Θέμα της παρούσας εργασίας αποτελεί ο μετρικός σχολιασμός συγκεκριμένων σκηνών από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου καθώς και την Αινειάδα του Βιργιλίου. Η συγκριτική μελέτη των διαλεγόμενων αυτών κειμένων αποσκοπεί να καταδείξει πως ο χειρισμός του δακτυλικού εξαμέτρου από τους δύο επικούς ποιητές αποτέλεσε ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του καθενός με τον Όμηρο να υπηρετεί εν γένει το βασικό σχήμα και τον Βιργίλιο να διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό ως προς τη μορφή του εξαμέτρου από τον προκάτοχό του.
Σκοπός μου δεν είναι η παρουσίαση ενός εγχειριδίου μετρικής, αλλά η υφολογική και ερμηνευτική ανάλυση χωρίων από την Ιλιάδα, την Οδύσσεια και την Αινειάδα με κοινό παρονομαστή τη μετρική τους ανάλυση. Ως εκ τούτου, η παρούσα εργασία αποτελείται από τρία κεφάλαια, από τα οποία στο πρώτο καταγράφεται η συγκριτική μελέτη σκηνών από τα έργα του Ομήρου και του Βιργιλίου και συγκεκριμένα κατεξοχήν επικών σκηνών, ώστε να αποσαφηνιστεί η βασική μορφή του δακτυλικού εξαμέτρου. Αναλυτικότερα, μελετώνται η μονομαχία του Αχιλλέα με τον Έκτορα και αντίστοιχα εκείνη του Αινεία με τον Τύρνο (1.1), οι ασπίδες του Αχιλλέα και του Αινεία (1.2) και μία σκηνή μάχης από την Ιλιάδα και την Αινειάδα (1.3). Για να καταστεί περισσότερο σαφής η διαφοροποίηση και η εξέλιξη του Βιργιλίου από τον προκάτοχό του, μελετώνται στο 1.1, επίσης, τα επεισόδια του Απόλλωνα με τον Πύθωνα και τη Δάφνη στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου καθώς και 1.1. ελεγεία του Προπερτίου.
Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά στην καταγραφή του συναισθήματος στη δομή του δακτυλικού εξαμέτρου. Η μελέτη εστιάζει συγκεκριμένα στην έκφραση τριών συναισθημάτων· του έρωτα (2.1), της οργής (2.2) και του θρήνου (2.3). Για τον σκοπό αυτό μελετώνται από την Ιλιάδα οι σκηνές του Έκτορα με την Ανδρομάχη, η οργή του Αχιλλέα και ο θρήνος του Πριάμου και της Εκάβης για τον Έκτορα, ενώ αντίστοιχα από την Αινειάδα η ταραγμένη σχέση του Αινεία με τη Διδώ, η οργή του Αινεία και της Ήρας, ώστε να φανεί η διαφορά στην ανθρώπινη και τη θεϊκή οργή και τέλος ο θρήνος της μητέρας του Ευρύαλου.
Το τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο αφορά σε γυναικεία πρόσωπα. Πιο συγκεκριμένα συνεξετάζονται μετρικά η Ελένη στη Γ της Ιλιάδας με τη βασίλισσα Διδώ στο πρώτο βιβλίο της Αινειάδας, η Πηνελόπη στην α και την τ της Οδύσσειας ως πρότυπο γυναίκας για την εποχή εκείνη σε αντίθεση με την Καμίλλα στο ενδέκατο βιβλίο του λατινικού κειμένου, η οποία συμμετέχει σε μάχες, και τέλος οι «φύλακες-άγγελοι» του Οδυσσέα στη ζ της Οδύσσειας και του Αινεία στο πρώτο βιβλίο της Αινειάδας, δηλαδή η Ναυσικά και η Αφροδίτη αντίστοιχα.
(EL)
The subject of this paper is the metrical commentary of specific scenes from Homer's Iliad and Odyssey and Virgil's Aeneid. The comparative study of these selected texts aims to demonstrate that the handling of the dactylic hexameter by the two epic poets was a particular feature of each, with Homer generally serving the basic scheme and Virgil differing greatly in the form of the hexameter from his predecessor.
My aim is not to present a textbook of metrics, but to present a stylistic and hermeneutical analysis of passages from the Iliad, the Odyssey and the Aeneid with their metrical analysis as the common denominator. Therefore, this paper consists of three chapters, the first of which records the comparative study of scenes from the works of Homer and Virgil, in particular predominantly epic scenes, in order to clarify the basic form of the dactylic hexameter. In particular, the duel between Achilles and Hector and, respectively, between Aeneas and Tyrrhus (1.1), the shields of Achilles and Aeneas (1.2) and a battle scene from the Iliad and the Aeneid (1.3) are studied. To make the differentiation and development of Virgil from his predecessor more clear, the episodes of Apollo with Python and Daphne in Ovid's Metamorphoses are also studied in 1.1, as well as 1.1. elegy of Propertius.
The second chapter deals with the recording of emotion in the structure of the dactylic hexameter. The study focuses specifically on the expression of three emotions - love (2.1), anger (2.2) and grief (2.3). For this purpose, the scenes of Hector with Andromache, Achilles' rage and the lament of Priam and Hecuba for Hector are studied from the Iliad, while the troubled relationship between Aeneas and Dido, the rage of Aeneas and Hera are studied from the Aeneid in order to show the difference in human and divine rage, and finally the lament of Euryalus' mother.
The third and final chapter deals with female characters. More specifically, Helen in the third book of the Iliad is metrically contrasted with Queen Dido in the first book of the Aeneid, Penelope in the first and the nineteenth book of the Odyssey as a model woman for the time in contrast to Camilla in the eleventh book of the Latin text, who participates in battles, and finally the "guardian angels" of Odysseus in the sixth book of the Odyssey and of Aeneas in the first book of the Aeneid, namely Nausicaa and Aphrodite respectively.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
