Κατά τους προχριστιανικούς ιστορικούς χρόνους o θεσμός της βασιλείας συνέχισε να
επιβιώνει σε ελάχιστες κρατικές οντότητες εντός των γεωγραφικών ορίων του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Οι Αγιάδες και οι Ευρυπωντίδες στη Σπάρτη, οι Αργεάδες, οι Αντιπατρίδες και οι Αντιγονίδες στη Μακεδονία και οι Αιακίδες στη Μολοσσία της Ηπείρου διαδραμάτισαν επί αιώνες σημαντικό ρόλο στη διοίκηση των κρατών τους και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ελληνική και όχι μόνο ιστορία. Ωστόσο, παρά τη σπουδαία θεσμική θέση τους και τις εξουσίες τους, την ιερότητα του προσώπου τους και την καταγωγή τους από ημιθέους, όπως ο Ηρακλής και ο Αχιλλεύς, το κύρος τους και τα προνόμιά τους, υπήρξαν πολλοί βασιλείς στη Σπάρτη, τη Μακεδονία και την Ήπειρο, οι οποίοι έχασαν το βασιλικό αξίωμά τους. Στην παρούσα εργασία, λοιπόν, θα εξετάσουμε τις περιπτώσεις των Σπαρτιατών, των Μακεδόνων και των Μολοσσών βασιλέων, οι οποίοι απώλεσαν τη βασιλική τους ιδιότητα και συνέχισαν να βρίσκονται εν ζωή. Πιο συγκεκριμένα, έχοντας ως αφετηρία τις αρχαίες πηγές - φιλολογικές και επιγραφικές - θα διερευνήσουμε τις αφορμές, τα βαθύτερα αίτια, τα περιστατικά, τις μεθόδους και τις διαδικασίες, που οδήγησαν στην καθαίρεσή τους,
τις μετακινήσεις και τη δράση τους κατά την περίοδο, την οποία είχαν εκπέσει του αξιώματός τους, καθώς και τους λόγους και τους τρόπους με τους οποίους κάποιοι εξ’ αυτών επανέκτησαν τη βασιλική τους ιδιότητα.
(EL)
In pre-Christian historical times, the institution of kingship continued to survive in a few state entities within the geographical boundaries of the modern Greek state. The Agiads and the Eurypontids in Sparta, the Argeads, the Antipatrids and the Antigonids in Macedonia and the Aeacids in Molossia of Epirus played for centuries an important role in the administration of their states and left an inexplicable mark on Greek and not only history. However, despite their great institutional position and their powers, the sanctity of their person and their descent from demigods such as Heracles and Achilles, their prestige and their privileges, there were many kings in Sparta, Macedonia and Epirus, who were deposed. In this paper, therefore, we will examine the cases of Spartan, Macedonian and Molossian kings, who lost their royal status and continued to be alive. More specifically, taking as a starting point the ancient sources - literary and epigraphical - we will investigate the reasons, the deeper causes, the incidents, the methods and the procedures that led to their deposition, their movements and their action during the period they had been deprived of their office, and the reasons and ways in which some of them regained their royal status.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
