορχήστρα, το οποίο αποτελείται από δύο μέρη. Το θεματικό αντικείμενο του έργου είναι η περίφημη αναγεννησιακή εικόνα (τοιχογραφία) του Piero della Francesca, “Madonna del Parto”, η οποία βρίσκεται στην Ιταλία.
Η συγκεκριμένη τοιχογραφία υπήρξε και κεντρικό σημείο θέασης και αναφοράς στην αριστουργηματική και βραβευμένη ταινία “Nostalghia”, του Andrei Tarkovski. Αποτελεί επίκεντρο προβληματισμού και συγκίνησης για τους ήρωες της ταινίας, έναν Ρώσο καλλιτέχνη και μετανάστη/ερευνητή στην Ιταλία, την Ιταλίδα μεταφράστρια του και το ποίμνιο.
Με αφορμή τη σύμπτωση του εικαστικού εναύσματος για καλλιτεχνική δημιουργία, τόσο στη μουσική σύνθεση του Grisey όσο και στη μυθοπλασία της 7ης τέχνης από τον Tarkovski, από το ίδιο εικονοθετικό έργο της Αναγέννησης, η γραφούσα, μουσικός, εικαστικός και θεατρολόγος η ίδια, επιχειρεί να βρεί κάποιες γέφυρες που συνδέουν τα δύο εγχειρήματα και να χρησιμοποιήσει τα ευρήματα της στη δική της δημιουργία.
(EL)
Purpose of this thesis is the analysis of spectral music and its contribution to contemporary classical, and also industrial, music, focusing on G. Grisey’s work for vocal music and symphony orchestra, L'Icône paradoxale (1992 -1994, publisher, Ricordi, no R. 2676). Its duration is 25 mins and it is dedicated to Piero della Francesca’s fresco painting, Madonna del Parto. For this purpose, the libretto is Piero della Francesca’s, Perspective pingendi, an essay on renaissance painting. The first presentation of Grisey’s L'Icône paradoxale took place at the Music Festival of Los Angeles, on January 18, 1996.
L'Icône paradoxale is both Christian and pagan, with references both to the virgin
and matriarchal goddess, inspired from Madonna del Parto, an artwork which had already inspired the film director Andrei Tarkovsky, as shown in his movie Nostalghia. Τhe author of the present thesis, being a visual artist herself, created an art video called the Enlightened Fracture, as a tribute to both G. Grisey’s, Piero della Francesca’s and Andrei Tarkovsky’s works. This art video was presented when supporting the thesis.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
