Ο Foucault αναγνώρισε στη φυλακή ένα σύστημα τιμωρίας, το οποίο υιοθέτησε και προσάρμοσε πρακτικές πειθαρχίας για να αποτελέσει στη συνέχεια πρότυπο πρακτικών πειθαρχίας σε άλλους κοινωνικούς θεσμούς. Ο Bourdieu ανέπτυξε τη θεωρία πεδίων, για να καταδείξει τους αντικειμενικούς και ανθρώπινους παράγοντες κοινωνικών διεργασιών και τους τρόπους κοινωνικής αναπαραγωγής μέσα σε μία κοινωνία. Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να καταδείξει τον τρόπο με τον οποίο η φυλακή ως πρακτική τιμωρίας αναδεικνύει τις προβληματικές πτυχές ενός κοινωνικού γίγνεσθαι, και συνιστά το μέρος όχι μόνο τιμωρίας των φυλακισμένων, αλλά και ανάκρισης, αποθήκευσης, διόρθωσης, βασανισμού, χειραγώγησης. Παράλληλα, η λειτουργία της φυλακής μπορεί να αποτελέσει δείκτη των προτεραιοτήτων του υπό εξέταση γίγνεσθαι, του βαθμού εκφυλισμού του και εν τέλει των ατελειών του. Στα παρακάτω κεφάλαια θα καταγράψουμε τις θεωρίες του Foucault για τη φυλακή και του Bourdieu για την κοινωνική αναπαραγωγή. Τις παραπάνω θέσεις θα τις χρησιμοποιήσουμε ως εργαλεία ώστε να εξετάσουμε πρώτα το θεωρητικό μοντέλο του Robert Nozick στο έργο του Anarchy, State and Utopia, και μετέπειτα τη θεοκρατική μοναρχία γενικότερα και την Καταραμένη Αυλή ειδικότερα ως παράδειγμα φυλάκισης σε ένα -στους τύπους- θεοκρατικό καθεστώς. Ολοκληρώνοντας, θα επιχειρήσουμε μία σύγκριση των δύο μοντέλων μέσα από τα στοιχεία που θα συγκεντρώσουμε από την προηγούμενη εξέτασή τους υπό το πρίσμα του θεσμού των φυλακών.
(EL)
Foucault recognised prison as a system of punishment, which adopted and adapted disciplinary practices, turning into a model for disciplinary practices in other social institutions. Bourdieu developed field theory to demonstrate the objective and human factors of social processes and modes of social reproduction within a society. This thesis attempts to demonstrate how prison as a practice of punishment highlights the problematic aspects of a social environment and constitutes the site not only of punishment of prisoners, but also of interrogation, storage, correction, torture, and manipulation. At the same time, the function of the prison can be an indicator of the priorities of a given social environment, the degree of its degeneration and, ultimately, its imperfections. In the following chapters we will list Foucault's theories of the prison and Bourdieu's theories of social reproduction. We will use these positions as tools to examine first Robert Nozick's theoretical model in his Anarchy, State and Utopia, and then the theocratic monarchy in general and Ivo Andric’s “The Damned Yard” in particular as an example of imprisonment in a -type of- theocratic regime. To conclude, we will attempt a comparison of the two models through the elements highlighted from our previous examination of them in the light of the prison institution.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
