Η φαρυγγολαρυγγική νοσηρότητα αποτελεί συχνή επιπλοκή μετά τη
χρήση της λαρυγγικής μάσκας (LMA). Σκοπός της παρούσας μελέτης
είναι να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ της πίεσης του αεροθαλάμου και της
φαρυγγολαρυγγικής νοσηρότητας στον αυτόματο (Spontaneous),
υποβοηθούμενο (Pressure Support Ventilation) και ελεγχόμενο τύπο
αερισμού (Pressure Control Ventilation).
Στην παρούσα μελέτη συμπεριλήφθησαν 140 ασθενείς, άνδρες και
γυναίκες, ASA I-III. Οι ασθενείς αρχικά χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, στην
1η ομάδα αφέθηκαν σε αυτόματη αναπνοή, στη 2η ομάδα τέθηκαν σε
υποβοηθούμενο τύπο αερισμού ενώ στη 3η σε ελεγχόμενο. Κάθε ομάδα
χωρίστηκε σε δύο υποομάδες, α) ομάδα παρέμβασης (διατήρηση της
πίεσης του αεροθαλάμου στα 60 cmH2O) και β) ομάδα παρατήρησης
(καμία παρέμβαση στην πίεση του αεροθαλάμου). Για την εισαγωγή στην
αναισθησία χορηγήθηκε προποφόλη και φεντανύλη ενώ για τη
διατήρηση, σεβοφλουράνιο με μίγμα οξυγόνου και αέρα. Οι ασθενείς
ερωτήθηκαν στις 2 και 24 ώρες μετά το χειρουργείο εάν παρουσίασαν
πόνο στο λαιμό, δυσφωνία και δυσφαγία.
Κατά τη σύγκριση των υποομάδων α και β στις 24 ώρες, παρατηρήθηκε
στατιστικά σημαντική διαφορά, όσον αφορά στην εμφάνιση
ανεπιθύμητων ενεργειών, στον υποβοηθούμενο τύπο αερισμού (PSV
10% έναντι 55%, p= 0.006). Επιπλέον, κατά την αξιολόγηση της
επίδρασης της παρέμβασης στην πίεση του αεροθαλάμου (υποομάδα
παρέμβασης) ανεξάρτητα του τύπου αερισμού, οι ανεπιθύμητες ενέργειες
ήταν σαφώς λιγότερες (8.3% vs 35%, p=0.001) συγκριτικά με την
υποομάδα παρατήρησης.
52
Εκ των αποτελεσμάτων καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση
της πίεσης του αεροθαλάμου σε τιμές οι οποίες δεν υπερβαίνουν τα 60
cmH2O πιθανόν συμβάλλει στη μείωση της φαρυγγολαρυγγικής
νοσηρότητας ανεξάρτητα του τύπου αερισμού. Υψηλότερη συχνότητα
φαρυγγολαρυγγικής νοσηρότητας παρατηρείται στον υποβοηθούμενο
τύπο αερισμού (PSV) όταν η πίεση του αεροθαλάμου της λαρυγγικής
μάσκας υπερβαίνει τα 60 cmH2O.
(EL)
Background: Pharyngolaryngeal discomfort is a significant complication
following the use of laryngeal mask airway (LMA). The aim of the
present study was to investigate the relation of LMA cuff pressure and the
occurrence of pharyngolaryngeal discomfort during spontaneous
ventilation (SV), pressure support (PSV) and pressure control ventilation
(PCV).
Methods: 140 patients, ASA I-III, were included in this study. Originally
the patients were divided into three groups: the 1st group was left to
breath spontaneously, the 2nd group was placed under PSV while PCV
was used in the 3rd group. Each group was divided into two subgroups: A)
intervention group (maintaining cuff pressure at 60 cmH2O and B)
observation group (no intervention in cuff pressure). Anesthesia was
induced with propofol and fentanyl and maintained with sevoflurane in
air/oxygen. Patients were assessed 2 and 24 hours post-surgery, for sore
throat, dysphonia or dysphagia.
Results: The comparison of subgroups A and B at 24 hours revealed a
statistically significant difference in the presence of pharyngolaryngeal
discomfort in the PSV group (10% versus 55% respectively, p=0.006).
Furthermore, when assessing the effect of maintaining a constant cuff
pressure regardless of mode of ventilation, significantly fewer adverse
54
effects were observed (8.3% vs 35%, p=0.001) when compared to the
non-intervention subgroup.
Conclusion: Maintaining LMA cuff pressure in values which do not
exceed 60cmH2O probably contributes in decreasing pharyngolaryngeal
discomfort independently of ventilation mode. The ventilation mode
which leads to the highest incidence of pharyngolaryngeal morbidity
when cuff pressures are not closely monitored is PSV.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
