Μελέτη επαγόμενων ανοσοαπαντήσεων από νέους συνθετικούς αναστολείς του MIF: Έλεγχος της αντικαρκινικής τους δραστικότητας in vitro και σε μοντέλα όγκου σε ποντίκια in vivo.

This item is provided by the institution :
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa   

Repository :
Pergamos Digital Library   

see the original item page
in the repository's web site and access all digital files if the item*



Μελέτη επαγόμενων ανοσοαπαντήσεων από νέους συνθετικούς αναστολείς του MIF: Έλεγχος της αντικαρκινικής τους δραστικότητας in vitro και σε μοντέλα όγκου σε ποντίκια in vivo.

Μπιρμπίλης Αναστάσιος (EL)

born_digital_postgraduate_thesis
Διπλωματική Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

2011


O παράγοντας αναστολής της µετανάστευσης µονοκυττάρων/µακροφάγων (MIF) είναι κυτταροκίνη που εκκρίνεται από ενεργοποιηµένα λεµφοκύτταρα και µονοκύτταρα/µακροφάγα. Δρα πλειοτροπικά και εµπλέκεται σε διαδικασίες κυτταρικού πολλαπλασιασµού, διαφοροποίησης, αγγειογένεσης, ανάπτυξης των όγκων και µετάστασης. Μελετήσαµε την αντικαρκινική δράση συνθετικών µεταβολιτών- αναστολέων του MIF (ISO-1 και των αναλόγων του, ISO-92 και ISO-66) in vitro και in vivo. Αρχικά, ώστε να διαπιστωθεί αν οι αναστολείς έχουν άμεση αντικαρκινική δράση, ελέγχθηκαν µε τη δοκιµασία ΜΤΤ, ως προς την τοξικότητά τους έναντι καρκινικών σειρών ανθρώπου (HCT-116, FM-3) και ποντικού (B16, CT-26), αλλά και µονοπύρηνων περιφερικού αίµατος, όπου παρατηρήθηκε πως δεν ήταν τοξικοί. Έπειτα, διαπιστώθηκε ότι ολικά PBMCs, επωασμένα με αναστολείς δεν παρουσίασαν αύξηση της κυτταροτοξικότητάς τους έναντι των στόχων K562. Γι’ αυτό το λόγο, αποµονώθηκαν ΝΚ κύτταρα δοτών, ενεργοποιήθηκαν παρουσία των αναστολέων και ελέγχθηκαν ως προς την κυτταροτοξική τους ικανότητα έναντι των στόχων Κ562 και Daudi. Σηµειώθηκε ενίσχυση της NK κυτταροτοξικότητας παρουσία των αναστολέων. Κατόπιν, δημιουργήσαμε κύτταρα LAK, ενεργοποιώντας PBMCs με υψηλές συγκεντρώσεις IL-2, τα συνεπωάσαμε με τους αναστολείς και τα ελέγξαμε ως προς την κυτταροτοξικότητά τους έναντι κυττάρων Κ562 και Daudi. Παρατηρήσαμε ενίσχυση της LAK κυτταροτοξικότητας παρουσία των αναστολέων. Κλείνοντας τα in vitro πειράματά μας, ελέγξαμε τυχόν ενίσχυση από τους αναστολείς, της ειδικής έναντι αντιγόνων, ανοσολογικής απόκρισης Τ-κυττάρων υγιών δοτών, ενεργοποιημένων με εκχυλίσματα αντιγονικών πεπτιδίων (ΑWE), των καρκινικών σειρών Β16, CT-26, FM3, HCT-116. Οι αναστολείς ενίσχυσαν την ειδική ανοσολογική απόκριση των Τ-κυττάρων που είχαν προηγουμένως ενεργοποιηθεί με επιφανειακά αντιγόνα καρκινικών σειρών Για να ελέγξουµε επαγωγή αντίστοιχης ανοσοδραστικότητας και in vivo, ενοφθαλµίσαµε υποδόρια ποντίκια των φυλών C57BL/6 και BALB/c, µε συγγενικά κύτταρα B16 (µελάνωµα) και CT-26 (καρκίνος παχέος εντέρου), αντίστοιχα, και χορηγήσαµε θεραπευτικά, για 20 ηµέρες, τους αναστολείς του MIF. Τα ζώα παρακολουθήθηκαν ως προς τον ρυθµό ανάπτυξης των όγκων τους και ακολούθησε ex vivo έλεγχος της κυτταροτοξικότητας των σπληνοκυττάρων ορισµένων εξ αυτών, έναντι των στόχων B16, CT-26, YAC-1 και WEHI 164. Τα ζώα και των δύο φυλών που έλαβαν θεραπευτικά τους αναστολείς του MIF, σηµείωσαν ηπιότερο ρυθµό ανάπτυξης των όγκων, οι οποίοι, 40 ηµέρες µετά τον ενοφθαλµισµό, είχαν υποδιπλάσιο µέγεθος σε σύγκριση µε αυτούς των µαρτύρων. Η ex vivo κυτταροτοξικότητα των σπληνοκυττάρων τους, έδειξε επαγωγή ειδικών αντικαρκινικών απαντήσεων µεσολαβούµενων κυρίως από Τ-λεµφοκύτταρα (αυξηµένη λύση των συγγενικών καρκινικών κυττάρων) αλλά και από ΝΚ/LAK κύτταρα (αυξηµένη λύση των WEHI 164). (EL)
