H ικανότητα της ισορροπίας διαταράσσεται με την αύξηση της ηλικίας, και η έκπτωση αυτής της ικανότητας ενδέχεται να χειροτερεύει όσο αυξάνεται η δυσκολία της δοκιμασίας αξιολόγησης της. Σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να διερευνηθούν οι
επιπτώσεις της ηλικίας στη στατική ισορροπία, , ηλικιωμένων ατόμων ηλικίας 65-85
ετών και των δύο φύλων σε συνθήκες αυξανόμενης δυσκολίας. Η στατική ισορροπία
16 ανδρών και 19 γυναικών αξιολογήθηκε μέσω της διακύμανσης του κέντρου πίεσης
κατά τη διάρκεια δοκιμασιών αυξανόμενης δυσκολίας (διποδική στάση σε σταθερή και
σε ασταθή επιφάνεια: 60s με μάτια ανοιχτά και κλειστά, διποδική στάση με αντίστροφη μέτρηση: 60s και μονοποδική στήριξη: 10s . Οι μεταβλητές που αξιολογήθηκαν ήταν: η μέση τιμή και η τυπική απόκλισή της μετατόπισης του Κέντρου Πίεσης (ΚΠ), η μέση και τυπική απόκλιση της ταχύτητας του ΚΠ, στον προσθοπίσθιο (AP) και πλαγιομετωπιαίο (ML) άξονα. Επίσης αξιολογήθηκε η μέγιστη δύναμη των πελματιαίων και ραχιαίων καμπτήρων της ποδοκνημικής άρθρωσης σε ισομετρικό δυναμόμετρο (OT Bioelettronica). Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι ηλικιωμένοι +75, ανεξαρτήτως φύλου, παρουσίασαν μεγαλύτερη τυπική απόκλιση της ταχύτητας του ΚΠ (p<0.05) στον πλαγιομετωπιαίο άξονα όσο αυξανόταν η δυσκολία της δοκιμασίας. Σε ιδιαίτερης δυσκολίας συνθήκη ισορροπίας, δηλαδή σε διποδική με κλειστά μάτια σε ασταθή επιφάνεια, και αντίστροφη μέτρηση, η ταλάντωση ήταν μεγαλύτερη και στους δύο άξονες στα ηλικιωμένα άτομα +75 (p<0.05). Επίσης σε όλες τις μεταβλητές που σχετίζονται με την ισορροπία δεν βρέθηκε συσχέτιση με την ισομετρική δύναμη ούτε κατά τη ραχιαία κάμψη ούτε και κατά την πελματιαία κάμψη της ποδοκνημικής. Η αύξηση της αστάθειας κατά την εκτέλεση των δοκιμασιών ισορροπίας με αυξημένη δυσκολία πιθανώς να οφείλεται σε συνδυασμό πολλών παραγόντων, όπως οι εκφυλιστικές διεργασίες του νευρομυϊκού συστήματος και της αισθητηριακής αντίληψης και η μείωση της συνολικής δύναμης των κάτω άκρων που εκδηλώνονται με την γήρανση. Τα ευρήματα αυτά μπορούν να συμβάλλουν στην έγκαιρη ανίχνευση διαταραχών της ισορροπίας και επομένως την μείωση της πιθανότητας πτώσεων και τη βελτίωσης της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων, ιδιαίτερα εκείνων άνω των 75 ετών.
(EL)
Βalance ability is disrupted with advancing age, and this disturbance worsens as the
difficulty of the assessment task increases. The aim of this research wasto investigate
the effects of age on static balance in tests of increasing difficulty among elderly
individuals aged 65-85 years of both genders. Sixteen healthy elderly men participants
and 19 women participants took part inthe study. Static balance was assessed through
center of pressure displacement during tests of increasing difficulty (normal quiet
stance on stable and unstable surfaces: 60s with eyes open and closed, normal quiet
stance with backward counting: 60s, and one leg stance: 10s). The variables evaluated
ncluded mean and standard deviation of center of pressure displacement, mean and
standard deviation of velocity of center of pressure in the anteroposterior anddiolateral
axes. Additionally, maximum strength of ankle plantar and dorsal flexors was
assessed using an isometric dynamometer (OT Bioelettronica). The results of the
study showed that elderly individuals aged +75, regardless of gender, exhibited greater
velocity of center of pressure in the mediolateraldirection (p<0.05) as task difficulty
increased. In conditions of increased difficulty, normal quiet stance on unstable
surfaces with closed eyes, and dual task condition, oscillation was greater in both axes
in elderly individuals aged +75 (p<0.05). Furthermore, no correlation was found
between balance-related variables and either isometric strength of dorsal or plantar
flexion of the ankle. The execution of balance tests with increased difficulty appears
to be influenced by the combination of multiple factors, such as degenerative
processes of the neuromuscular system and sensory perception, occurringwith aging.
These findings might contribute to early detection of balance disorders and consequently reduce the risk of falls and improve the quality of life of the elderly, particularly of those over 75 years of age.
(EN)