Migration inhibitory factor of monocytes/macrophages (MIF) is a cytokine secreted from activated lymphocytes and monocytes/macrophages. MIF acts pleiotropically and is involved in cell proliferation phenomena, differentiation, angiogenesis, tumor development and metastasis. Herein, we studied the anticancer activity of synthetic metabolites-inhibitors of MIF (ISO-1 and its analogues, ISO-92 and ISO-66), both in vitro and in vivo. Initially, to find out if the inhibitors had a direct, anti-cancer activity, they were assayed for their toxicity versus human (HCT-116, FM-3) and murine (B16, CT-26) cancer cell lines, as well as versus peripheral blood mononuclear cells (PBMCs), using the MTT assay and our results showed that they did not induce cell toxicity. Subsequently, we observed, that PBMCs, treated with the inhibitors, didn’t show significant increase of their cytotoxicity versus K562 targets. Therefore, we isolated NK cells from the peripheral blood of normal donors, activated them in the presence of the inhibitors and tested them for their cytotoxic activity against the targets K562 and Daudi. We observed enhancement of NK cytotoxicity in the presence of the inhibitors. Then, to make LAK cells, we treated PBMCs with high concentrations of IL-2, incubated them in the presence of the inhibitors and tested them for their cytotoxicity versus K562 and Daudi targets. We observed an enhancement of LAK cytotoxicity in the presence of the inhibitors. To finalize our in vitro experiments, we investigated a potential, inhibitor-caused enhancement of the antigen-specific immune response of healthy donors’ T-cells, activated by antigenic peptide extracts (AWE) of B16, CT-26, FM3 and HCT-116 cell lines. The inhibitors enhanced the T-cell antigen-specific immune responses. In order to investigate whether the inhibitors could induce similar cytotoxicity enhancement in vivo, we subcutaneously inoculated C57BL/6 and BALB/c mice with the syngeneic B16 (melanoma) and CT-26 (colorectal cancer) cells, respectively, and treated the animals therapeutically with the MIF inhibitors for 20 days. Tumor growth rate was recorded, followed by cytotoxicity assessment of selected animals’ spleen cells ex vivo, versus the targets B16, CT-26, YAC-1 and WEHI 164. Animals from both strains, treated therapeutically with the MIF inhibitors, showed reduced cancer growth rates and at 40 days upon cancer cellinoculation, their tumor masses were reduced by ca. 50% compared to those of control animals. Ex vivo cytotoxicity of their spleen cells revealed a marked in vivo-induced enhancement of anti-cancer responses, mediated in principle by T-cells (increased lysis of syngeneic cancer cells) as well as by ΝΚ/LAK cells (increased lysis of WEHI 164). (EN)


Greek

Σχολή Θετικών Επιστημών » Τμήμα Βιολογίας » Τομέας Φυσιολογίας Ζώων και Ανθρώπου
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης » Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)